De neurale basis van sociale cognitie in chronische slachtoffers van pesten

Slachtoffers van pesten hebben een grotere mate van geestelijke
gezondheidsproblemen (Arseneault, Bowes, & Shakoor, 2010; Moore et al., 2017).
Over het algemeen zijn anti-pestprogramma's effectief in het verminderen van
pesten, vooral in basisscholen (Gaffney, Ttofi, & Farrington, 2018). Ondanks
dat interventies effectief zijn in het verminderen van pesten, blijft ongeveer
vier procent van de kinderen slachtoffer (Kaufman, Kretschmer, Huitsing, &
Veenstra, 2018). Deze chronische slachtoffers op scholen met
anti-pestprogramma's ervaren een grotere mate van geestelijke
gezondheidsproblemen dan chronische slachtoffers op scholen zonder
anti-pestprogramma (Garandeau, Lee, & Salmivalli, 2018; Kaufman et al., 2018).
In andere woorden, slachtoffers zijn slechter af, maar chronische slachtoffers
op scholen met anti-pestprogramma's zijn nog slechter af (wat nu de 'healthy
context paradox' genoemd wordt). Om deze reden is het cruciaal om processen van
chronisch slachtofferschap beter te begrijpen, opdat we anti-pestprogramma's
kunnen verbeteren. Schoolbrede anti-pestprogramma's focussen doorgaans op
groepsprocessen, maar minder op sociale cognities van individuen, terwijl
slachtoffers een meer negatieve sociaal-cognitieve stijl hebben (Crafword &
anassis, 2011; Fox & Boulton, 2005; Kellij, Lodder, van den Beem, Güro*lu, &
Veenstra, n.d.). De neurale processen die ten grondslag liggen aan sociale
cognities in chronische slachtoffers zijn nog onbekend. Het doel van dit
onderzoeksvoorstel is om sociaal cognitieve processen en geassocieerde neurale
processen in chronische slachtoffers te onderzoeken. Opgedane kennis door dit
onderzoek kan bijdragen aan het verbeteren van anti-pestprogramma's door het
vinden van nieuwe aansteekpunten om pesten te verminderen en veerkracht van
chronische slachtoffers te versterken.

Het overkoepelende doel van dit onderzoek is om het proces van chronische
victimisatie door middel van neurobiologie en gedrag beter te begrijpen.
Hierdoor is het eerste en belangrijkste doel om de onderliggende neurobiologie
van chronische slachtoffers in de kindertijd en de potentiële link tussen
chronisch slachtofferschap en neurale sensitiviteit voor sociale ervaringen te
onderzoeken. Het tweede doel is sociaal-cognitieve gedragspatronen van
chronische slachtoffers te onderzoeken en tevens in hoeverre deze verschillen
van eerder en nooit gevictimiseerde kinderen.

In dit cross-sectionele onderzoek worden neurowetenschappelijk onderzoek
gecombineerd met gedragsonderzoek. Deelnemers zullen een aantal
sociaal-cognitieve computertaken afleggen tijdens welke de neurale activiteit
wordt gemeten met een functionele MRI scan. We zullen een structurele MRI scan
maken om onderliggende anatomie te onderzoeken. Daarnaast zullen de deelnemers
nog een aantal computertaken afleggen en een aantal vragenlijsten invullen
buiten de scanner. Ook de ouders wordt gevraagd een aantal vragenlijsten in te
vullen. Alle gebruikte maten zijn van non-invasieve aard.

Er zijn geen bekende risico's gerelateerd aan deelname aan de voorgestelde
maten. MRI is een non-invasieve techniek waarbij geen catheterisatie of
introductie van exogene 'tracers' komt kijken. Talloze kinderen en volwassenen
hebben deelgenomen aan MRI onderzoeken zonder opgemerkte nadelige effecten.
Sommige mensen worden claustrofobisch als zij zich in de scanner bevinden; in
deze gevallen zullen wij het onderzoek meteen beëindigen als de deelnemer dit
wil. De enige absolute contra-indicatie voor MRI is de aanwezigheid van metaal
of een pacemaker in het lichaam. Relatieve contra-indicatie is claustrofobie.
Deelnemers die metaal in hun ogen of hoofd hebben, of die pacemakers hebben,
zullen worden geëxcludeerd van het onderzoek. Hoewel er geen direct voordeel is
voor deelnemers bij deelname aan het onderzoek, zijn er grotere voordelen voor
de maatschappij vanwege potentiële kennis die dit onderzoek op kan leveren. De
kennis over sociale (verwerkings)processen bij kinderen is van groot belang bij
het beter begrijpen van processen van chronische victimisatie en het verder
ontwikkelen van anti-pestprogramma's, en kan zodoende bijdragen aan het welzijn
van schoolgaande kinderen in Nederland.