Iohexol voor het meten van nierfunctie in kritisch zieke kinderen.

Momenteel ontwikkelt 25% van alle kinderen opgenomen op de PICU gedurende de
eerst week van opname acuut nierfalen (AKI). AKI is geassocieerd met een
slechtere uitkomst en een verhoogde mortaliteit, vergeleken met patiënten die
geen AKI ontwikkelen. Echter, dit percentage is gebaseerd op eGFR die bepaald
is aan de hand van het serum creatinine. Dit is een inaccurate maat waardoor er
momenteel zeer waarschijnlijk sprake is van een onderschatting van het aantal
kinderen dat AKI ontwikkelt. Deze onderschatting is reeds aangetoond in een
volwassen populatie van kritisch zieke patienten.

Wij verwachten middels dit onderzoek meer inzicht te krijgen in de werkelijke
prevalentie van AKI. Daarnaast hopen wij meer inzicht te krijgen in de waarde
van een nieuwe biomarker voor het bepalen van de GFR in deze populatie. Tot
slot verwachten we juist díe kinderen te kunnen identificeren waarbij er
momenteel een overschatting van GFR plaatsvindt. Dit alles geeft een beter
inzicht in de verhouding van GFR en de tubulair transportfunctie in deze groep
ernstig zieke kinderen.

Het primaire doel van het onderzoek is het bepalen van de prevalentie van AKI
in kritisch zieke kinderen, gebaseerd op de klaring van Iohexol.

Secundaire doeleinden van het onderzoek zijn:
1. Het bepalen van de prevalentie van AKI in kritisch zieke kinderen met behulp
van eGFR-berekeningen welke gebaseerd zijn op serum kreatinine,
kreatinineklaring, serum cystatine C, serum ureum als ook urine iohexolklaring.
2. Het bepalen van serum PENK waarden in kritisch zieke kinderen
3. Het vergelijken van de prevalentie van AKI in kritisch zieke kinderen als
deze gebaseerd is op iohexolklaring, vergeleken met berekeningen gebaseerd op
serum kreatinine, kreatinineklaring, serum cystatine C, serum ureum als ook
urine iohexolklaring en het bepalen van overeenstemming tussen deze methoden.
4. Het bepalen van risicofactoren voor het ontwikkelen van AKI, wanneer
gedefinieerd aan de hand van iohexolklaring.

Exploratieve doelen van het onderzoek zijn:
1. Het verkennen van de relatie van genetische variatie met het ontwikkelen van
AKI.
2. Het beoordelen van de waarde van een berekende GFR middels één punt bij
kritisch zieke kinderen en pasgeborenen met behulp van een populatie PK-model
en Bayesiaanse feedback in vergelijking met de gouden standaard
3. Het verkennen van de relatie van GFR bepaald adhv iohexolklaring en GFR
bepaald adhv endogene markers in kinderen direct post niertransplantatie
alsmede in kinderen die behandeld worden met ECMO.

Observationele studie met minimaal invasieve procedures. Diagnostische studie.

In het kader van dit onderzoek zal een lage dosis iohexol als diagnosticum
worden toegediend. Iohexol is geregistreerd als contrastmiddel en wordt hier
veelvuldig voor gebruikt, ook in kinderen. Daarnaast is het al onderdeel van
standaard zorg in meerdere landen in Europa (inclusief Nederland; Amsterdam
UMC) voor het meten van de GFR in kinderen van alle leeftijden. De kans op een
bijwerking gerelateerd aan het gebruik van iohexol is verwaarloosbaar aangezien
dit in het verleden slechts eenmaal is beschreven in de literatuur
(overeenkomstig met 0.0066% van 1500 GFR-bepalingen).

Minimale bloedvolumina zullen worden afgenomen voor het bepalen van GFR aan de
hand van meerdere markers. De belasting hiervan is minimaal aangezien afname
van bloed zal worden gedaan uit een reeds gesitueerde centraal veneuze lijn of
arteriële katheter. lndien deze niet in situ is zullen bloedafnames worden
gecombineerd met bloedafnames voor reguliere zorg zodat een kind nooit extra
zal worden geprikt.

Het risico voor proefpersonen is dus verwaarloosbaar en enkel gerelateerd aan
toediening van iohexol (verwaarloosbare kans op het ontstaan van een
allergische reactie) en bloedafnames (hematomen, niet goed hanteren van de
centraal veneuze of arteriële lijn).

Deze studie is groepsgebonden. Hij kan enkel in deze populatie worden
uitgevoerd aangezien data van kritisch zieke volwassenen of gezonde kinderen
niet kan worden geëxtrapoleerd naar kritisch zieke kinderen omdat de GFR is
deze groepen erg verschilt. De voordelen wegen op tegen de nadelen, aangezien
uitkomsten van deze studie zullen helpen bij het beter kunnen diagnosticeren
van AKI in kritisch zieke kinderen en het valideren van het gebruik van PENK
als een biomarker. Daarnaast kunnen eGFR-berekeningen aan de hand van endogene
markers verbeterd worden en worden toegespitst op deze populatie. In de
toekomst kan op deze manier overdosering/toxiciteit van geneesmiddelen bij AKI
beter worden voorkomen.