DART II. Post-traumatische artrose van de pols in ouderen met een gedisloceerde intra-articulaire distale radius fractuur. Een vervolgstudie op de DART trial.

Er is geen consensus over de beste behandeling van intra-articulaire distale
radius fracturen in patiënten ouder dan 65 jaar. Het doel van de behandeling is
om congruïteit van het gewrichtsoppervlak zo optimaal mogelijk te herstellen om
complicaties, zoals secundaire artrose te voorkomen. De gekozen behandeling is
afhankelijk van de voorkeur van de chirurg en de functionele eisen van de
oudere patiënt. Op dit moment is het onduidelijk welke patiënten
post-traumatische artrose ontwikkelen in relatie tot het trauma en de
behandeling. Daarnaast is het niet bekend hoe post-traumatische artrose zich
ontwikkelt ten opzichte van de gezonde contralaterale zijde en hoe dit in
relatie staat tot de functionele uitkomsten in oudere patiënten.

Beoordelen en vergelijken van post-traumatische en degeneratieve radiocarpale
artrose in oudere patiënten met een intra-articulaire distale radius fractuur
die behandeld zijn met open reductie en interne fixatie versus gipsbehandeling.

Een prospectief cohort onderzoek met een follow-up duur van 4 jaar op de DART
studie (The effectiveness of surgery versus casting for elderly patients with
Displaced distal intra-Articular Radius fractures. A randomized controlled
Trial) (NL56858.100.16, R16.013/DART).

Alle proefpersonen die geparticipeerd hebben aan de DART studie zullen benaderd
worden. Als onderdeel van de DART II studie zullen patiënten twee follow-up
momenten hebben; 24 en 60 maanden post trauma. Patiënten worden gevraagd
vragenlijsten in te vullen, lichamelijk onderzoek van beide polsen vindt plaats
en röntgenfoto*s van beide polsen zullen worden gemaakt. Daarnaast zal er
CT-scan van beide polsen gemaakt worden bij 60 maanden post trauma.
Patiënten zullen elke 6 maanden gevraagd worden om een kostenvragenlijst en de
EQ-5D-3L in te vullen. Proefpersonen zullen in totaal 210 minuten aan de studie
spenderen. De stralingsbelasting als gevolg van de extra röntgenfoto*s en
CT-scans is relatief laag. In totaal resulteert dit in 0.044 mSv.