Een fase 1, open-label onderzoek naar het potentieel van geneesmiddelen-drugsinteractie (DDI) van
Nipocalimab met gelijktijdige toediening van Etanercept of Hydroxychloroquine bij gezonde deelnemers.

Nipocalimab is een middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van auto-immuunziekten en ontstekingsziekten die veroorzaakt worden door een
bepaald type antilichamen, de zogeheten IgG antilichamen. Nipocalimab is een
antilichaam (deel van het afweersysteem van het lichaam dat vrijkomt als gevolg
van de aanwezigheid van vreemde stoffen) dat bindt aan een ander eiwit, de
zogeheten neonatale Fc receptor. Deze Fc receptor bevindt zich op veel
verschillende celtypen in het menselijk lichaam. De neonatale Fc receptor is
betrokken bij het transport van IgG antilichamen en remt de afbraak van deze
IgG antilichamen. Bij auto-immuunziekten zijn er *foute* IgG antilichamen die
betrokken zijn bij het ziekteproces. Het middel nipocalimab is in staat om de
neonatale Fc receptor te binden, wat leidt tot een verhoogde afbraak van alle
IgG antilichamen. Er wordt gehoopt dat dit uiteindelijk zal leiden tot de
behandeling van auto-immuunziekten met *foute* IgG antilichamen.

Het hoofddoel van dit onderzoek is te onderzoeken wat het effect is van
nipocalimab op hoe snel en in welke mate etanercept of hydroxychloroquine wordt
opgenomen, getransporteerd, omgezet en uitgescheiden.

Het onderzoek bestaat uit 2 delen, Deel 1 en Deel 2. In Deel 1 wordt de
interactie tussen nipocalimab en etanercept onderzocht en in deel 2 wordt de
interactie tussen nipocalimab en hydroxychloroquine onderzocht.

Er is voor etanercept een hydroxychloroquine gekozen, omdat dit middel gebruikt
wordt bij de behandeling van auto immuunziekten. Door te kijken naar het effect
van nipocalimab op dit middel, kan ook iets worden gezegd over of nipocalimab
samen met dit middel kan worden gegeven tijdens de behandeling van
auto-immuunziekten. Dat is belangrijk om te weten wanneer nipocalimab in de
toekomst wordt gegeven samen met dit middel.

Ook zal worden onderzocht hoe veilig nipocalimab is en hoe het wordt verdragen
in de aanwezigheid van etanercept en hydroxychloroquine.

Daarnaast kijken we naar het effect van nipocalimab op het lichaam.

Nipocalimab is al eerder door mensen gebruikt. Ook is het uitgebreid in het
laboratorium getest en op dieren. Etanercept en hydroxychloroquine is reeds
beschikbaar op de markt in diverse doseringen en toedieningsvormen.

Het onderzoek van de keuring tot en met de nacontrole duurt maximaal 5 maanden,
11 weken (Groepen 2a/b) of 12 weken (Groepen 2c/d).

Men krijgt nipocalimab op Dag 29, 43 en 57. Men krijgt etanercept op Dag 1 en
Dag 43.

Voor het onderzoek is het nodig dat men 2 periodes van 6 dagen (5 nachten) en 2
periodes van 2 dagen (1 nacht) in het onderzoekscentrum verblijft. Periode 1
is van Dag -1 t/m Dag 5, Periode 2 is van Dag 28 t/m Dag 29, Periode 3 is van
Dag 42 t/m Dag 47 en Periode 4 is van Dag 56 t/m Dag 57.

Groepen 2a/b:
Men krijgt nipocalimab op Dag 1.

Voor het onderzoek is het nodig dat men 1 periode van 9 dagen (8 nachten) in
het onderzoekscentrum verblijft.
Periode 1 is van Dag -1 t/m Dag 8.

Groepen 2c/d:
Men krijgt nipocalimab op Dag 8. Men krijgt hydroxychloroquine op Dag 1 t/m Dag
22.

Voor het onderzoek is het nodig dat men 1 periode van 16 dagen (15 nachten) in
het onderzoekscentrum verblijft.

Men krijgt nipocalimab als een intraveneus infuus. Men krijgt etanercept als
een onderhuidse injectie toegediend. Men krijgt hydroxychloroquine als
tabletten via de mond met 240 milliliter (ml) (kraan-) water bij een maaltijd
of een glas melk.

Dag 1 etanercept 50 mg éénmaal subcutane injectie Dag 29 nipocalimab 15 mg/kg éénmaal intraveneus infuus Dag 43 nipocalimab 15 mg/kg eenmaal intraveneus infuus en etanercept 50 mg éénmaal subcutane injectie Dag 57 nipocalimab 15 mg/kg éénmaal intraveneus infuus Groep 2a/b: Dag 1 nipocalimab 15 mg/kg éénmaal intraveneus infuus Groep 2c/d Dag 1 t/m 22 hydroxychloroquine 400 mg éénmaal daags tabletten via de mond Dag 8 nipocalimab 15 mg/kg éénmaal intraveneus infuus

Bloedafname
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule kan soms leiden tot ontsteking, zwelling, verharding van de
ader, of bloedstolling en bloeding rondom de prikplaats. Bij sommige personen
kan een bloedafname soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of
bloeddrukdaling met duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we maximaal 450 milliliter (ml) bloed af. Deze
hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen.

Hartfilmpje
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op de armen, borst en
benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan huidirritatie
veroorzaken.

Coronavirus test
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.