Een evaluatie van orgaanvolume in goedgetrainde kracht atleten

Kracht atleten gebruiken inspanning, voeding en vaak androgene anabole
steroiden om vetmassa te verlagen en spiermassa en kracht te verhogen.
Daarom is dit een geschikte groep om spier hypertrofie te kunnen bestuderen.
Echter onderzoek naar spier hypertrofie is afhankelijk van accuraat en
betrouwbare meetmethoden om spier volume te kunnen bepalen. Er zijn
verschillende meet methoden beschikbaar om spiervolume te bepalen, zoals de CT
scan, Bio-elektrische impedantie (BIA), MRI en DEXA scans. Hiervan worden CT en
DEXA relatief vaak toegepast. Echter een nadeel van zowel de DEXA als (enkel
plaatje) CT scan is dat het geen informatie geeft over verschillende
spiergroepen. Dit is belangrijk aangezien verschillende spiergroepen mogelijk
verschillend reageren op krachttraining (waarbij de ene spiergroep harder
groeit dan andere). MRI is in staat om direct en niet invasief, spiervolume van
het hele lichaam in kaart te brengen en daarbij kan het ook onderscheid maken
tussen verschillende spiergroepen. Daarom is het interessant om te kijken naar
het spiervolume zowel geheel als regionaal in getrainde kracht atleten en dit
te vergelijken met gezonde recreationeel actieve proefpersonen (die
representatief zijn voor het merendeel van de bevolking binnen een bepaalde
leeftijdscategorie). Daarnaast is het ook relevant om verschillende
meetmethoden, zoals DEXA, BIA and CT te vergelijken met de MRI scan en kijken
of deze technieken goed overeenkomen in zowel kracht atleten als gezonde
proefpersonen, aangezien het goedkopere en snellere alternatieven zijn dan de
MRI om spiermassa van het hele lichaam in kaart te brengen. Dit is relevant als
men in toekomstig onderzoek enkel geinteresseerd is in spiermassa van het hele
lichaam.
MRI is ook in staat om direct het orgaan volume te bepalen. Dit is interessant
gezien dat er tegenwoordig (anekdotisch) bewijs is dat toepassing van
krachttraining, in combinatie met het gebruik van androgene anabole steroiden,
orgaanvolume kunnen vergroten. Echter er is nog maar heel weinig duidelijk
bewijs (los van het hart) dat dit het geval is.

Het doel van het onderzoek is om te kijken naar (regionale) spiervolume en
orgaan volume tussen getrainde kracht atleten en gezonde recreationeel actieve
proefpersonen. Daarnaast wordt er gekeken naar de effectiviteit van andere
meetmethoden zoals CT, DEXA en andere praktische en veelgebruikte technieken
zoals huidplooimeting en omtrek meting en of deze allemaal goed overeenkomen
met de MRI scan om spiermassa van het hele lichaam in kaart te brengen in een
goed getrainde kracht populatie.

Observationeel cross-sectioneel onderzoek

In dit onderzoek zijn geen tot weinig risico's te verwachten.
De totale blootstelling aan straling als gevolg van de DXA en CT scan bedraagt
minder *achtergrondstraling* dan we gemiddeld in Nederland ontvangen per jaar
(2.5 mSv). MRI is zonder straling, en zal verder geen risico*s met zich
meebrengen. Het is wel belangrijk dat de proefpersonen geen metalen in en of om
het lichaam heeft (denk aan ringen, kettingen, armbanden of pacemakers, nieuwe
heup etc.), dit kan namelijk worden aangetrokken door de magneet die wordt
gebruikt bij een MRI scan. Hier zal dan ook uitvoerig op gescreend worden.
Verder worden de proefpersonen gevraagd om hun voeding en activiteiten bij te
houden voor 1 week, wat ze los van de testdag nog een paar uur (~3) tijd zal
kosten.