Herontdekking van metformine als behandeling voor de chronische huidziekte hidradenitis suppurativa.

Hidradenitis suppurativa (HS) is een chornische immuun gemedieerde
inflammatoire huidziekten gekenmerkt door pijnlijke ontstekingen en abscessen.
Risicofactoren zijn vrouwlijk geslacht, HS in de familie, roken en overgewicht.
Door deze factoren komt er ook veel metabool syndroom en (pre)diabetes in deze
populatie voor. Een metaanalyse liest een odds ratio van 2.85 zien voor
diabetes (95%CI 1.34-6.08) en een odds ratio van 2.22 voor metabool syndroom
(95%CI 1·62-3.06) in patienten met HS tenopzichte van gezonde controles.

De huidige richtlijnen voor deze ziekte schrijven verschillende behandel cycli
voor met anti-inflammatore anitbiotica. Echter, patienten geven vaak
gastrointestinale bijwerkingen aan evenals vaginale schimmelinfecties en zijn
bang voor antibiotica resistentie. Gebaseerd op de pathogenese van HS zouden
andere systemische behandelingen met anti-inflamamtoire eigenschappen
potentiele candidate zijn om HS symptomen te verlichten.

In de afgelopen jaren is er bewijs gekomen voor de anti-inflammatoire
eigenschappen van metformine. Metformine heeft invloed op de immunologische
functies cellen die betrokken zijn bij de pathogenese van HS; T- en B-cellen en
macrofagen.

Dit geeft een sterke rationale voor de behandeling van HS met metformine. Een
open label pilot study liet zien dat 18/25 HS patienten klinisch betekenisvolle
verbetering lieten zien met een gemiddelde daling in Sartorius score van 7.6
punten (SD11.2) na 12 weken behandeling. Met een additionele reductie van 5.1
punten na langere behandeling waarbij zij een ttoale reducite van 12.8 punten
(SD11.3) bereikten na 24 weken. Er wermden minimale bijwerkingen gerapporteerd.
In een recente retrospectieve studie (n=53) werd gezien dat metformine goed
verdragen werd voor langere periodes, de klinische effectiviteit werd echter
niet niet een gevalideerde score beoordeeld. Daarnaast liet deze studie een
hoog percentage van insuline resistentie zien onder HS patienten (75%), maar
het effect van metfromine hierop werd niet onderzocht. Als metformine in een
RCT effectief blijkt, zou dit de eerste behandeling voor milde tot matige HS
kunnen zijn die ook een van de meest veel voorkomendecomorbiditeiten aanpakt in
deze populatie; insuline resistentie.

Het primaire doel van dit onderzoek is om te klinische effectiviteit van de
combinatie van doxycycline en metformine te bepalen ten opzichte van
doxycycline monotherapie na 24 weken behandeling.

Een 24-weken durende, multicenter, dubbel blinde, gerandomiseerde
gecontrolleerde studie met een add-on design.

Group A krijgt doxycycline 100mg 1dd gedurende 24 weken. Groep B krijgt een combinatie van doxyycline 100mg 1dd en metformine. Metformine zal als volgt worden gedoseerd: een opstart dosis van 500mg 1dd gedurende de 1e week, 1000mg per dag in de 2e week en 1500mg per dag vanaf week 3. Groep A krijgt naast de doxycyline een placebo in hetzelfde doserings schema als metformine.

Patienten zullen elke 6 weken de polikliniek bezoeken gedurende 24 weken. Bij
elk bezoek zal bloed worden geprikt waarvoor patient nuchter moeten zijn.
Daarnaast worden er tijdens elk bezoek vragenlijsten afgenomen. Doxycycline is
momenteen een eerste lijns behandeling voor HS met bekende effectiviteit. Het
wordt goed verdragen en heeft een acceptabel bijwekringen profiel, gekenmerkt
door gastro-intestinale bijwerkingen, overgevoeligheid voor zonlicht en
vaginale cadiasis bij vrouwen. Metformine heeft potentie laten zien als
behandeling voor HS, de meest belangrijke bijwerking is voorbijgaande
misselijkheid aan het begin van de behandeling. Om deze klachten te verminderen
zal de dosis langzaam worden opgebouwd over 3 weken.