'Een fase 1-onderzoek om de veiligheid, verdraagbaarheid, farmacokinetiek en farmacodynamiek van enkelvoudige intraveneuze en subcutane toediening en subcutane toediening van meervoudige doses OMS906 bij gezonde proefpersonen te evalueren'

OMS906 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van paroxismale nachtelijke hemoglobinurie (PNH). PNH is een zeldzame, niet
erfelijke bloedziekte die gekenmerkt wordt door de afbraak van rode bloedcellen
door het complementsysteem, een deel van het immuunsysteem. PNH treedt op als
een stamcel in het beenmerg muteert. Alle bloedcellen, rode bloedcellen die
zuurstof vervoeren, witte bloedcellen die infecties bestrijden en bloedplaatjes
die betrokken zijn bij de vorming van bloedstolsels ontstaan uit stamcellen. De
mutatie in de aangetaste stamcel wordt aan alle 3 de typen cellen in het
beenmerg doorgegeven. Dit veroorzaakt bloedarmoede, bloedstolsels, een
verminderde mogelijkheid om infecties te bestrijden en de aanwezigheid van
bloed in de urine die *s nachts geproduceerd wordt, en die de ziekte de naam
geeft.

OMS906 is een gehumaniseerd monoclonaal antilichaam dat gericht is tegen het
enzym dat de belangrijkste activator is van de alternatieve route van het
complementsysteem (dit systeem heeft 2 routes, *klassiek* en *alternatief*).
Antilichamen werken door zich aan eiwitten in het lichaam binden waardoor het
schadelijke effect van dat eiwit wordt verwijderd. OMS906 bindt aan eiwitten
die betrokken zijn bij een specifiek deel van het immuunsysteem dat
mannan-bindend lectine-geassocieerd serineprotease3 (MASP-3) wordt genoemd.
Laboratorium onderzoek laat zien dat dit de afbraak van rode bloedcellen
verminderd. OMS906 heeft geen effect op het klassieke complement pad, dat een
kritische rol speelt in de afweerreactie tegen infecties.

Het doel van dit onderzoek is te onderzoeken hoe veilig het nieuwe middel
OMS906 is en hoe goed het wordt verdragen als het aan gezonde vrijwilligers
wordt toegediend. OMS906 is nog niet eerder aan mensen toegediend.Het is eerder
wel in het laboratorium getest en op dieren. OMS906 wordt in verschillende
sterktes getest.

Dit onderzoek zal worden uitgevoerd in 80 gezonde vrijwilligers. Het onderzoek
bestaat uit 2 delen, Deel A en Deel B.

Deel A van het onderzoek zal bestaan uit maximaal 8 groepen van elk 8
vrijwilligers. Men kan aan één van de groepen deelnemen.
Ook zal worden onderzocht hoe snel en in hoeverre OMS906 in het lichaam wordt
opgenomen en uitgescheiden. (Tevens wordt naar het effect van OMS906 op
specifieke processen in het lichaam gekeken. De effecten van OMS906 worden
vergeleken met de effecten van een placebo. Let op: wanneer de term
*onderzoeksmiddel* in dit document wordt gebruikt kan dit verwijzen naar
OMS906, placebo, of beide.

Deel B van het onderzoek zal bestaan uit 2 groepen van elk 8 vrijwilligers. Men
kan aan één van de groepen deelnemen.

Deel A:
De vrijwilliger krijgt OMS906 of placebo als of een intraveneus infuus of als
een injectie onder de huid. De IV infusie duurt ongeveer 30 minuten. De SC
dosering wordt geïnjecteerd in de dij, en duurt maar een paar seconden of als
een infuus in de dij dat ongeveer 30 minuten duurt. Of men OMS906 IV of SC
krijgt hangt af van de Groep waaraan men deelneemt. Men krijgt 1 dosering van
het onderzoeksmiddel, die zal worden toegediend op Dag 1.

Of men OMS906 of placebo krijgt, wordt door loting bepaald. Per groep krijgen 6
vrijwilligers OMS906 en 2 vrijwilligers placebo. Zowel de vrijwilliger als de
verantwoordelijke arts weten niet of men OMS906 of placebo krijgt.

Het eigenlijke onderzoek bestaat uit 1 periode waarin men in het
onderzoekscentrum zal verblijven. Dit wordt gevolgd door extra bezoeken aan het
onderzoekscentrum.

Deel B:
Men krijgt OMS906 of placebo als een injectie onder de huid (SC: subcutaan). De
SC dosering wordt geïnjecteerd in de dij, en duurt maar een paar seconden, of
als een infuus in de dij dat ongeveer 30 minuten duurt. Men krijgt het
onderzoeksmiddel in totaal 3 keer toegediend met tussenposen van 2 weken, dus
op Dag 1, 15 en 29. Of de vrijwilliger OMS906 of placebo krijgt, wordt door
loting bepaald.

Per groep krijgen 6 vrijwilligers OMS906 en 2 vrijwilligers placebo. Zowel de
vrijwilliger als de verantwoordelijke arts weten niet of u OMS906 of placebo
krijgt.

Het eigenlijke onderzoek bestaan uit 3 perioden waarin men in het
onderzoekscentrum zal verblijven. Men verlaat het onderzoekscentrum tenminste
168 uur (7 dagen) na dosering. Tussen de perioden en na de laatste toediening
komt men terug naar het onderzoekscentrum voor 9 ambulante bezoeken. De
geplande duur van perioden, dag(en) van vertrek en ambulante bezoeken kunnen
worden aangepast afhankelijk van nieuwe onderzoeksresultaten.

Part A: 1 OMS906 of placebo 0,1 mg/kg** IV infuus 2 OMS906 of placebo 0,3 mg/kg** IV infuus 3 OMS906 of placebo 1,0 mg/kg** IV infuus 4 OMS906 of placebo 3,0 mg/kg** IV infuus 5 OMS906 of placebo 3,0 mg/kg** SC injectie of infuus 6 OMS906 of placebo 5,0 mg/kg** SC injectie of infuus 7 OMS906 of placebo 8,0 mg/kg** SC injectie of infuus 8 OMS906 of placebo 8,0 mg/kg** IV infuus Part B 1 Dag 1, 15, en 29 OMS906 of placebo xx mg SC injectie of infuus 2 Dag 1, 15 en 29 OMS906 of placebo yy mg SC injectie of infuus

Bloedafnames en/of het inbrengen van een verblijfscanule kunnen pijn doen of
een bloeduitstorting geven.
Alles bij elkaar nemen we over een aantal weken ongeveer 400 milliliter (mL)
bloed bij de vrijwilliger af. Deze hoeveelheid
geeft bij volwassenen geen problemen. Afhankelijk van het oordeel van de
verantwoordelijk arts kunnen extra monsters worden genomen om de veiligheid van
de deelnemers te waarborgen. Als dit gebeurt zal de totale hoeveelheid
afgenomen bloed meer zijn dan dit.

Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op bepaalde locaties op de
armen, borst en benen geplaatst. Voor het bewaken van de hartslag worden
elektroden op bepaalde locaties op de borst en de buik geplaatst. Langdurige
toepassing van deze elektroden kan huidirritatie
(huiduitslag en jeuk) veroorzaken.

Er zal een monster achter in de neus worden genomen om te testen voor de
aanwezigheid van meningococcen. We gebruiken hiervoor een wattenstaafje. Het
nemen van het monster duurt maar een paar seconden, maar kan ongemak
veroorzaken en een ongemakkelijk gevoel geven.

Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden genomen. Het nemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
nemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt genomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.