K-draad fixatie met directe mobilisatie versus open repositie en interne fixatie met directe mobilisatie in instabiele proximale falanx schacht fracturen.

22% van alle handfracturen zijn breuken van de proximale falanx. Instabiele
schacht fracturen en fracturen met een symptomatische rotatie of angulatie
afwijking hebben operatieve behandeling nodig. Meerdere operatieve behandel
opties worden in de literatuur beschreven. Open reductie en interne fixatie
(ORIF) of gesloten reductie en percutane K-draad fixatie zijn de meest
gebruikte technieken. In vergelijking met K-draad fixatie lijdt ORIF lijdt vaak
tot een meer anatomische reductie en oefenstabielere situatie. Echter is ORIF
meer invasief en lijdt vaker tot stijfheid, langer werkverzuim en re-operatie
en bijkomend hogere kosten. Gesloten reductie en percutane K-draad fixatie is
minder invasief en goedkoper. Veelal worden de PIP en MCP gewrichten middels
gips geïmmobiliseerd na K-draad fixatie wat lijdt tot stijfheid. In de
literatuur wordt directe mobilisatie reeds door sommige auteurs ondersteund,
maar er is gebrek aan kwalitatief gefocuste studies betreffende dit onderwerp.
Daarom is het doel van deze studie om K-draad fixatie met directe mobilisatie
te vergelijken met ORIF met directe mobilisatie in patiënten met een instabiele
schacht fractuur of fractuur met symptomatische rotatie of angulatie afwijking
welke operatie behoeftig is. De primaire en secundaire uitkomsten zijn
functionele uitkomsten en kosteneffectiviteit.

Het onderzoeken van de functionele uitkomsten en kosteneffectiviteit bij het
vergelijken van K-draad fixatie met directe mobilisatie en ORIF met directe
mobilisatie in volwassen patiënten met een instabiele proximale schacht
fractuur of een fractuur met een symptomatische rotatie of angulatie afwijking.

Multicenter superiority kosteneffectiviteit RCT. Studie inclusieperiode 1.5
years.

De interventiegroep wordt behandeld middels K-draad fixatie met postoperatieve mobilisatie, gesuperviseerd door een handtherapeut. Chirurgische behandeling wordt uitgevoerd door een gecertificeerde trauma chirurg met ervaring in handchirurgie. Patienten worden geopereerd binnen 14 dagen na trauma. Cefazoline, 1000-2000 milligram zal volgens het huidige protocol worden toegediend 30 minuten voor de operatie. gesloten reductie word uitgevoerd onder doorlichting. Wanneer anatomische reductie is bereikt, worden de K-draden ingebracht door de dorsale zijde van de basis van de proximale falanx, door de fractuur tot hij de cortex van het distale fragment doorboord. In de ideale situatie kruisen de K-draden elkaar niet ter hoogte van de breuk. Oblique fracturen kunnen behandeld worden met parallelle K-draden. Postoperatief zal een drukverband worden aangelegd voor 48 uur. Zowel het MCP gewricht als het PIP gewricht worden niet geïmmobiliseerd. K-draden worden 4 weken postoperatief verwijderd. De controle groep wordt behandeld middels open reductie en interne fixatie met plaat of schroef fixatie. Post operatief kan er direct gemobiliseerd worden, zo nodig onder begeleiding van de handtherpeut. Patiënten moeten binnen 14 dagen na trauma geopereerd worden., Cefazoline, 1000-2000 milligram zal volgens het huidige protocol worden toegediend 30 minuten voor de operatie. De benadering kan zowel via dorsaal als lateraal, keuze is gebaseerd op voorkeur van de chirurg. Nadat de fractuur is blootgelegd, zal de fractuur anatomisch worden gepositioneerd. Fixatie wordt gedaan middels plaat of schroef fixatie, gebaseerd op de voorkeur van de chirurg, evenals het merk van het fixatiemateriaal. Postoperatief zal een drukverband worden aangelegd voor 48 uur. Zowel het MCP gewricht als het PIP gewricht worden niet geïmmobiliseerd. Als er geen reden om het fixatiemateriaal te verwijderen zal dit in situ gelaten worden.

Er zijn naar ons inzien geen grote risico's aan dit onderzoek/ aan beide
behandelingen verbonden. Complicaties als neuro vasculaire of pees schade,
mal-Union, non-union, stijfheid, re-dislocatie of verlies van functie kunnen in
beide onderzoeksgroepen optreden. De interventiegroep zal eventueel overgaan
tot gips behandeling of een operatie als vooruitgang of consolidatie stagneert,
conform de huidige richtlijn.

De geschatte belasting voor de patiënt is <2 uur in 1 jaar tijd. Wij schatten
in dat de belasting van <2 uur voor de patiënt haalbaar is om ons doel te
bereiken om de patiënt een evidence-based value-based op maat gemaakte
behandeling te geven.