Multimodale hersenbewaking bij patiënten met traumatisch hersenletsel: een prospectieve observationeel cohort onderzoek.

Traumatisch hersenletsel (TBI) is een van de belangrijkste oorzaken van
overlijden en invaliditeit onder jong volwassenen.
Het bereiken van een adequate cerebrale bloeddoorstroming is van groot belang
om secundaire cerebrale schade te voorkomen. Dit is dan ook een essentieel
onderdeel in de behandeling van TBI, echter zijn de mogelijkheden voor het
monitoren van de cerebrale perfusie slechts zeer beperkt. Cerebrale perfusie
computertomografie (CT perfusie) is een techniek die het mogelijk maakt om de
cerebrale perfusie van verschillende hersengebieden te evalueren. Snelle
schommelingen van de cerebrale hemodynamiek kunnen hier echter niet mee worden
gedetecteerd, omdat het geen continue meting betreft en slechts een aantal maal
tijdens de opname uitgevoerd kan worden. Eventuele perfusie afname zal
hierdoor altijd met een delay worden gedetecteerd. Dit geldt ook voor andere
beeldvormende technieken zoals de reguliere computertomografie (CT) scans en
magnetic resonance imaging (MRI).

Er is dan ook grote vraag naar bed-side technieken voor het meten van de
cerebrale perfusie. M.b.v. transcraniële doppler (TCD) metingen kan de
cerebrale bloedstroomsnelheid op een niet invasieve manier worden gemeten. In
aanvulling hierop kunnen m.b.v. continue elektro-encefalogram (EEG)
registraties regionaal snelle veranderingen in de neuronale activiteit worden
gedetecteerd. Een intracraniële druk (ICP) meter kan inzicht geven in de
progressie van intracerebrale ruimte innemende (haemoragische) afwijkingen die
leiden tot intracraniële hypertensie en hierdoor verminderde cerebrale perfusie.

Integratie van TCD, EEG, ICP en CT perfusie kan leiden tot een patiënt
specifiek model voor het voorspellen van neurologische uitkomst en de detectie
van secundaire achteruitgang. Tevens kan meer inzicht worden verkregen in de
pathofysiologische processen van secundaire neurologische uitgang.

Het primaire doel is het evalueren van de de voorspellende waarde van TCD, EEG,
ICP en CT perfusie metingen, en deze afzonderlijke metingen te combineren tot
een multimodaal model voor het voorspellen van de neurologische uitkomst.
Het secundaire doel is het bestuderen van de onderlinge relaties tussen deze
modaliteiten.

Het lange termijn doel is het maken van een geïntegreerd model dat leidt tot
meer inzicht in de pathofysiologie en een betere detectie secundaire
achteruitgang in TBI in een vroeg stadium.

Het betreft een prospectief, observationeel, monocenter cohort studie.

De risico's voor de proefpersonen zijn slechts minimaal. Continue EEG en TCD
registraties zijn beide niet-invasief. Het plaatsen van de ICP meter gebeurd
alleen op klinische indicatie. De CT perfusiescan zal zoveel mogelijk worden
gecombineerd met een blanco CT scan, die in deze patiëntencategorie vaak
meerdere keren wordt herhaald in het kader van reguliere patiëntenzorg. Ook
zullen er geen CT perfusiescans worden gemaakt bij patiënten met een verhoogd
risico op contrast nefropathie. Follow-up zal telefonisch worden uitgevoerd na
6 en 12 maanden.