Psychiatrische beoordeling opnieuw bekeken: Sociale, psychofysiologische en omgevingsfactoren in kaart gebracht in een transdiagnostisch cohort - PRoSPECTs haalbaarheidsstudie

In tegenstelling tot de meeste takken van de geneeskunde zijn psychiatrische
diagnoses gebaseerd op vaak gelijk voorkomende clusters van meestal subjectief
ervaren signalen en symptomen die niet noodzakelijkerwijs verband houden met
een specifieke etiologie en / of pathofysiologie. De meeste diagnostische
classificaties voorspellen dan ook beperkt behandeluitkomsten. Gezien de enorme
last die gepaard gaat met psychische stoornissen en de algehele bescheiden
effecten van de behandeling, zijn andere manieren nodig om het
behandelresultaat te verbeteren.
We stellen voor om een 'pragmatische', maar evidence-based aanpak te volgen om
de klinische besluitvorming te verbeteren, namelijk door prognostische tools
voor precisiegeneeskunde te ontwikkelen en toe te passen. Gegeven nieuwe en
relevante inzichten in de ontwikkeling, de dimensionaliteit en de dynamische en
complexe aard van psychische stoornissen, stellen we voor dat het opnemen van
markers van onderliggende biologische, psychologische en sociale processen,
evenals klinische en behandelingskenmerken belangrijk zijn om de voorspelling
van behandeluitkomsten en daarmee behandeling op maat te verbeteren.
Om de (ecologische) validiteit van de metingen te maximaliseren, is
methodologische innovatie nodig waarmee individuele verandering en context in
kaart kunnen worden gebracht. Ten slotte is een transdiagnostische aanpak nodig
om nieuwe en relevante subgroepen aan het licht te brengen, aangezien veel
diagnostische categorieën een aanzienlijke overlap hebben in de presentatie van
symptomen, de pathofysiologie, de risicofactoren en de respons op de
behandeling.
Om te onderzoeken of een nieuwe, transdiagnostische gestandaardiseerde
beoordeling van de bovengenoemde domeinen nuttig is om klinisch relevante
subgroepen te identificeren en een kader te ontwikkelen voor
precisiepsychiatrie in de academische geestelijke gezondheidszorg, moet een
opbouwende onderzoeksbenadering worden gevolgd. Dit betekent beginnen met
haalbaarheidsstudies voor de beoogde metingen, opgevolgd door een klinische
cohortstudie om de factoren gemeten bij de start van de behandeling te
associëren aan behandelingsresultaten, om daarna prognostische modellen te
ontwikkelen en valideren in de geestelijke gezondheidszorg. Ten slotte kunnen
deze modellen, indien veelbelovend, worden omgezet in gebruiksvriendelijke
beslissingsinstrumenten, die worden geëvalueerd en vergeleken met reguliere
diagnostische classificaties om te bepalen of het klinische nut kan worden
verhoogd.
We streven ernaar om uiteindelijk al deze stappen te doorlopen met de PRoSPECTs
studie, binnen het Universitair Centrum Psychiatrie (UCP).

Het doel van de huidige studie is om de haalbaarheid en aanvaardbaarheid van de
beoogde metingen vóór de start van de behandeling te onderzoeken (PRoSPECTs
haalbaarheidsstudie).

De studie bestaat uit twee opeenvolgende onderzoeksfases, waarin een heterogene
patiëntengroep uit het UCP de metingen voltooien. Fase 1, welke vooral gericht
is op het onderzoeken van de eerste ervaringen van patiënten, omvat
kwalitatieve interviews met patiënten. Fase 2, met een nieuwe groep patiënten,
omvat naast kwalitatieve metingen ook kwantitatieve metingen van haalbaarheid.

De gezondheidsrisico's verbonden aan deelname zullen verwaarloosbaar zijn. In
het kader van risico's, bloedafname, wat onderdeel uitmaakt van de metingen, is
geassocieerd met verwaarloosbare en bekende risico's, met verwaarloosbare tot
milde belasting. Andere metingen, zoals een korte fysieke meting, kunnen
ongemakkelijk zijn voor de proefpersoon. Dit gaat samen met een verwaarloosbare
tot milde belasting. De metingen kosten tijd. Patiënten komen twee keer naar
het UCP voor metingen en een interview (dag 1, dag 15). Hiervoor wordt in
totaal ongeveer 3 uur gerekend. Ook vullen patiënten thuis een serie
vragenlijsten in. Dit kost ongeveer 30 minuten. Tot slot zullen patiënten
gedurende twee weken vijf keer per dag een aantal vragen invullen op hun
smartphone (3 minuten per meetmoment) en een bewegingsmeter dragen om de pols.
Mogelijke voordelen zijn een verbeterd inzicht in eigen fluctuaties in
affectpatronen; persoonlijke feedback over deze dagboekmetingen maken onderdeel
uit van de studie. Aangezien ernstige psychische problemen de besluitvorming,
concentratie, aandacht en energie kunnen verstoren, zullen we hier rekening mee
houden door ten minste 20 minuten te nemen om de deelnemers te verwelkomen met
een drankje en antwoorden te geven op al hun vragen of zorgen over het
onderzoek. Bovendien zullen meer cognitief veeleisende taken worden afgewisseld
met eenvoudigere taken en zullen korte pauzes worden ingevoegd. Deelnemers
kunnen tijdens de studiedeelname bezwaar maken tegen een of meerdere metingen.