Weerbaarheid in heupfractuurpatiënten gemeten met het Eforto(R) meet- en monitoringsysteem.

Personalisering van behandeling vraagt een gebalanceerde beoordeling van de
aanwezige gezondheidsrisico*s of ziektes en de weerbaarheid van
een individu om die ziekte te voorkomen of ervan te herstellen. Die beoordeling
is nu grotendeels gebaseerd op het klinisch inzicht van de arts. Echter
in de context van kwetsbaarheid en multimorbiditeit kan het lastig zijn om het
herstelvermogen van een individu in te schatten. Vermoeibaarheid
lijkt een goede indicator te zijn voor veranderingen in gezondheidstoestand en
herstelvermogen. In dit onderzoek willen we evalueren of
vermoeibaarheid een goede indicator is voor herstelvermogen tijdens
ziekenhuisopname van patiënten op de afdeling geriatrische traumatologie.
Traditioneel wordt vermoeibaarheid gemeten met een analoge Vigorimeter. Deze
methode vraagt echter afname door een getrainde professional en is
foutgevoelig. Dit maakt de methode minder geschikt voor herhaalde afname in de
context van dagelijkse zorgverlening op een afdeling. In dit onderzoek maken we
daarom gebruik van het eforto® systeem, een knijpbal verbonden met een app op
een smartphone en een cloudplatform voor dataopslag en monitoring. De
zorgverlener/onderzoeker kan op deze manier gemakkelijk de vermoeibaarheid
meten, waarna deze vanzelf wordt opgeslagen en weergegeven via de app.

Het evalueren van de validiteit van handknijparbeid en subjectieve vermoeidheid
gemeten met eforto® voor het monitoren van het hersteltraject na een
heupfractuur en voor het inschatten van veerkracht.

Dit onderzoek is een prognostische cohortstudie, waarin wordt geëvalueerd of
dagelijks gemeten handknijparbeid en subjectieve vermoeidheid bij patiënten met
een acute heupfractuur een betrouwbare methode is voor het monitoren en
voorspellen van herstel, en inzicht in de veerkracht.

Hier worden The Older Person and Informal Caregiver Survey short-form
(TOPICS-sf) en de multidimensionele vermoeidheids index (MFI-20) aan
toegevoegd, aangevuld met dagelijkse knijpkrachtmetingen en zelfwaargenomen
vermoeidheids- en welzijnsvragen. Deze metingen worden gedurende opname
dagelijks 2x uitgevoerd onder begeleiding van de onderzoeker.

Bij dit onderzoek wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van data wat verzameld
wordt in de standaard zorg. Met het huidige project wordt daar tijdens opname
slechts twee dagelijkse spiervermoeibaarheidsmetingen met twee korte
vermoeidheidsvragen aan toegevoegd per dag. Dit vraagt circa twee keer 5-10
minuten tijd van de patiënt per dag (de duur hangt af van hoe lang de patiënt
de meting kan volhouden, een fitte patiënt kan de meting langer volhouden dan
een zwakkere patiënt). Hiernaast worden twee vragenlijsten afgenomen als
baseline meting, met een verwachte duur van 10 minuten. Deze worden niet op
dezelfde dag uitgevraagd zodat we niet te lang aandacht van een patiënt vragen,
en ook vragen we ze uit zodat ze niet de moeite hoeven te doen om alles door te
lezen, tenzij ze dit zelf prettig vinden. Deze vragen en de test worden
afgenomen door de onderzoeker op de kamer van de patiënt. Voor de follow-up
wordt het moment aangehouden waar patiënten in het kader van standaardzorg al
terug komen naar het ziekenhuis voor een standaard nazorg meting.
Achtergrondinformatie (bijv ziektegeschiedenis) wordt zo veel mogelijk uit het
elektronisch patiëntendossier gehaald om de belasting voor patiënten te
beperken. Tijdens voorgaand onderzoek met het eforto® systeem op de afdeling
Getriatrische Traumatologie bleek dat patiënten de meting prima kunnen
uitvoeren en verdragen. Zij vonden het prettig met deze metingen inzicht te
krijgen in hun fysieke herstel. De risico*s zijn laag. In geval van letsel
(bijv polsfractuur) of pijn (bijv rheumatoide artritis) aan de handen wordt van
de meting afgezien.