Autonome regulatie therapie om de myocardiale functie te verbeteren en de progressie van hartfalen met verminderde ejectiefractie af te remmen

Eerdere preklinische en klinische studies hebben aangetoond dat stimulatie van
de nervus vagus het autonome evenwicht herstelt, systemische ontsteking
vermindert en een functioneel voordeel biedt bij hartfalen. Op basis van dit
onderzoek werd de ANTHEM-HF haalbaarheidsstudie uitgevoerd om het
VITARIAsysteem te testen bij 60 patiënten die stabiele, door richtlijnen
gestuurde medische behandeling (GDMT) krijgen voor hartfalen met verminderde
linksventriculaire ejectiefractie (LVEF * 40%). Chronische behandeling met het
VITARIA-systeem verbetert de ejectiefractie, een verscheidenheid aan andere
waardemetingen van de hartfunctie waaronder de 6 minuten durende
wandelafstand,en symptomen van hartfalen aanzienlijk. De positieve resultaten
van de ANTHEM-HF-studie moeten worden bevestigd door een grootschaligere,
gecontroleerde klinische studie.

Autonome regulatietherapie (ART), afgegeven via stimulatie van de nervus vagus
(VNS) met behulp van het VITARIA-systeem, verbetert de klinische uitkomst
aanzienlijk voor patiënten met symptomatisch hartfalen en een verminderde
linksventriculaire ejectiefractie, toegepast als aanvulling op stabiele, door
richtlijnen gestuurde medische behandeling.

Primaire doelstelling: De primaire doelstelling van deze gerandomiseerde
gecontroleerde studie bestaat erin de veiligheid en werkzaamheid te beoordelen
van het VITARIA*-systeem wanneer dit wordt toegevoegd aan een stabiele, door
richtlijnen gestuurde medische behandeling voor patiënten met hartfalen en
verminderde
linksventriculaire ejectiefractie.

Opzet van de studie: Multicentrische, openlabel, gerandomiseerde,
gecontroleerde klinische studie met een adaptieve opzet. Patiënten met
symptomatisch hartfalen en verminderde LVEF worden ingeschreven en 2:1
gerandomiseerd naar implantatie met het VITARIA-systeem op de rechter cervicale
nervus vagus (behandeling) als toevoeging aan stabiele GDMT (behandelingsgroep)
of naar voortgezette stabiele GDMT alleen (controlegroep). Randomisatie wordt
gestratificeerd volgens regio (zoals bepaald door de stuurgroep), de gewandelde
afstand tijdens de 6 minuten durende wandeltest bij baseline (300 m of minder,
of meer dan 300 m), het type studielocatie (al dan niet
harttransplantatielocatie) en het gebruik van Entresto® (sacubitril/valsartan;
ja/nee), om een correct evenwicht te garanderen van de behandelingsgroepen in
de studie. Elke stratum zal 3, 6 of 9 patiënten tellen.

Patiënten in de behandelingsgroep krijgen continu, periodieke VNS-stimulatie na
afloop van de chirurgie, en zijn aanwezig op bezoeken voor het opwaarts
titreren van VNS over een periode van 3 maanden. Patiënten in de controlegroep
hebben eveneens geplande bezoeken met dezelfde frequentie als de
titratiebezoeken die zijn gepland voor patiënten in de behandelingsgroep.

Gegevens voor veiligheid- en werkzaamheidsbeoordelingen worden voor beide
studiegroepen verzameld op 4 weken na randomisatie, elke 3 maanden gedurende de
eerste 12 maanden en vervolgens elke 4 maanden.

De werkzaamheid wordt bepaald door de tijd tot het eerste voorval van
cardiovasculaire mortaliteit of ziekenhuisopname vanwege hartfalen na
randomisatie. De veiligheid van het hulpmiddel wordt bepaald door het
voorvalvrije percentage van alle systeem- en implantatiegerelateerde ernstige
bijwerkingen tijdens de 90 dagen durende periode na randomisatie. Er wordt een
tussentijdse evaluatie van symptomatische verbetering gemaakt die mogelijk
wordt gebruikt om een vroegtijdige indiening bij de betreffende
overheidsinstantie te ondersteunen

De elektrode van het VITARIA-systeem wordt in de rechter cervicale nervus vagus geïmplanteerd. Nadat de elektrode en IPG met elkaar zijn verbonden, voert het chirurgische/cardiovasculaire team standaard diagnostische testen uit om een correcte implantatie te garanderen. Ingeval de rechter cervicale implantatie niet kan worden uitgevoerd, wordt het systeem niet geïmplanteerd, maar wordt de patiënt verder opgevolgd op basis van de >intention tot treat> opzet van de studie. VNS-stimulatie wordt geactiveerd na voltooiing van de implantatie, voordat de patiënt de procedurekamer verlaat. VNS-stimulatie wordt geactiveerd met behulp van de volgende stimulatieparameters: outputstroom = 0,25 mA; frequentie = 5 Hz; pulsduur = 130 µs; bedrijfscyclus = 14 seconden aan, 66 seconden uit

Bezoekschema: patiënten hebben een aanzienlijk aantal titratiebezoeken nodig om
het juiste behandelingsniveau van het apparaat te bereiken. Het protocol laat
ruimte voor maximaal 9 titratiebezoeken in een periode van 3 maanden
(wekelijkse bezoeken de eerste 6 weken en tweewekelijks de volgende 6 weken).

Risico's:
De meest gemelde bijwerkingen van VITARIA zijn stemverandering, pijn,
paresthesie, dyspnoe, faryngitis en toegenomen hoest.
Andere mogelijke risico's zijn:
-Gerelateerde operatie; hematoom, infectie, pijn, stemverandering (heesheid).
Stimulatie-gerelateerd: dyspepsie (indigestie), dysfagie (slikproblemen),
kortademigheid (kortademigheid), toegenomen hoesten, laryngismus (keel,
strottenhoofdkrampen), pijn, paresthesie (prikken van de huid), faryngitis
(ontsteking van de keelholte, keel), verzadiging (verminderde eetlust), gevoel
van stimulatie, stemverandering (heesheid).