Het effect van GRAIL training op de functionele loop capaciteit en sociale participatie van patiënten met een incomplete dwarslaesie.

Circa 60% van patiënten met een dwarslaesie (SCI) hebben een incomplete
dwarslaesie (Nijendijk et al., 2014). In de chronische fase na een incomplete
dwarslaesie (iSCI) ervaren veel patiënten problemen zoals een beperkte
loopfunctie (Hedel van, 2009) die de sociale participatie negatief (Lund et
al., 2005) kunnen beïnvloeden. Vaak is een belangrijk doel van revalidatie het
verbeteren van het lopen. Verschillende interventies en trainingen gericht op
het verbeteren van lopen bij iSCI patiënten zijn geïntroduceerd en alle
trainingen zorgen voor enige verbetering, zonder superioriteit van één
interventie ten op zicht van anderen (Morawietz & Moffat, 2013). Een
veelbelovend interventie in de revalidatie is GRAIL (Gait Real-time Analysis
Interactive Lab) training. De GRAIL is een trainingsapparaat waarbij mensen op
een loopband in een virtuele omgeving trainen. Gedurende de GRAIL training ligt
de focus op het aanpassen van het looppatroon, wat aangeduid wordt met *gait
adaptability*. Resultaten van ons eigen eerdere onderzoek toont aan dat een
korte periode van GRAIL training leidt tot een verbeterde loop- en balans
capaciteit tijden lopen op een loopband in ambulante iSCI patiënten. Na 6 weken
GRAIL training verhoogden iSCI patiënten hun loopsnelheid, schrede lengte, en
loop stabiliteit in anterior-posterior richting tijdens lopen op een loopband
(van Dijsseldonk et al., 2018). Dit effect was na 6 maanden nog altijd
aanwezig. Het is echter niet bekend of het effect van GRAIL training zich ook
uitstrekt tot functioneel lopen en tot sociale participatie in ambulante iSCI
patiënten. Bovendien weten we de effect grootte van GRAIL training niet in
vergelijking met andere interventies gericht op het verbeteren van het lopen.

Het doel van dit onderzoek is om het effect van 6 weken GRAIL-training op
functionele loopcapaciteit te evalueren in vergelijking met het trainen van
uithoudingsvermogen en kracht van de onderste extremiteiten
(controle-interventie) bij ambulante patiënten met een chronische iSCI.
Daarnaast zal het effect van GRAIL-training op sociale participatie worden
vastgesteld.

Het onderzoek is een gerandomiseerde gecontroleerde trial met een parallelle
groepen design.

De GRAIL interventie bestaat uit twaalf training sessies van elk één uur verspreid over een periode van zes weken. Tijdens de GRAIL interventie is de focus op het trainen van >gait adaptability> (loop aanpassingsvermogen) op een loopband met behulp van een trainingsapparaat in een virtuele omgeving. De controle interventie bestaat ook uit twaalf sessies van elk één uur verspreid over een periode van zes weken. Tijdens de controle interventie is de focus op het trainen van uithoudingsvermogen en kracht van de onderste extremiteiten. In tegenstelling met de GRAIL interventie, trainen deelnemers geen >gait adaptability> (loop aanpassingsvermogen) tijdens de controle interventie.

Het onderzoek wordt uitgevoerd met patiënten met een chronische incomplete
dwarslaesie. Deelnemers ontvangen de controle interventie of de GRAIL
interventie twee maal per week gedurende zes weken, gevolgd door een rust
periode van zes weken, waarna ze de andere interventie krijgen (cross-over
design). Daardoor zal elke participant beide interventies krijgen. De
frequentie en duur van de interventies maken deel uit van het revalidatieproces
en zijn gekozen aan de hand van zogenaamde zorgpaden passend bij de
inclusiecriteria van de proefpersonen. Deze categorie patiënten zijn over het
algemeen goed belastbaar. De GRAIL is een veilig trainingsapparaat die
deelnemers niet aan extra risico*s bloot stelt. De trainingsfrequentie (van
beide interventies) overschrijd niet de normale trainingsfrequentie tijdens
revalidatie.
Veel gegevens van het onderzoek worden vergaard door standaard metingen die
onderdeel zijn van het revalidatie traject en worden gebruikt voor de klinische
evaluatie van de interventie. Voor de klinische evaluatie zijn er in totaal
vier meetmomenten. Voor het onderzoek voegen we aan deze (klinische)
meetmomenten extra testen toe en vragen we deelnemers om deel te nemen aan één
extra (vijfde) meetmoment. De extra testen voor het onderzoek bestaan uit
vragenlijsten en functionele testen. De functionele testen (2MWT en SCI-FAP)
bestaan uit taken uit het dagelijks leven en brengen in die zin geen extra
risico*s met zich mee. Deelnemers mogen rust nemen tussen de testen. De totale
extra tijd belasting voor het onderzoek is 2 uur en 45 minuten (waarvan 1 uur
en 10 minuten voor vragenlijsten (USER-P, revalidatie doelen, patiënten
ervaring en ABC) en 1 uur en 35 minuten voor functionele testen (2MWT en
SCI-FAP)).
De training en metingen worden begeleid en ondersteund door ervaren
fysiotherapeuten die zorg dragen voor de patiënt. Elke aanvullende (fysieke)
therapie gericht op het verbeteren van de loop- of balanscapaciteit wordt
tijdens de studieduur tijdelijk stopgezet in overleg met de patiënt.