Monitoring van de foetaal-neonatale pulmonale transitie na geboorte met transcutane electromyografie van het diafragma

Na de geboorte van een kind vindt er een transitie plaats waarbij de longen van
vocht-gevuld naar lucht-gevulde status gaan. Normaal gesproken is het kind
voldoende in staat dit vocht te klaren en wordt een groot deel uit de longen
geperst bij de geboorte. Echter heeft een duidelijk deel van de a term geboren
kinderen (5%) en een groot deel van de prematuur geboren kinderen (circa 60%),
om uiteen lopende redenen, moeite om deze klaring plaats te laten vinden en
hebben daarom (ventilatoire) ondersteuning nodig direct na de geboorte. Tijdens
deze opvang is het monitoren van vitale parameters essentieel, wat vaak middels
pulsoximetrie gebeurd. Echter heeft deze techniek een bepaalde tijd nodig om
een hartslag te kunnen meten en weer te geven. Chest impedance/ECG metingen,
die middels drie kleine plakkers ook een hartslag kunnen meten zijn sneller,
maar deze zeggen weinig over de ademhalingsactiviteit van de patiënt. Daarnaast
is er nauwelijks iets bekend over de bijdrage van de ademhalingsspieren (zoals
het diafragma) aan deze transitie. Als er snellere detectie van de aanwezige
hartslag, en meer kennis over de eigen ademactiviteit van de patiënt zou zijn,
zou dit duidelijke effecten kunnen hebben op de huidige wijze waarop kinderen
worden opgevangen na geboorte. Binnen dit onderzoek wordt het gebruik van
transcutane electromyografie van het diafragma onderzocht als monitoring voor
deze doeleinden (zowel als hartslag monitor als het onderzoeken van de
fysiologie van de pulmonale transitie).

Het doel van dit onderzoek is om oppervlakte EMG van het diafragma te
onderzoeken als middel om enerzijds hartslag/ademfrequentie te registreren en
weer te geven en simultaan de eigen ademhaling in beeld te brengen door het
meten van de activiteit van het diafragma. Hierbij zal er wat betreft hartslag
registratie een vergelijking worden gemaakt met de standaard pulsoximetrie en
de chest impedance/ECG plakkers die standaard gebruikt worden. Daarnaast wordt
er gekeken hoe de activiteit van het diafragma zich ontwikkeld na geboorte en
wat het effect is van veranderingen in respiratoire ondersteuning op de
diafragma activiteit.

Het betreft een prospectief, observationeel, multi-center cohort onderzoek bij
kinderen op de verloskamer/babykamer naast de operatiekamer. Het Emma
kinderziekenhuis te Amsterdam en het Willem-Alexander Kinderziekenhuis te
Leiden nemen deel aan dit onderzoek.

De meting vindt plaats met een reeds bekende non-invasieve meettechniek en de
belasting wordt dan ook minimaal/verwaarloosbaar geacht.