DAPARHT: Nierbescherming met dapagliflozine bij ontvangers van een harttransplantatie

Nierfalen komt vaak voor bij ontvangers van harttransplantaties en is een
belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit. Natriumglucosetransporter 2
(SGLT2) -remmers werden ontwikkeld als antidiabetica, maar bleken ook de
incidentie van nadelige cardiovasculaire uitkomsten te verminderen en de
nierfunctie te beschermen bij zowel niet-diabetici als diabetici. SGLT2-remmers
zijn echter niet getest in klinische onderzoeken bij ontvangers van een
harttransplantatie.

De DAPARHT-studie is ontworpen om het effect van de SGLT2-remmer dapagliflozine
te beoordelen om verslechtering van de nierfunctie bij ontvangers van een
harttransplantatie te voorkomen. Secundaire doelstellingen zijn het beoordelen
van de impact van de behandeling op: i) gewicht, ii) glucosehomeostase, en iii)
proteïnurie, iv) het aantal afstotingen, en (v) veiligheid en verdraagbaarheid.
Als verkennende resultaten zullen we het effect van de behandeling op de nier,
klinische gebeurtenissen (overlijden, myocardinfarct, herseninfarct, kanker en
terminale nierziekte), hartfunctie, kwaliteit van leven en nieuw ontstane
diabetes beoordelen.

Dit is een fase 3, dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerde studie.
Deelnemers worden op een 1:1-manier gerandomiseerd om gedurende een jaar
eenmaal daags 10 mg orale dapagliflozine of een bijpassende placebo te krijgen.
De studie is opgezet om superioriteit aan te tonen met betrekking tot het
primaire eindpunt bij patiënten die zijn gerandomiseerd naar de actieve
behandeling versus patiënten die zijn gerandomiseerd naar de placebo-arm. In de
open-labelfase (na 1 jaar) zullen patiënten die oorspronkelijk waren toegewezen
aan de actieve behandeling, open-label dapagliflozine krijgen, terwijl
patiënten die oorspronkelijk aan placebo waren toegewezen geen
onderzoeksspecifieke behandeling zullen krijgen.

Studie periode
Geschatte datum van eerste inclusie (start studie) 1 januari 2022
Verwachte wervingsperiode: 1 januari 2022 - 30 juni 2023
Geschatte datum waarop de laatste patiënt de geblindeerde behandelingsfase
heeft voltooid: 30 juni 2024
Geschatte datum waarop de laatste patiënt de open-label behandelingsfase heeft
voltooid: 30 juni 2026
Geschatte datum van laatste voltooide patiënt (laatste patiënt, laatste bezoek:
einde studie): 31 juli 2026
Behandelingsduur: 12 maanden geblindeerde behandeling + 24 maanden open label
Follow-up: 37 maanden

Nadat de deelnemer geïnformeerde toestemming heeft gegeven, wordt hij of zij gerandomiseerd om orale dapagliflozine of een bijpassende placebo te krijgen. Het randomisatieproces wordt online uitgevoerd via het elektronische casusrapportformulier (eCRF) genaamd Viedoc®. Het onderzoeksgeneesmiddel, dapagliflozine 10 mg/placebo, wordt eenmaal daags oraal ingenomen gedurende de geblindeerde behandelingsfase (12 maanden). Er vindt geen dosistitratie plaats. Aan het einde van de geblindeerde behandelingsfase zullen de werkzaamheidsmetingen worden uitgevoerd, opgeslagen en vergrendeld, en alle bijwerkingen worden geregistreerd voordat de toewijzing van het onderzoeksgeneesmiddel in de eCRF wordt onthuld. Patiënten die aan dapagliflozine zijn toegewezen, zullen worden uitgenodigd om de behandeling voort te zetten gedurende de open-labelfase (24 maanden); terwijl patiënten die aan placebo zijn toegewezen, de open-labelfase zullen ingaan zonder behandeling die verder gaat dan de standaardzorg. Beide groepen zullen worden opgevolgd voor veiligheid en werkzaamheid zoals gespecificeerd in het overzicht van de onderzoeksprocedure. De geneesmiddelen voor onderzoek zullen gedurende een jaar eenmaal daags worden toegediend. Er wordt geen andere studiespecifieke interventie aangeboden. Na het eerste jaar worden de patiënten uitgenodigd om de open-label follow-upfase in te gaan, waar de code voor de individuele patiënt wordt geopend, en patiënten die oorspronkelijk aan dapagliflozine waren toegewezen, zullen worden aangemoedigd om de behandeling voort te zetten; terwijl patiënten die aan placebo zijn toegewezen, de standaardbehandeling zullen voortzetten. De patiënten zullen het onderzoeksgeneesmiddel zelf toedienen.

Er zijn verschillende onderzoeken naar diabetes, chronische nierziekte en
chronisch hartfalen waarbij de onderzoeksmedicatie wordt gebruikt zonder dat er
grote risico's worden gemeld. Wel is er sprake van een iets verhoogd risico op
urineweginfecties, genitale infecties en ketoacidose (alleen diabetespatiënten)
gemeld, maar de percentages zijn laag en vormen geen groot klinisch probleem om
het niet te gebruiken.