Het effect van het consumeren van een volledige maaltijd van dierlijke versus plantaardige eiwitten op spiereiwitsynthese in gezonde oudere mannen en vrouwen

Voedingsinname stimuleert spiereiwitsynthese. De mate waarin spiereiwitsynthese
na voedingsinname wordt gestimuleerd vormt een belangrijke factor in de
regulatie van het behoud van spiermassa. Eerder uitgevoerd onderzoek suggereert
dat dierlijke eiwitbronnen de opbouw van spiereiwitten beter bevorderen dan
plantaardige eiwitten. Deze voorgaande onderzoeken zijn echter uitgevoerd met
eiwitsupplementen, welke niet per se dezelfde eigenschappen hebben dan de
volledige voedingsmiddelen waarvan ze zijn afgeleid. Deze discrepantie is te
wijten aan de aan of afwezigheid van componenten die normaal gesproken aanwezig
zijn in voedingsmiddelen, deze componenten beïnvloeden de vertering van de
eiwitten in de voeding. Een snelle en robuuste vertering van de eiwitten is
extra van belang voor ouderen, welke een verminderde spiereiwitsynthese respons
laten zien na voedingsinname.

Het vergelijken van de spiereiwitsynthese na inname van een maaltijd met vlees
en een maaltijd zonder vlees in gezonde oudere mannen en vrouwen.

Cross-over design, gerandomiseerd, onderzoekers en deelnemers zijn niet
geblindeerd, analisten zijn wel geblindeerd

Deelnemers zullen 2 testdagen ondergaan waarbij de spiereiwitsynthese wordt bepaald na inname van een maaltijd met vlees en een maaltijd zonder vlees.

De risico's bij het deelnemen van dit experiment zijn minimaal. Deelnemers
bezoeken de universiteit 3 maal (screening + 2 testdagen). Tijdens het eerste
bezoek (screening, ~2 uur), zal de geschiktheid van de deelnemer worden
bepaald. Tijdens de screening zal er een medische vragenlijst worden ingevuld
en een DEXA scan zal uitgevoerd worden om de lichaamssamenstelling te bepalen.
De blootstelling aan straling bij het maken van een DEXA scan is
verwaarloosbaar in vergelijking met de achtergrondstraling waaraan men in
Nederland worden blootgesteld.
De deelnemers zullen deelnemen in 2 testdagen van ~12 uur. Het inbrengen van de
katheters in een ader is vergelijkbaar met een normale bloed afname. Het enige
risico is een kleine lokale bloeduitstorting. Tijdens elk van de 2 testdagen
zullen 16 bloedafnames gedaan worden (170 mL/dag). De totale hoeveelheid bloed
die wordt afgenomen is minder dan de helft van de hoeveelheid bloed die wordt
afgenomen tijdens een bloeddonatie en zal compleet herstellen binnen ongeveer 1
maand. De gelabelde, nonradioactive aminozuur tracers die intraveneus worden
ingebracht, worden geproduceerd volgend de GMP standaard en zijn veilig voor
menselijk gebruik. Dit infuus wordt via een veneuze katheter toegedient.
Tijdens elke testdag worden spierbiopten genomen met een lokale verdoving door
een ervaren arts, maar kan zorgen voor een beetje ongemak. Dit ongenmak is
vergelijkbaar met de spierpijn die men ervaart als men zich stoot tegen een
tafelpunt of een knietje tegen het bovenbeen krijgt. Tijdens elke testdag
worden ook ademgasmonsters verzameld, welke vergelijkbaar is me het uitademen
in ballon/plastic zakje, hier zijn geen risico's aan verbonden.
Voor elk bezoek dienen deelnemers in nuchtere toestand (zonder ontbijt) naar de
universiteit te komen. Daarnaast dienen deelnemers in de 2 dagen voor iedere
testdag een voedings- en activiteitendagboek in te vullen. Tijdens deze 2 dagen
is het voor deelnemers niet toegestaan om zware lichamelijke inspanningen te
verrichten of alcohol te drinken. Het deelnemen aan dit onderzoek geeft geen
direct voordeel aan de deelnemers, behalve hun bijdrage aan de
wetenschappelijke kennis op het gebied van de impact van het eten van een
maaltijd op het stimuleren van de spiereiwitsynthese.