Trend analyses van patiënt-specifieke respiratoire fysiologische interacties voor decision support bij het ontwennen van mechanische ventilatie

Rond de 30% van de patiënten die langer dan 2 dagen mechanisch beademend worden
op de intensive care (IC) hebben moeite om te ontwennen van de beademing. Deze
problemen zijn direct gerelateerd aan zowel het optreden van ernstige
complicaties en slechtere patiëntuitkomsten. De ontwikkeling van vroege
prognostische parameters die rekening houden met de complexiteit van
ontwenfalen kunnen helpen bij het aanpakken van dit probleem. De momenteel
beschikbare parameters hebben slechts een beperkt voorspellend vermogen voor de
ontwenuitkomsten. Daarom stellen de auteurs een benadering voor die het
dynamische karakter van de status van beademde patiënten beter weerspiegelt: 1)
het verzamelen van de fysiologische data gedurende het gehele beademingstraject
zodat trends in deze data geconstateerd worden en 2) het gebruiken van meer
state-of-the-art data analyse methoden, die meer context in de data en
uitkomsten behouden. Toegepast op het concept van ademarbeid, stellen wij voor
om de interacties te onderzoeken tussen de fysiologische systemen die bij de
ademhaling betrokken zijn; de neurale ademhalingsdrive en innervatie, de
spierdynamica van de ademhalingsspieren en de mechanica van het respiratoir
systeem. Deze benadering kan ons meer inzicht verschaffen in de
pathofysiologische processen die gaande zijn in de patiënt en die informatie
kan gebruikt worden bij het beter onderbouwen van keuzes die in het beademings-
en ontwentraject gemaakt worden.

Het primaire doel van dit onderzoek is het bepalen van de relatie tussen
enerzijds 1) de balans tussen de mechanica van het respiratoir systeem en de
spierdynamica, 2) de balans tussen respiratoire drive en de hoeveelheid
pressure support, en anderzijds de ontwenduur van patiënt die langdurig
mechanisch beademend worden.

Het secundaire doel van dit onderzoek is om het effect op de ontwenduur van
beademingsinstellingen ten opzichte van de optima in de genoemde fysiologische
relaties te bepalen en te observeren hoe deze fysiologische relaties zich
ontwikkelen over het ontwentraject. Daarbij worden de relaties tussen
verschillende ontwenstrategieën en -hulpmiddelen (e.g. nasale highflow
therapie, inspiratoire muscle training) met het verloop van de
ademhalingsfunctie meegenomen als mogelijke verklarende variabelen.

Dit is een monocenter observationeel onderzoek.

Het onderzochte probleem is direct verbonden aan de populatie van IC-patiënten,
gezien zij voor langere periodes aangesloten beademend worden. Deze populatie
is per definitie kwetsbaar. De risico's die echter gepaard gaan met langdurige
kunstmatige beademing en het momenteel ontbreken van goede vroege prognostische
factoren, legitimeren een observationele studie met een non-invasief
meetprotocol. Hiermee wordt het discomfort voor de patiënten beperkt, zodat ook
de belasting en de risico's voor de patiënt geminimaliseerd worden.