Out of body illusion in anorexia nervosa

Anorexia nervosa (AN) is een van de meest invasieve psychosomatische
stoornissen, met een relatief hoge mortaliteit. Om succesvolle behandeling te
garanderen is het van groot belang dat de onderliggende mechanismen van AN in
kaart worden gebracht. Een van de centrale symptomen van AN is een verstoorde
ervaring van het eigen lichaam. Tot op heden zijn nog niet alle aspecten die
horen bij een dergelijke verstoring in het lichaamsbeeld volledig onderzocht,
terwijl onderzoek wel laat zien dat lichaamsbeeldstoornissen de sleutel lijken
te zijn voor volledige genezing. Daarom zal het huidige onderzoek de focus
leggen op lichaamsillusies en lichaamsbelevng.
In twee van onze eerdere studies vonden wij dat AN patienten hun lichaamsomvang
overschatten tov gezonde controles. Echter, na het induceren van
lichaamsillusies (rubber hand illusie, body swap illusie) werd deze
overschatting in de AN groep kleiner.
In deze eerdere studies hebben wij ons alleen gericht op het presenteren van
een ander lichaam aan participanten tijdens lichaamsillusies. In het huidige
onderzoek willen wij nagaan of het letterlijk een andere kijken geven op het
eigen lichaam middels virtual reality lichaamsillusie (Out of Body Illusion,
OBI) ook leidt tot een verbetering in het schatten van de eigen omvang in AN.
Wij verwachten dat het veranderen van het perspectief waaruit de patient haar
lichaam ziet zal helpen in het veranderen van de beleving van het lichaam.

Het primaire doel van het onderzoek is nagaan of AN patienten en gezonde
controles verschillen in hoe ze de afmetingen van hun schouders, buik en heupen
inschatten voor en na het induceren van de OBI. Er zal specifiek worden
nagegaan of het percentage van misschatting pre en post OBI verschilt tussen
patienten en gezonde controles.

Het secundaire doel van het onderzoek is nagaan of of de OBI ook inlvoed heeft
op andere maten van lichaamsbeeld dan het maken van een schatting van eigen
afmeting.

Quasi experimenteel onderzoek

Ondanks dat het niet verwacht wordt is het theoretisch mogelijk dat
participanten negatieve emoties ervaren tijdens het onderzoek, bevoorbeeld ten
gevolge van het induceren van de OBI waarin de participant het gevoel krijgt
van een afstandje naar zichzelf te kijken. Echter, deze kans wordt klein
geacht, omdat voordat participanten deelnemen wordt uitgelegd wat er tijdens
het onderzoek zal gebeuren. De ervaring met eerder (AN) onderzoek leert dat
participanten inzien waarom bepaalde methodes belangrijk zijn voor het
onderzoek, en dat uitleg hierover eventuele zorgen omtrent de methode weg kan
nemen. Daarbij, de kennis die wordt opgedaan in het huidige onderzoek zal
leiden tot meer inzicht in lichaamsbeeldstoornissen in AN.