Validatie van moleculaire processen bij aandrangsurine-incontinentie

Urine incontinentie (Ul) vormt een groot en veel voorkomend probleem bij
volwassen vrouwen. Een kwart van de Nederlandse vrouwen jonger dan 65 jaar
heeft last van Ul. Er zijn twee types van incontinentie te onderscheiden:
stress- (SUI) en aandrangincontinentie (UUI). Stressincontinentie is ongewild
urineverlies dat gepaard gaat met een stijgende druk in de buik bij
bijvoorbeeld niezen of hoesten. Aandrangincontinentie is ongewild verlies van
urine bij een onbedwingbare drang om te plassen. Met name het type
aandrangincontinentie heeft een grote invloed op de kwaliteit van leven. Voor
deze aandoening is momenteel nog geen effectieve lange termijnbehandeling
beschikbaar. Er is medicatie, maar helaas hebben veel vrouwen daarbij last van
hinderlijke bijwerkingen. Deze studie is onderdeel van het DIABIP project
(DlAgnose en Behandeling van lncontinentie en Prolaps), uitgevoerd door drie
afdelingen van het Radboud universitair medisch centrum (Gynaecologie, Urologie
en Genetica) en twee MKB's, Drug Taret lD (DTID) en Nimagen. Het DIABIP project
combineert klinische en fysiologische data met leefstijlfactoren en genetische
informatie om de diagnostiek, prognostiek en behandeling van vrouwen met
bekkenbodemproblemen te verbeteren. De eerste stap is inzicht verkrijgen in de
biologische processen die verstoord zin bij vrouwen aandrangincontinentie.
Uit eerder onderzoek, door middel van GWAS-data en literatuuronderzoek, waarbij
een opzet van een moleculair landschap voor UUI is gebouwd, zijn een aantal
biologische processen naar voren gekomen, die gevalideerd dienen te worden in
vitro.
Proteomics, genomics en in vitro celstudies worden uitgevoerd op het materiaal
dat verkregen wordt met blaasbiopten, hiermee zullen de hypotheses functioneel
gevalideerd worden. Daarnaast wordt getest of 'repurposed' drugs op een ziekte
specifieke manier ingrijpen op deze biologische processen. Voor zover wij weten
zijn er geen celculturen beschikbaar bij andere centra om de geplande testen op
uit te voeren.

1) isolatie en invriezen van primaire celculturen van de blaasspier en het
blaasslijmvlies van vrouwen met aandrangincontinentie, voor de functionele
validatie van de moleculaire landschappen
2) verzamelen en opslaan van blaasbiopten van vrouwen met urine incontinentie
om Omics (proteomics en/of genomics) op te verrichten en de bevindingen uit het
moleculaire landschap te bevestigen op weefsel niveau.

Observationeel onderzoek

De patiënten krijgen als onderdeel van hun reguliere behandeling een
blaasscopie, tijdens deze blaasscopie worden 2 blaasbiopten afgenomen voor de
studie. De risico's van de ingreep zijn klein. ln zeldzame gevallen kan een
langdurige bloeding of perforatie van de blaaswand optreden. Alle ingrepen met
blaasscopie hebben altijd een verhoogd risico op urineweginfecties. Dit risico
wordt echter niet vergroot door de afname van de blaasbiopten voor deze studie.
Alle patiënten krijgen hiervoor standaard preventief antibiotica. De
risicoclassificatie volgens de NFU-richtlijn is vastgesteld op 'matig'. De
methode (afname van blaasbiopten) die we in deze studie toepassen werd eerder
gebruikt in twee studies van de afdeling Urologie: 'OAB feasibility; Molecular
and cellular characterization of detrusor smooth muscle cells' (CMO 20041053)
en 'The role of GAG's in the pathology of interstitial cystitis (lC/PBS)' (CMO
2009/310). ln deze twee eerdere studies werden blaasbiopten gebruikt voor
immunohistologisch onderzoek en Western blotting, terwijl in deze nieuwe studie
in vitro celculturen en omics (proteomics/genomics) zullen worden toegepast.