Bekkenfysiotherapie bij de behandeling van chronische anale fissuren

Een fissura ani(FA) is een veel voorkomend proctologisch probleem. Een anale
fissuur is chronisch wanneer deze langer dan 6 weken bestaat. Hoewel de
etiologie van chronische anale fissuren onbekend is, wordt aangenomen dat pijn
een verhoogde sfinctertonus kan veroorzaken die kan leiden tot ischemie van de
anale sfincter en de genezing van de fissuur remmen. Recente literatuur geeft
aan dat er tevens sprake kan zijn van een reflectoire reactie van de EAS als
reactie op schade aan de mucosa die de sensibiliteit verhoogt in het anale
kanaal.
Deze reflectoire reactie zou kunnen leiden tot een verhoogde spanning en
dyssynergie van de overige bekkenbodemmusculatuur. Dyssynergie is het niet goed
coördineren van abdominale druk, rectale, bekkenbodem en sfinctermusculatuur
voor het voltooien van het proces van defecatie.
Wanneer een acute fissuur niet geneest met conservatieve therapie worden lokale
botuline-toxine-injecties, laterale interne sfincterotomie (LIS) en of
fissurectomie aanbevolen. Mogelijk kan echter in deze patiëntencategorie
disfunctie van de bekkenbodem een bijdragende factor zijn bij uitgestelde
genezing. In dat geval kan bekkenfysiotherapie van nut zijn. Effecten van
behandeling met bekkenfysiotherapie op dyssynergie is aangetoond. Er is echter
geen onderzoek gedaan naar de rol van de bekkenbodem en effect van
bekkenfysiotherapie bij anale fissuren.

Het bepalen van het effect van bekkenfysiotherapie bij patiënten met een
chronische anale fissuur.
De primaire uitkomstmaat is de rusttonus van de bekkenbodemmusculatuur gemeten
met EMG, voor - en na therapie.

Alle patiënten boven de 18 jaar die zich aanmelden bij de Proctos Kliniek met
een chronische anale fissuur en een bekkenbodemdisfunctie.

Het doen van een rectaal toucher en het inbrengen van een anale probe voor myofeedback.

Geen extra risico
Belasting voor de patiënt is extra tijd en nakomen van de gemaakte afspraken.