Next generation fenotypering in essentiële tremor

Essentiële tremor is de meest voorkomende bewegingsstoornis met een prevalentie
van 5-60 per 1000 personen. Het kan een serieuze belemmering zijn voor
patiënten in hun persoonlijke en professionele leven. Deze aandoening is
erfelijk, maar er moet nog steeds een doorbraak bereikt worden op het gebied
van de genetische oorzaak. De internationale consensus is dat uitgebreider
aandacht voor fenotype-genotype associatie verbetering kan brengen in deze
situatie.
Patiënten met essentiële tremor kunnen verschillende kenmerken hebben o.b.v.
hun ziektegeschiedenis (beginleeftijd, alcoholgevoeligheid), van de tremor zelf
(frequentie, variabiliteit); en van begeleidende neurologische verschijnselen
(dystonie, parkinsonismen). Het is momenteel onduidelijk in hoeverre deze
kenmerken in families voorkomen (clusteren): deze kennis is wel van belang om
tot betere fenotypering te komen. Recent hebben we een review geschreven over
het bestaande bewijs: in hoeverre alcoholresponsiviteit en neurofysiologische
kenmerken (frequentie etc.) in families voorkomen is matig tot niet onderzocht.

Hoewel het bekend is dat ongeveer de helft van de patiënten met essentiële
tremor een positief effect van alcohol op hun tremor beschrijven, is deze
responsiviteit binnen families niet goed onderzocht. Er is één onderzoek waar
in ongeveer 80% van de families de familieleden allemaal aangaven dat het
effect van alcohol op hun tremor bij iedereenaanwezig óf afwezig was, terwijl
in 20% van de families het zelf-gerapporteerde effect uiteenlopend was.
Daarnaast weten we dat de relatie tussen de zelf-gerapporteerde en werkelijke
effect van alcohol beperkt is. Deze voorgaande onderzoeken maken het
waarschijnlijk dat het positieve effect van alcohol binnen families voorkomt,
dat is wat we in dit onderzoek willen gaan uitzoeken.

Vaststellen welke verschillende kenmerken (demografisch, klinisch,
neurofysiologisch) in essentiële tremor families voorkomen en vervolgens
clustering van deze kenmerken tot een familial subtype essentiële tremor.

Het gaat om een cross-sectionele studie bestaand uit twee delen: observationeel
en interventie. In deel A worden patiënten klinisch en neurofysiologisch (EMG,
accelerometrie, video) onderzocht. In deel B ondergaan patiënten een
gevalideerde alcohol responsiviteitstest. Deze delen zijn beiden relevant ter
fenotypering van de patiënten.

W.b.t. deel A is het potentiële risico voor patiënten verwaarloosbaar aangezien
er geen invasieve handelingen mee gemoeid zijn en de bewegingstaken die worden
gevraagd niet belastend zijn. Er moet eenmaal een bezoek aan het UMCG worden
afgelegd, of aan een externe door het UMCG gehuurde locatie. Er volgt dan een
interview, een neurologisch onderzoek en een polymyografie (spierregistratie
met oppervlakte electroden).
W.b.t. deel B, waarbij de alcoholresponsiviteit in families met essentiële
tremor onderzocht wordt, dit onderdeel wordt aansluitend aan deel A in het UMCG
uitgevoerd (of in een externe gehuurde locatie) bij die patiënten die daarvoor
in aanmerking komen. Dit onderdeel kan desgewenst ook via digitaal videobellen
plaatsvinden, onder digitale supervisie van een onderzoeker. De geschiktheid
voor deelname wordt o.b.v. een vragenlijst vastgesteld. Er is een minimaal
risico aan dit onderdeel verbonden, aangezien gestreefd wordt naar een lage
bloedalcoholconcentratie (promillage 0.6), de meeste mensen ervaring zullen
hebben met dergelijke innames en omdat er veiligheidsinstructies gegeven
worden. Deze belasting wordt als acceptabel gezien. Daarnaast worden patiënten
er op gewezen dat er sprake kan zijn van een tijdelijke verergering van tremor
de volgende ochtend.