Hartfalen met behoudend pompfunctie (HFpEF), een prospectieve cohort.

Hartfalen (HF) is een klinisch syndroom veroorzaakt door structurele en/of
functionele cardiale afwijkingen die resulteren in een verlaagde cardiac output
en/of verhoogde intra-cardiale drukken in rust of tijdens inspanning. Omwille
van verschil in etiologie, demografie, comorbiditeiten en response op therapie
wordt HF op basis van het linker ventrikel ejectiefractie (LVEF) onderverdeeld
in hartfalen met verminderde ejectiefractie HFrEF (LVEF< 40%), hartfalen met
behouden ejectiefractie HFpEF (LVEF >=50%) en een tussengroep HFmrEF (LVEF
40-49%). HF komt bij 1-2% van de volwassenen in ontwikkelde landen voor.
Ongeveer 1 op de 6 patiënten die zich met kortademigheid presenteren in de 1e
lijn heeft hartfalen, en de helft hiervan is HFpEF. Terwijl een verminderde
LVEF genoeg is om de diagnose HFrEF vast te stellen, is de diagnose van HFpEF
veel complexer en naast klinische en biochemische parameters, moeten
functionele en structurele cardiale parameters beoordeeld worden. Beide hebben
ook een andere pathofysiologie en tot nu toe werd bij zowel HFrEF als HFpEF
patiënten een *one size fits all* behandeling toegepast. Deze werkwijze bleek
niet effectief te zijn bij HFpEF patiënten en was ook eveneens niet
evidence-based. De behandeling is in veel gevallen onsuccesvol wat
waarschijnlijk te maken heeft met de onbegrepen pathofysiologie, de
heterogeniteit van de patiëntenpopulatie en door het feit dat de aandoening
vaak pas in een laat stadium wordt geconstateerd. Daarnaast lijkt HFpEF een
overkoepelende term te zijn welke veel klinische subtypes onderscheid met
verschillende cardiovasculaire en niet-cardiovasculaire karakteristieken. Dit
draagt uiteraard bij aan de complexiteit van de HFpEF behandeling en de
heterogeniteit van dit syndroom.
Op dit moment is er geen enkele evidence-based behandeling voor HFpEF
patiënten; met als gevolg een lage kwaliteit van leven, hoge kosten voor de
gezondheidszorg en een hoge mortaliteit. Als gevolg hiervan ligt de focus
m.b.t. therapie momenteel op het strikt behandelen van alle comorbiditeiten.
Recent hebben Paulus et al. een nieuwe theorie samengesteld, welke stelt dat
verschillende risicofactoren en comorbiditeiten (leeftijd, vrouwelijk geslacht,
hypertensie, metabool syndroom, diabetes, obesitas, nierfunctiestoornissen en
ijzergebrek) systemische inflammatie veroorzaken met als gevolg cardiale
remodelling.

Het doel van dit onderzoek is om met de verzameling van klinische gegevens,
bloed en urine onderzoek de ziekte beter te begrepen. We willen graag ongeveer
1000 patiënten laten deelnemen in dit onderzoek. Door middel van bloed en urine
onderzoek willen we kijken naar specifieke eiwitten (biomarkers), en kijken of
deze verhoogd of verlaagd zijn in deze specifieke groep patiënten. Omdat ook
enkele biomarkers die afkomstig zijn uit DNA (erfelijk materiaal) voorkomen bij
hartfalen, zal uit uw bloedmonster ook DNA geïsoleerd worden, dit is erfelijk
materiaal. Daarnaast willen we vanuit u bloed bepaalde ontstekingscellen en
bloedplatjes isoleren en analyseren.

Dit is een prospectieve case control studie.
Groep 1: Alle patiënten dat naar de HFpEF poli verwezen worden met verdenking
HFpEF
Groep 2: 20 hypertensieve controles
We gaan medische gegevens, bloed en urine in de biobank bewaren en bloed cellen
(monocyten, neutrofielen, T cellen en bloedplatjes) gaan geïsoleerd worden.

De patiënten nemen geen risicos.