Zekerheid in context in obsessieve-compulsieve stoornis.

Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) is een psychiatrische stoornis
geassocieerd met herhaaldelijke en ernstig functioneel beperkende acties
(compulsies, zoals check-gedrag), meestal uitgevoerd om een gevoel van controle
te krijgen over sterke gedachten (obsessies), maar paradoxaal genoeg verliezen
patiënten juist de controle over hun gedrag. Patiënten die aan deze stoornis
lijden, voeren dwangmatig gedrag en pathologische besluitvorming uit die tot
ernstig lijden leidt. Het is belangrijk om de onderliggende gedragsprocessen te
bestuderen die samengaan met deze aandoening.

Bij elke beslissing die we nemen, ontstaat een gevoel van zekerheid in die
keuze, wat cruciaal is voor het leren en sturen van ons toekomstige
beslissingen. Zekerheid wordt gedefinieerd als het subjectieve gevoel van
'accuraat zijn' over een keuze of beslissing, en word ook wel een
'metacognitief construct' genoemd. Studies hebben aangetoond dat zekerheid over
je prestatie meestal nauwkeurig aansluit op je daadwerkelijke prestatie.
Belangrijk is echter dat abnormale beoordelingen van zekerheid, die de
werkelijkheid niet weerspiegelen (d.w.z. als iemands subjectieve gevoel van
correct zijn niet overeenkomt met iemands werkelijke prestaties) een cruciale
rol kunnen spelen in pathologische besluitvorming die doorgaans wordt gezien
bij psychiatrische stoornissen. In een recente studie hebben we inderdaad
bewijs gevonden voor zekerheidsafwijkingen bij een breed scala van
psychiatrische stoornissen, die sterk bewijs tonen voor een afname van
zekerheid in OCS. Meerdere onderzoeken hebben een afname van zekerheid
aangetoond, zowel in situaties waarin patiënten typisch OCS-gedrag vertonen,
zich in een neutrale situatie bevinden of in een OCS-relevante context. Ten
slotte onthulde deze studie een robuust verband tussen zekerheidsafwijkingen en
de ernst van psychiatrische symptomen.


In de huidige studie willen we de disfunctionaliteit van zekerheid in OCS
verder onderzoeken door het zekerheid in verschillende contexten en als een
'globaal construct' te bestuderen:

Zekerheidsafwijkingen worden in verschillende contexten anders uitgedrukt.
Daarom moet de rol van context bij zekerheidsafwijkingen verder worden
onderzocht. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat zekerheidsafwijkingen in sterkte
verschillen wanneer patiënten zich in een context bevinden die verband houdt
met hun symptomen. Bovendien moeten we ons in de echte wereld aanpassen aan
inconsistente feedback en een veranderlijke omgeving en hebben OCS-patiënten
moeite met het aanpassen aan dit soort situaties. Er wordt gedacht dat leren
onder deze onstabiele omstandigheden meer afhankelijk is van goed gekalibreerde
zekerheid. Daarom willen we in deze studie de relatie onderzoeken tussen
leergedrag en zekerheid in een veranderlijke omgeving.

Verder willen we onderzoeken of OCS-patiënten onregelmatigheden vertonen in het
gebruik van hun zekerheid om hun gedrag te reguleren (d.w.z. metacognitieve
controle). Ten slotte spelen 'globale' overtuigingen over ons 'kunnen' een rol
in onze hogere orde gedragscontrole, omdat ze onze motivatie en doelen
beïnvloeden. Verstoringen in globale zekerheid (of zelfvertrouwen) zijn in
verband gebracht met verschillende psychiatrische stoornissen. In OCS is er
echter geen kennis over de mechanismen die het globale zekerheidsniveau vormen.

Ons doel is om zekerheidsafwijkingen bij OCS te bestuderen. We willen het
volgende onderzoeken:

1) Zekerheidsafwijkingen in een symptoom-gerelateerde versus een neutrale
context,
2) Koppeling tussen leren en zekerheid in een veranderlijke omgeving in OCS,
3) Metacognitieve monitoring (d.w.z. het gebruik van zekerheid voor
gedragsregulatie) via 'changes of mind' in OCS,
4) Globale zekerheid (zelfvertrouwen).

Om onze hoofddoelstellingen te onderzoeken, zullen we een transversale studie
gebruiken om gedragsuitkomstmaten te testen met behulp van verschillende
geautomatiseerde taken bij 30 OCS-patiënten en 30 gezonde controlepersonen
(HC). De opname van een gezonde controlegroep is van cruciaal belang om
waargenomen gedragsuitkomstmaten in de patiëntengroep te relateren aan een
groep zonder psychiatrische stoornissen. Deze groepen zijn gelijk aan elkaar
wat betreft leeftijd, geslacht en opleidingsniveau. Alle groepen zullen
dezelfde cognitieve gedragsparadigma's ondergaan. Deze uitkomstmaten worden
vergeleken binnen de groepen (d.w.z. gerelateerd aan de ernst van de symptomen)
en tussen groepen.

De duur van het onderzoek is 4 uur per deelnemer: de computertaken hebben een
totale duur van 2,5 uur en de vragenlijsten hebben een totale duur van 1,5 uur.

De belasting van het onderzoek omvat een eenmalig bezoek van 4 uur, waarbij de
deelnemers computertaken uitvoeren en vragenlijsten invullen. Deze studie
brengt geen risico's en geen fysiek ongemak met zich mee. Er is geen direct
klinisch voordeel voor de deelnemers aan deze studie, maar deze studie zal naar
verwachting leiden tot meer inzicht in de gedragsmechanismen van zekerheid bij
OCS, wat zal bijdragen aan de ontwikkeling van behandelingsalternatieven,
waardoor gepersonaliseerde therapieën kunnen worden ontwikkeld betreffende
individuele afwijkingen in een specifieke context.