De invloed van biopsychosociale factoren op slaap en vermoeidheid na traumatisch hersenletsel

Matig tot ernstig traumatisch hersenletsel kan de levenskwaliteit en
participatie van patiënten en hun naasten drastisch beïnvloeden. Het wordt vaak
gezien als een stille epidemie door het gebrek aan besef van de gevolgen in de
samenleving en de gezondheidszorg. Slaapproblemen en vermoeidheid zijn veel
voorkomende symptomen en spelen een significante rol in het ziekteproces en
worden geassocieerd met bijkomende klachten zoals depressie, angst en pijn.
Patiënten ervaren slaapproblemen en vermoeidheid als een van hun meest
stressvolle symptomen en deze symptomen beïnvloeden het herstel proces. De
etiologie is nog steeds onduidelijk en er is nog geen effectieve behandeling
beschikbaar. Het verloop over tijd en de onderliggende oorzaken van langdurige
slaapproblemen en vermoeidheid moeten nog onderzocht worden voor het matig tot
ernstig spectrum van traumatisch hersenletsel. Daarom willen we met deze studie
meer inzicht krijgen in de ontwikkeling van slaap klachten en vermoeidheid na
matig tot ernstig traumatisch hersenletsel en de rol die biopsychosociale
factoren spelen in langdurige slaap klachten en vermoeidheid over de tijd. Het
identificeren van de onderliggende oorzaak van langdurige slaap= klachten en
vermoeidheid na traumatisch hersenletsel kan richting geven in de ontwikkeling
van interventies en behandeling van deze symptomen.

De ontwikkeling van vermoeidheid en slaapklachten na matig tot ernstig
traumatisch hersenletsel en de onderliggende oorzaken worden onderzocht met een
biopsychosociaal model. Er wordt verwacht dat biologische factoren in de eerste
3-6 maanden na het letsel geassocieerd zijn met slaap klachten en vermoeidheid
en dat psychologische factoren geassocieerd zijn met slaap en vermoeidheid
vanaf 6 maanden na het letsel. Sociale factoren spelen een rol later in het
ziekteproces en er wordt verwacht dat deze geassocieerd zijn met slaap klachten
en vermoeidheid tussen 12 en 18 maanden na het letsel.

Longitudinaal multicentrum observatie studie met 4 meetmomenten (3, 6, 12 en 18
maanden na het letsel). Daarnaast vind er een screening plaats in de eerste 6
weken na het letsel, als de patient voldoet aan de in- en exclusie criteria kan
het onderzoek gestart worden en worden de demografische gegevens en premorbide
kenmerken uitgevraagd. Deze screening visite kan plaats vinden bij de
deelnemers thuis of als de deelnemer dat liever wilt in het dichtstbijzijnde
deelnemende ziekenhuis of de universiteit van Maastricht. De daarop volgende
meetmomenten zullen bestaan uit subjectieve vragenlijsten en cognitieve taken
en vinden plaats in de universiteit van Maastricht of een van de deelnemende
ziekenhuizen. In de week voorafgaande aan deze bezoeken zullen deelnemers een
horloge dragen dat beweging meet (actigraph) en iedere ochtend een slaapdagboek
invullen gedurende 1 week. Tijdens deze week kunnen deelnemers hun dagelijkse
activiteiten blijven uitvoeren.

De belasting en risico's verbonden aan deelname zijn naar verwachting beperkt.
De belasting van deze studie bestaat uit 5 bezoeken en het bijhouden van een
slaagdagboek gedurende 1 week, 4 maal over de tijdsduur van 18 maanden. Er is
geen fysieke of psychologische ongemak geassocieerd met de studie en omdat dit
een observatie studie is zijn iatrogene risico's verwaarloosbaar.