Nachtelijke niet-invasieve beademing bij COPD patiënten met stabiel chronisch hypercapnisch respiratoir falen: waarom werkt het en welke patiënten ervaren het meeste baat?

Nog vrij recent is aangetoond dat nachtelijke niet-invasieve beademing bij
patiënten met ernstig COPD en chronisch respiratoir falen de kwaliteit van
leven verbetert en het leven verlengt, mits toegepast met voldoende hoge
inspiratoire drukken en een adequate back-up ademhalingsfrequentie. Het is
opvallende dat NIV ook in staat bleek de longfunctie, d.w.z. de FEV1 (forced
expiratory volume in 1 second) te stabiliseren, maar we weten niet goed wat het
mechanisme achter deze stabilisatie is. Daarnaast is het helaas ook zo dat niet
duidelijk is of deze verbetering van longfunctie het uiteindelijke doel van
chronische nachtelijke niet-invasieve beademing, verbetering van in kwaliteit
van leven, beïnvloed. Hierbij denken we dat meerdere patiënt en
beademingskarakteristieken die al aan te wijzen zijn bij aanvang van de
beademing, een gunstige reactie op ervaren verbetering van kwaliteit van leven,
kunnen voorspellen.
Onze hypothese is veranderingen in de luchtwegen en luchtwegwand, zoals
veranderingen in bepaalde ontstekings- en remodellerings- "pathways",
geïnduceerd door het chronisch gebruik van NIV, de longfunctie ten gunste
kunnen beïnvloeden. Daarnaast denken we dat deze verbetering van longfunctie,
maar ook andere baseline karakteristieken, gerelateerd zijn aan daadwerkelijke
verbetering in kwaliteit van leven.

1. Te onderzoeken of de FEV1 stabiliseert na 3 maanden nachtelijke NIV bij
stabiele COPD patienten met chronisch hypercapnisch respiratoir falen
2. Te onderzoeken of deze stabilisatie in FEV1 gecorreleerd is met
veranderingen in systemische en luchtweginflammatie en remodellering of
veranderingen in de mate van hyperinflatie, luchtwegwanddikte of diameter
3. Te onderzoeken of stabilisatie van de FEV1, veranderingen in "biomarkers"
van inflammatie en remodellering, en/of andere patient- of
beademingsgerelateerde factoren uiteindelijk gerelateerd zijn aan veranderingen
in kwaliteit van leven na 6 maanden

De studie is een multicenter gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek dat de
effecten van chronische nachtelijke niet-invasieve beademing onderzoekt bij
patiënten met ernstig COPD en chronisch hypercapnisch respiratoir falen op de
FEV1 en ook luchtweg morfologie, luchtweg inflammatie en luchtweg
remodellering onderzoekt, waarbij de resultaten worden vergeleken met 3 maanden
standaard zorg.
Daarnaast beoogt het onderzoek patiënt en ziekte karakteristieken te definiëren
en mogelijk biomarkers te vinden welke een gunstig effect in de zin van
uiteindelijke verbetering van kwaliteit van leven voorspellen door deze
karakteristieken prospectief vast te leggen bij de totale groep patiënten,
waarbij ook patiënten kunnen deelnemen die niet mee willen of kunnen doen met
het gerandomiseerde onderzoek.

Niet-invasieve beademing is op dit moment een standaard behandeling aan het worden voor COPD patiënten met een chronisch hypercapnisch respiratoir falen. De deelnemers aan de studie zullen op reguliere wijze worden ingesteld op nachtelijke niet-invasieve beademing.

Chronische niet-invasieve beademing is een bewezen effectieve beademing bij
patiënten met ernstig COPD. Mogelijke bijwerkingen, zoals een drukulcus van het
masker of aerofagie, zijn meestal mild en goed te voorkomen en behandelen. De
verwachte voordelen van deze behandeling wegen dus zeker op tegen de mogelijke
nadelen.
Voor de gerandomiseerde studie zullen de patiënten in de controlegroep 3
maanden wachten voordat ze starten met de niet-invasieve beademing. We
verwachten dat dit geen direct gezondheidsnadeel oplevert omdat het gaat om
patiënten met een stabiele ziekte die in deze tijdsperiode waarschijnlijk niet
noemenswaardig verslechteren.
Bronchoscopieën zijn noodzakelijk om materiaal te verkrijgen voor analyse van
inflammatie, remodellering en repair. In de deelnemende ziekenhuizen is ruime
ervaring met bronchoscopieën, ook bij deze patiëntengroep. Om complicaties te
voorkomen zullen we patiënten met ene extreem gestoord gaswisseling in rust
excluderen voor deelname aan het gerandomiseerde deel va het onderzoek. Om
discomfort tijdens de bronchoscopieën te voorkomen zullen we een uitgebreide
lokale verdoving toepassen en waar nodig een lichte sedatie met midazolam.