Capillaire malformaties, van genotype tot fenotype: een focus op de endotheliale functie

Een wijnvlek is een zeldzame aangeboren afwijking dat voorkomt bij 0,04%-2% van
de pasgeborenen. Het ziet eruit als een rood tot paarse vlek op de huid. Een
wijnvlek kan ook dikker worden over de tijd. Veel patiënten met een wijnvlek
ervaren een verminderde kwaliteit van leven doordat de afwijking er ongewoon
uit zit en vaak in het hoofd-hals gebied voorkomt.

Niet lang geleden is er gevonden dat wijnvlekken worden veroorzaakt door een
DNA fout (een mutatie) in het gen GNAQ, GNA11, RASA1 of PIK3CA. Als gevolg
hiervan functioneert het eiwit G*q niet goed en ontstaan er slecht werkende
kluwen van bloedvaten in de huid (de wijnvlek). We weten helaas nog niet hoe
het komt dat de mutaties in deze genen de vorming van bloedvat-kluwen
veroorzaakt. Er zijn nog geen behandelingen beschikbaar wijnvlekken te genezen.
De huidige behandelingen verminderen alleen maar de roodheid wijnvlek en in
veel gevallen gaat de wijnvlek niet weg. Daarnaast komen veel wijnvlekken een
aantal jaar na de behandelingen weer terug. Daarnaast is er een grote variatie
in behandelingseffect tussen patiënten. Dit zou mogelijk kunnen worden
verklaard door verschillen in het onderliggende genetische profiel van
wijnvlekken. Als we meer te weten komen over hoe de bovenstaande genen precies
een wijnvlek veroorzaken, kunnen nieuwe behandelingen ontwikkeld worden die
precies het foutje in het gen of eiwit aanpakt. Hopelijk kunnen wijnvlekken in
de toekomst zo beter worden behandeling of zelfs genezen worden.

Het doel van het onderzoek is het blootleggen van het genetische profiel en de
endotheelfunctie van wijnvlekken. Daarnaast wordt er onderzocht of genetische
mutaties in wijnvlekken leiden tot verschillen in de endotheel functie en
karakteristieken (het fenotype) van de wijnvlek.

De onderzoekers zullen de functie van een viertal genen, namelijk het GNAQ,
GNA11, RASA1 of PIK3CA gen, in bloedvaten onderzoeken, om zo tot nieuwe
inzichten te komen over het ontstaan van wijnvlekken. Er zal gekeken worden of
er een relatie is tussen de karakteristieken van de wijnvlek (het fenotype) en
de aanwezige genetische mutatie. Omdat er momenteel nog maar zeer beperkte
kennis is rondom de functie van deze genen en het een belangrijke rol speelt
bij het ontstaan van de ziekte, kunnen de bevindingen op de langere termijn
leiden tot nieuwe therapeutische strategieën voor de behandeling van
wijnvlekken. Dit is hard nodig, omdat de huidige behandelingen een beperkte
effectiviteit laten zien en veel wijnvlekken terugkomen na behandeling. Het is
een fundamenteel onderzoeksproject, waarvan de resultaten bijdragen aan het
ontwikkelen van nieuwe therapeutische strategieën.

Het onderzoek betreft een case series. Verwachte onderzoeksduur is 6-12 maanden
waarbij in totaal 20 patienten geincludeerd zullen worden. Ongeveer 8 patiënten
met een wijnvlek worden er per week behandeld in het Amsterdam UMC locatie AMC.

De proefpersonen worden belast met eenmalige afname van een tweetal kleine
huidbiopsieen. Deze biopsieen zijn <4 mm, waardoor de huid goed in staat is om
uit zichzelf te genezen. Als het wondje blijft bloeden zal het gesloten worden
met Dermabond huidlijm of één niet-oplosbare hechting. Er zijn weinig risico's
verbonden aan deelname, te weten dat de huid wat kan nabloeden en er een kleine
kans is op het ontstaan van een huidinfectie.