Relatie tussen cognitieve en motorische vermoeidheid in patiënten met een functionele stroke mimic of een herseninfarct.

Bij functionele neurologische klachten is de functie van het zenuwstelsel
verstoord zonder dat er sprake is van structurele schade. Patiënten met
functionele aandoeningen kunnen zich presenteren met acute symptomen welke erg
lijken op die van een herseninfarct, dit wordt een functionele stroke mimic
(FSM) genoemd. Vermoeidheid is een groot probleem bij functionele neurologische
aandoeningen en na een herseninfarct. In deze studie willen we meer inzicht
krijgen in de interactie tussen motorische en cognitieve vermoeidheid. Studies
bij gezonde controles hebben aangetoond dat tijdens een dual-task (DT), een
cognitieve taak in combinatie met een vermoeiende motorische taak, de
prestaties op de cognitieve taak in de loop van de tijd afnemen (bij
vermoeidheid). We veronderstellen dat bij patiënten met een functionele stroke
mimic en patiënten met een herseninfarct deze interactie sterker is in
vergelijking met gezonde controles. We willen ook onderzoeken of de symptomen
en de interactie tussen cognitieve en motorische vermoeidheid na verloop van
tijd herstelt. Onze groep heeft deze dubbele taak al uitgevoerd bij patiënten
met MS. (METc 2010-150)

Neemt de prestatie op een vermoeiende duale taak taak bij patiënten met FSM
meer af vergeleken met patiënten met een herseninfarct? Wat zijn de verschillen
in cognitief functioneren en motorische vermoeidheid tussen FSM, herseninfarct
en gezonde controles? Wat is de relatie tussen de scores van de
vermoeidheidsvragenlijst en de prestaties op de cognitieve en motorische taken?
Hoe veranderen de prestaties van de dubbele taak na een jaar in FSM en
herseninfarct?

De onderzoeksopzet is een monocenter interventie studie. Proefpersonen voeren
een cognitieve taak uit: een reactietaak met twee keuzes (CRT). De CRT wordt
los uitgevoerd, en tegelijkertijd met een motorische taak (d.w.z. de dubbele
taak). Patiënten en controles worden gemeten op twee tijdstippen, 6 weken en 12
maanden na opname in het ziekenhuis. Op elk tijdstip bestaat het onderzoek uit
twee sessies van anderhalf uur, op twee afzonderlijke dagen. Kracht en
spieractiviteit (EMG) van de eerste dorsale interosseuze spier (FDI) worden
tijdens elke sessie gemeten. Tijdens de krachtmeting zal de ulnaire zenuw
elektrisch worden gestimuleerd. De maximale knijpkracht zal aan beide handen
worden gemeten middels een knijpkrachtmeter.

nvt

Er zijn geen risico's aan verbonden. Tijdsinvestering voor proefpersonen is 2 x
2 x 1,5 uur (6 uur).