Wat is de invloed van de samenstelling van een bloedstolsel op de mechanische eigenschappem?

Beroerte is wereldwijd de tweede belangrijkste doodsoorzaak. Onlangs hebben
gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken gericht op revascularisatie de
werkzaamheid aangetoond van intra-arteriële behandeling om de occluderende
trombus te verwijderen. Helaas wordt in minder dan de helft van de gevallen nog
steeds volledige revascularisatie bereikt en kan 20-30% van de trombi helemaal
niet worden verwijderd. Bovendien houdt de behandeling het risico in van het
induceren van trombusfragmentatie en distale embolisatie. Om de procedurele
slagingspercentages te verbeteren, moeten we begrijpen hoe trombi stuk gaan als
reactie op mechanische vervormingen tijdens een procedure.. Hoewel in een
handvol recente studies macroscopische faalgedrag van vereenvoudigde
fibrinegels en thrombusanalogs met verschillende hematocriet, moet de
microstructuur van de thrombus op het breukpunt en hoe deze verandert tijdens
een breuk nog worden bestudeerd. Dit is vooral urgent omdat trombi heterogeen
zijn en verschillend tussen patienten qua structuur, moleculaire en cellulaire
samenstelling. De centrale vraag die we hier behandelen is hoe de
microstructurele samenstelling van verschillende thrombi de macroscopische
breukmechanica beïnvloedt die tot trombusvorming en embolisatie leidt. Om dit
op een systematische manier te onderzoeken, moeten we stolsels genereren die
gemaakt zijn van vers menselijk bloed.

We willen een model ontwikkelen dat de kans van trombi om te breken voorspelt,
afhankelijk van hun samenstelling, structuur en heterogeniteit. We zullen
methoden ontwikkelen om zowel homogene als heterogene stolsels te creëren om
echte thrombi beter na te bootsen, en hun mechanische eigenschappen evalueren
met behulp van verschillende platforms.

Dit is fundamenteel onderzoek, met bloed van gezonde vrijwilligers. Bloed van
gezonde vrijwilligers is de komende 4 jaar regelmatig nodig , ongeveer eens in
de twee weken. Het bloed zal worden gebruikt als bron voor fibrinogeen, rode
bloedcellen, immuuncellen, bloedplaatjes en plasma om methoden te optimaliseren
en om het effect van stolselsamenstelling op de mechanische eigenschappen te
onderzoeken. De impact van bloedplaatjes-geïnduceerde stolselcontractie op
stolselstijfheid zal bijvoorbeeld worden gemeten met behulp van
compressie-experimenten. Verder willen we het effect van fibrinogeengehalte op
stolseleigenschappen kwantificeren. Beide zullen worden gekoppeld aan
preklinische beeldvorming om deze bevindingen te vertalen naar
behandelingsoptimalisatie.

De procedure omvat standaard bloedafname, zeer vergelijkbaar met de
standaardprocedure voor bloeddonoren. De procedure wordt uitgevoerd door
gekwalificeerd personeel in een veilige omgeving. Er is geen extra risico
verbonden aan dit onderzoek.