Een haalbaarheidsstudie voor een sportinterventie ter bevordering van sociale integratie bij jongeren met een eerste psychose

Vanaf de vroege stadia van een schizofreniespectrumstoornis (SSD) vertonen
individuen moeilijkheden met sociale integratie. Ze stoppen vaak met werken,
studeren, deelnemen aan vrijetijdsactiviteiten en verliezen het contact met
leeftijdsgenoten. Daarnaast zijn lichamelijke gezondheidsproblemen, zoals
metabole risicofactoren, vaak al aanwezig in de eerste fase van de aandoening
en verergeren ze door inactief gedrag. Om verminderd sociale functioneren bij
SSD te voorkomen, is het cruciaal om vroeg in te grijpen. We stellen een
gepersonaliseerde sportinterventie voor voor jongeren in de eerste episode van
psychose, met een sterke focus op het integreren van sport buiten de
GGZ-instellingen in het dagelijks leven. Door gebruik te maken van een
buurtsport coache proberen we met deze interventie een brug maken tussen
activiteiten in het kader van de geestelijke gezondheidszorg en
maatschappelijke participatie in de samenleving. Het doel van deze
haalbaarheidsstudie is het testen en verbeteren van een gepersonaliseerde
sportinterventie, die gericht is op het bevorderen van fysieke activiteit, het
verminderen van zelfstigma en het vergroten van de sociale (re)integratie.

Ter voorbereiding van een grotere interventiestudie is het doel van de huidige
haalbaarheidsstudie het testen en verbeteren van een gepersonaliseerde sport
(psychomotorische therapeutische) interventie voor jongeren in een eerste
psychose.

De interventie wordt getest in een multiple baseline single-case design (n=1),
waarbij elke deelnemer als één case wordt onderzocht en als zijn/haar eigen
controle fungeert.

Fase 1: Alle deelnemers starten met individuele psychomotorische therapie, onder begeleiding van de psychomotorisch therapeut van de GGZ. De focus ligt op het activeren van de deelnemer door wekelijks naar het psychomotorisch centrum (PMC) te komen en kennis te maken met bewegen. Fase 2: Psychomotorische therapie wordt gegeven in groepsverband. Elke sessie bepaalt de groep welke activiteiten en/of sporten ze willen ondernemen, terwijl iedereen individueel aan zijn persoonlijke doelen blijft werken. Als zodanig kunnen de deelnemers oefenen en werken aan hun doelen in een veilige omgeving met psychomotorisch therapeut en leeftijdsgenoten die soortgelijke ervaringen hebben gehad. Een ander doel van deze fase is het bevorderen en tot stand brengen van een sociale band tussen groepsleden. Fase 3: Deze fase start met een kennismakingsgesprek met de deelnemer(s), psychomotorisch therapeut en de buurtsportcoach. In dit gesprek worden de individuele doelen van de deelnemer besproken en gereflecteerd. De deelnemer kan aangeven hoe hij/zij met de buurtsportcoach wil samenwerken, bij welke lokale sportactiviteit of vereniging hij of zij zich wil aansluiten en welke aspecten voor hem/haar belangrijk zijn om succesvol te starten en doorgaan met sporten in de wijk. Het einddoel van deze fase is dat de deelnemer zelfstandig gaat sporten in de wijk zonder ondersteuning van de buurtsportcoach.

Er zijn geen risico's verbonden aan deelname aan het onderzoek. De last van
deelname bestaat uit het deelnemen aan twee interviews en een bijeenkomst over
het studieprotocol (180 min.), de sportinterventie (19 uur voor een duur van
ongeveer 20 weken), twee vragenlijsten (140 min.) en acht fasen met dagelijkse
digitale dagboekjes (experience sampling methodology)) (120 min. per fase).