Alcoholablatie ter voorkoming van hartfalen bij ernstige maar asymptomatische hypertrofische obstructieve cardiomyopathie

De hartspier van patiënten met een HOCM en ernstige LVOT vernauwing ondergaat
desastreuze veranderingen die op den duur leiden tot uitgebreide verlittekening
en verstijving van het hart en uiteindelijk hartfalen. Helaas zijn er patiënten
die heel lang geen klachten ervaren totdat het te laat is.
De studies die een ingreep hebben onderzocht (hetzij door hartchirurgie of door
alcoholablatie) hebben betrekking op patiënten met klachten. Voor patiënten
zonder klachten, maar een even ernstige LVOT vernauwing door HOCM is er
onvoldoende bewijs of een preventieve ingreep latere desastreuze veranderingen
kan voorkomen. Observationele studies laten wel zien dat zowel sterfte als het
ontwikkelen van klachten bij patienten die aanvankelijk geen klachten hadden
sterk samenhangt met de ernst van de LVOT vernauwing. Dit suggereert dat
vroegtijdig ingrijpen gunstig kan zijn.
Vanwege het invasieve (ingrijpende) karakter van dit onderzoek zullen wij als
eerste stap de reeds geaccepteerde behandeling van alcoholablatie in een kleine
studie verrichten bij vijf (5) patiënten zonder klachten. De uitkomsten hiervan
zullen vergeleken worden met 5 patiënten die wel klachten hebben (zoals de
richtlijnen adviseren). Als laatste groep zullen we 5 patiënten zonder klachten
niet behandelen maar de veranderingen aan de hartspier nauwlettend in de gaten
houden zodat we het natuurlijk beloop kunnen bestuderen.

Alcoholablatie is het maken van litteken in een bepaald deel van de hartspier
onder gecontroleerde omstandigheden. Deze behandeling wordt al met succes
toegepast bij patiënten met een verdikte hartspier (ook wel HOCM genoemd) met
ernstige vernauwing van de linkerkamer uitstroombaan (zogenaamd LVOT
obstructie) die er klachten van hebben. In dit onderzoek wordt er ook bij
mensen die geen klachten ervaren alcoholablatie toegepast, waardoor de LVOT
vernauwing opgeheven wordt en met speciale beeldvorming (echo en MRI scan)
eventuele gunstige veranderingen van het hart worden bestudeerd.
Een derde groep zonder klachten ondergaat geen alcoholablatie om het natuurlijk
beloop van de veranderingen aan de hartspier in kaart te brengen.

Gedurende 2 jaar op vooraf bepaalde momenten worden enkele onderzoeken
verricht. Deze zijn een bloedafname, een echo en MRI van het hart als
uitgangssituatie (tijdstip nul (0)), 1 en 2 jaar na aanvang. Voor diegenen die
alcoholablatie ondergaan zal dit plaatsvinden na het tijdstip 0.
Middels een geautomatiseerd systeem (REDCapTM) worden de 10 asymptomatische
patiënten gerandomiseerd naar wel of geen PTSMA. Vijf patiënten met klachten
worden conform de huidige richtlijnen middels PTSMA behandeld.

Pilot studie met interventie (PTSMA) in 5 symptomatische (referentie groep) vs.
5 asymptomatische (studie groep) met ernstige LVOT obstructie gedefinieerd als
>50 mmHg gradiënt tijdens inspanning of >30 mmHg in rust. Nog eens 5
asymptomatische patiënten zullen geen PTSMA ondergaan, maar enkel beeldvorming
(observatie groep) om het natuurlijk beloop te bestuderen.
Follow-up duur is 24 maanden met seriele beoordelingen middels echo en MRI van
het hart. Patiënten ondergaan een uitgangsecho en MRI onderzoek (pre-PTSMA,
tijdstip 0) op 12 en 24 maanden nogmaals een bloedonderzoek met echo en MRI
onderzoek.
Van de referentiegroep weten we dat PTSMA inderdaad gunstige effecten heeft op
de hartspier.

PTSMA

PTSMA, bloed afnames, echocardiografie en MRI zijn onderdeel van de dagelijkse
klinische praktijk in het St. Antoniusziekenhuis. PTSMA is geassocieerd met <1%
30-dagen mortaliteit en ~10% risico op pacemaker implantatie.
De stralingsbelasting <1 mSv.