Laesie geleidbaarheid en het effect op transcraniële gelijkstroom stimulatie

Motorische aandoeningen zijn veelvoorkomend na een beroerte. Transcraniële
gelijkstroomstimulatie is een manier die mogelijk motorisch herstel na een
beroerte zou kunnen verbeteren. In klinische studies met cva patiënten worden
echter gemengde resultaten gevonden, mogelijk vanwege een one-fits-all
benadering die niet van toepassing is bij cva patiënten. Afhankelijk van de
locatie en grootte van de beroerte en de functionele reorganisatie, moet de
gelijkstroomstimulatie op een andere manier worden toegepast. Er is momenteel
onduidelijkheid in de literatuur over de invloed op het elektrisch veld dat
door de hersenstimulatie gegenereerd wordt. Om hersenstimulatie beter in te
kunnen zetten, is hier meer kennis over nodig.

Het doel van dit onderzoek is:

- te bepalen wat de elektrische geleidbaarheid van de laesie is en wat de
variabiliteit hierop is binnen chronsiche cva patiënten

Secundair:
- het middels EEG bepalen van de functionele organisatie van het motorisch
systeem van de bovenste extremiteit, met fMRI als referentie

Observationeel, exploratief onderzoek

Laag risico: zowel de MRI, tDCS, EEG en de motorische taken vormen geen
risico's op de gezondheid van de deelnemer.

De MRI zal afgenomen worden door de radiologie afdeling van het Erasmus MC.
Alle opnamen worden gedaan volgens bestaande protocollen.

De tDCS zal worden aangebracht op een subklinische intensiteit waardoor
proefpersonen de stimulatie niet/nauwelijks zullen merken. De toepassing van
tDCS op klinische intensiteit is in het verleden al als veilig en met
verwaarloosbaar risico bepaald.

EEG is een veilige, niet-invasieve vorm van het meten van hersensignalen.

De belasting is een tijdsinvestering van in totaal 4 uur verdeeld over 2
sessies (1 uur voor de eerste sessie, 3 uur voor de tweede).

Door de lage belasting en geringe risico's aan deze studie, denken wij dat de
studie gerechtvaardigd is.