Neo-adjuvante pembrolizumab in dMMR/ POLE-EDM baarmoederkanker patienten: een haalbaarheid studie.

De standaardbehandeling voor een nieuw vastgesteld primaire baarmoederkanker is
chirurgie, veelal in combinatie met radiotherapie. Ondanks deze behandeling, is
er regelmatig sprake van een recidief. Om dit te voorkomen wordt er gezocht
naar nieuwe en/of aanvullende behandelingen. Een nieuwe behandeling waar we
veel van verwachten is immuuntherapie, in het bijzonder immuun checkpoint
remmers. Met het toedienen van immuun checkpoint remmers kan het lichaamseigen
afweersysteem worden aangezet om kankercellen aan te vallen en op te ruimen.

Behandeling met immuun checkpoint remmers is een standaardbehandeling bij huid
en longkanker. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat ook patiënten met een
recidief baarmoederkanker goed reageren op immuun checkpoint remmers.
Baarmoederkanker met veel mutaties (afwijkingen in het DNA van de
baarmoederkankercellen) blijkt gevoelig te zijn voor deze behandeling. Dat
sommige baarmoederkankers zoveel mutaties ophopen is geen toeval. Deze kankers
hebben vaak een defect in hun vermogen om DNA schade te repareren, dit wordt
ook wel een defecte mismatch repair (dMMR) genoemd. Bij patiënten met een
recidief baarmoederkanker bleken dMMR tumoren dan ook goed te reageren op
immuun checkpoint remmers. Bij 53% van de patiënten sloeg de behandeling aan en
bij 20% van de patiënten verdween de tumor volledig.

Op basis van deze resultaten denken wij dat immuun checkpoint remmers ook een
waardevolle aanvulling zouden kunnen zijn bij de behandeling van een primaire
baarmoederkanker. Wij hopen dat dit in de toekomst het terugkeren van de
baarmoederkanker zou kunnen voorkomen. Met dit onderzoek willen wij bepalen of
het mogelijk is om immuun checkpoint remmers voor de standaard behandeling
(baarmoederverwijdering) toe te dienen.

Het doel van dit onderzoek is om uit te zoeken of behandeling van
baarmoederkanker met immuuntherapie (pembrolizumab) voor baarmoederverwijdering
haalbaar is. Daarnaast wordt gekeken of immuun therapie effectief is in de
behandeling van baarmoederkanker.

In deze "window-of-opportunity" studie, maken we gebruik van de wachttijd
tussen diagnose en hysterectomie. We zullen patiënten met dMMR of POLE-EDM
baarmoederkanker behandelen met 2 kuren pembrolizumab met een interval van 3
weken. Om te bepalen of er sprake is van een pathologisch respons van de tumor
door pembrolizumab zal weefsel worden verzameld tijdens de hysterectomie
(standaard zorg). Voorafgaand aan de behandeling en na de behandeling zal een
MRI plaats vinden om de radiologische respons te meten. Tot slot zal er op
verschillende momenten bloed worden verzameld om de systemische immuun respons
te beoordelen.

Pembrolizumab 200mg IV. Er worden in het totaal 2 kuren toegediend per patiënt voorafgaand aan de standard operatie die plaats vind.

Pembrolizumab wordt al breed toegepast in de reguliere zorg, daarom zijn de
bijwerkingen goed bekend. Op basis hiervan kunnen we met vrij grote zekerheid
zeggen dat de kans op bijwerkingen in deze korte periode, met slechts twee
kuren minimaal zullen zijn en de standaard behandeling niet zal worden
uitgesteld. Desalniettemin is er bij behandeling met Pembrolizumab kans op een
ontsteking van de schildklier (~3%) en de darmen (~1-2%). Deze bijwerkingen
kunnen met behulp van steroïden in bijna alle gevallen goed behandeld worden,
maar zou kunnen lijden tot uitstel van de geplande operatie.

Deelname aan het onderzoek betekent ook:
• Dat de deelneemster extra tijd kwijt is; namelijk 4 extra ziekenhuis bezoeken
en 3 controle bezoeken na pembrolizumab behandeling.
• Extra handelingen (6 extra bloedafnames, 2 MRI-scans)