De cellulaire adaptieve immuunrespons bij patiënten met een acute beroerte.

Beroerte staat in de top drie als oorzaak van overlijden en handicap en is
geassocieerd met hoge kosten voor de maatschappij (geschat op 64 biljoen voor
Europa). Therapie met trombolyse of intra-arteriële interventie voor beroerte
zijn alleen beschikbaar voor een gedeelte van alle beroerte patiënten en binnen
een bepaald tijdswindow. Na deze vroege periode is er alleen nog revalidatie
beschikbaar om de kans op herstel te verbeteren. Er is een sterke behoefte aan
behandeling om de uitkomst bij alle patiënten met beroerte te verbeteren.

Het immuunsysteem heeft een complexe rol direct na de beroerte. Het necrotische
weefsel wat ontstaan na een beroerte leidt tot een directe immuunrespons van
het aangeboren en adaptieve immuunsysteem die effect heeft op het uiteindelijk
herstel na de beroerte. Uit experimenteel onderzoek blijkt dat regulatoire T
cellen een belangrijke beschermende rol hebben direct na de beroerte. Hierover
is echter nog weinig bekend bij patiënten met een beroerte.

Hoofddoel: om de hypothese uit experimenteel onderzoek te bevestigen of
ontkrachtigen dat er een groep regulatoire T cellen bestaat in patiënten met
een beroerte.

Secundaire doelen:
1. Om immunologische biomarkers te identificeren die gebruikt kunnen worden om
het adaptieve immuunsysteem na beroerte te beïnvloeden
2. Om de immunologische respons na beroerte in mensen beter te begrijpen met de
nadruk op het beloop in de tijd.

We zullen een prospectieve case-control studie van 60 patiënten met een
beroerte uitvoeren waarin we seriele bloedafnames (9 tijdspunten) zullen doen.
De resultaten van de analyse van de seriële bloedafnames worden vergeleken met
30 gezonde controles van ongeveer dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht met
een gelijk cardiovasculair risicoprofiel maar zonder beroerte. Daarnaast zullen
we bij 10 patiënten die een carotis endarterectomie ondergaan vanwege een
eerdere beroerte een gepaarde analyse van bloed en een cervicale lymfeklier
(verwijderd tijdens deze operatie) analyseren (variabel tijdspunt, 0-3 weken na
beroerte). De resultaten van de analyse van de cervicale lymfeklier biopten
zullen we vergelijken met 3 patiënten die een carotis endarterectomie ondergaan
voor een asymptomatische beroerte.

Patiënten hebben geen direct voordeel van deze studie. Therapieën die
uiteindelijk mogelijk ontwikkeld kunnen worden door dit onderzoek zou bij een
eventuele toekomstige episode van beroerte voordelig kunnen zijn.

Bij alle patiënten van de studie zullen we bloed afnemen, uit een infuus of
indien dit niet aanwezig is door middel van een venapunctie. Hiervoor zijn de
risico's minimaal. De totale hoeveelheid bloed die we afnemen gedurende het
onderzoek is 450 ml (9x50 ml), dit is ca 9% van het totale circulerende volume.
Dit zal niet een extra belasting vormen voor de patiënt en ook niet leiden tot
extra risico. Wel kan er een hematoom ontstaan op de punctieplaats.

De patiënten die een cervicale lymfeklier extractie tijdens carotis
endarterectomie ondergaan hebben geen extra risico's bovenop de risico's van de
procedure die wordt gedaan als onderdeel van standaard medische zorg.