Actief werken aan herstel: De invloed van lichamelijke activiteit op de behandelresultaten van PTSS.

Verscheidend onderzoek heeft laten zien dat lichamelijke activiteit een
positieve invloed heeft op de behandelresultaten van mensen met een
posttraumatische stressstoornis (PTSS). In lijn met deze positieve resultaten
zijn er nieuwe intensieve trauma-gerichte behandelingen ontwikkeld waarbij
lichamelijke activiteit wordt toegevoegd aan evidence-based behandelingen zoals
exposure en EMDR therapie. De unieke bijdrage van lichamelijke activiteit aan
de behandeling van PTSS symptomen is echter nog nooit op een gecontroleerde
manier onderzocht in de context van een intensieve trauma-gerichte behandeling.

De unieke bijdrage van lichamelijke activiteit aan PTSS behandeluitkomst
bepalen binnen een intensieve trauma-gerichte behandeling. Eveneens heeft de
studie als doel de onderliggende biologische en psychologische mechanismen te
onderzoeken van het effect van lichamelijke activiteit op PTSS symptomen.

De studie betreft een randomized controlled trial (RCT) met twee armen, waarin
de verandering in PTSS symptomen van een lichamelijke activiteit conditie wordt
vergeleken met een actieve controleconditie op baseline, na de behandeling en
na 6 maanden follow-up.

Deelnemers in beide condities zullen dezelfde intensieve 2-weekse trauma-gerichte behandeling van 8 dagen ontvangen, waarin dagelijks exposure, EMDR therapie en psycho-educatie worden gecombineerd. De mate van lichamelijke activiteit verschilt per conditie. De mensen in de lichamelijke activiteit conditie zullen dagelijks lichamelijke activiteiten op 60-70% van hun maximale hartslag uitvoeren. In de actieve controleconditie zullen ze geen lichamelijke activiteiten uitvoeren.

Alle deelnemers zullen dezelfde effectieve evidence-based trauma-gerichte
behandeling met exposure en EMDR therapie ondergaan. Alhoewel lichamelijke
activiteit geen standaard component is binnen de richtlijnbehandelingen voor
PTSS zijn er geen indicaties dat de toevoeging van lichamelijke activiteit
enige risico*s geeft voor PTSS patiënten. Lichamelijke activiteit is
bijvoorbeeld al een standaard onderdeel van de intensieve trauma-gerichte
behandeling van PSYTREC en dit programma is effectief uitgevoerd sinds 2015
(Van Woudenberg, et al. 2018). Tevens zijn er geen extra risico*s verbonden aan
de afname van de vragenlijsten aangezien is gebleken dat PTSS patiënten
vragenlijsten als positief en zelfs helpend ervaren (Jaffe, et al. 2015). De
biologische maten zijn eveneens veilig en gemakkelijk in afname. De patiënt
voert de afnames zelf uit en behoudt zo de regie.