Internationaal multicenter observationeel onderzoek om de diagnostische sensitiviteit van plasma metanefrines en urine catecholamine metabolieten te bepalen in vergelijking met de standaard evaluatieprocedures bij kinderen met een hoog risico neuroblastoom

Neuroblastoom is de derde meest voorkomende tumor bij kinderen en is de meest
voorkomende kanker bij zuigelingen. Er worden verschillende metingen gebruikt
om een neuroblastoom te diagnosticeren en de respons op de behandeling te
volgen, waaronder het meten van catecholamine metabolieten in de urine.
Internationaal worden Dopamine, VMA (vanilline-amandelzuur) en HVA
(homo-vanillinezuur) beschouwd als de gouden standaard voor de diagnose en
biochemische monitoring van een neuroblastoom. Dopamine, VMA en HVA blijken
echter geen optimale markers te zijn voor de diagnose en therapeutische
follow-up van een neuroblastoom. Strenger et al. beschreef een sensitiviteit
van 80,7% voor de meting van alleen dopamine en 91,2% voor de combinatie van
dopamine, VMA en HVA. Onlangs voerden Verly et al. een retrospectieve studie
uit waarin ze catecholamine metabolieten in de urine van 301 neuroblastoom
patiënten bij diagnose analyseerden. In totaal werden 8 metabolieten gemeten:
VMA, HVA, 3-methoxytyramine [3MT], dopamine, epinefrine [E], metanefrine [MN],
noradrenaline [NE] en normetanefrine [NMN]. De diagnostische sensitiviteit was
89% voor NMN als enkele diagnostische metaboliet, en een diagnostische
sensitiviteit van 95% werd behaald wanneer alle 8 de metabolieten werden
gecombineerd.

In vergelijking met een feochromyocytoom, een andere tumor die voortkomt uit de
neurale lijst en grote hoeveelheden metanefrines produceert, wordt de meting
van plasma metanefrines en in het bijzonder vrije metanefrines momenteel
beschouwd als de gouden standaard bij het diagnosticeren van een
feochromocytoom. Bij een neuroblastoom moet er nog onderzocht worden of het
meten van metanephrines in plasma superieur is aan het meten van catecholamines
in de urine.

Om de diagnostische sensitiviteit van plasma metanefrines bij patiënten met
neuroblastoom te evalueren, hebben we eerst een prospectieve studie uitgevoerd
in een cohort van 191 gezonde kinderen in de leeftijd van 0-18 jaar, waarbij
nog niet-bestaande referentie waarden als baseline zijn gecreëerd voor vije en
totale plasma metanefrines. Daarnaast onderzochten we plasma metanefrines bij
10 patiënten bij wie routinematig de diagnose neuroblastoom werd gesteld.
Totaal en vrij NMN en 3-MT bleken de beste parameters te zijn met een 100%
sensitiviteit bij diagnose.

Concluderend is er een prospectieve studie nodig om de rol van nieuwe urine- en
plasma biomarkers bij diagnose, follow-up en detectie van resterende
ziekte/recidief te bevestigen en vast te stellen, waarbij een gevestigde,
geharmoniseerde en goedgekeurde meetmethode wordt toegepast om de variabiliteit
tussen laboratoria en om de belangrijkste marker(s) uit te kiezen voor
toekomstig klinisch gebruik.

Primaire doelen:
Aantonen dat de diagnostische sensitiviteit van plasma metanefrines (vrij en
totaal) superieur is aan het standaard evaluatieprocedures (urineDopamine, HVA
en VMA) bij diagnose en aan het einde van de inductie.

Secundaire doelstellingen:
• Evalueren of diagnostische sensitiviteit van plasma metanefrines (vrij en
totaal) gelijk/superieur/inferieur is aan catecholamines en metabolieten in
urine bij diagnose en aan het einde van de inductie.
• Het correleren van plasma metanefrines (vrij en totaal) en urine
catecholamines en metabolieten met de uitkomst (remissie aan het einde van de
inductie) en vergelijk met andere diagnostische en monitoringinstrumenten van
de gouden standaard.
• Het in verband brengen van plasma metanefrines (vrij en totaal) met urine
catecholamines en metabolieten bij verschillende belangrijke subgroepen, zoals
leeftijd bij diagnose, ziektestadium, histologie en moleculaire kenmerken.

Internationale multi-center prospectieve studie
Duur: 2 jaar

Dit onderzoek valt in de risicocategorie zeer laag"A" omdat het niet meer dan
minimale risico's en lasten voor de deelnemer met zich meebrengt. De
studieprocedure (bloedafname voor plasmadosering van metanefrines) zal
inderdaad worden uitgevoerd tijdens een routinematige bloedafname en vereist
geen extra venapunctie. Veel deelnemers zullen een centrale lijn hebben.
Specifieke analyses in urine zullen worden uitgevoerd op monsters die zijn
genomen uit routinematige beoordelingen..