Van gedachte naar poging: Inzicht in het suicidaal proces

Elk jaar overlijden ruim 1800 door suïcide, waarvan gemiddeld 200 door een
trein suïcide. Het aantal mensen dat een suïcidepoging doet, maar niet aan de
poging overlijdt, ligt naar schatting ongeveer 25 maal hoger dan het aantal
suïcides. Hoewel er kwalitatieve data beschikbaar is over het suïcidale proces
waarin gedachten kunnen leiden tot een plan en uiteindelijk een poging, is er
nog weinig gedetailleerde informatie over dit proces. Terwijl kennis over de
stappen die een suïcidaal persoon neemt in dit proces, en triggers en barrières
hierin, veel inzicht geven in hoe suïcide plannen gevormd, gepland en
uitgevoerd worden. Het is daarbij ook waardevol om meer inzicht te hebben in
waarom iemand voor een specifieke methode zoals de trein kiest. De kennis die
opgedaan wordt kan onder andere bijdragen aan preventie in het algemeen en
specifieke preventiemaatregelen op het spoor.

Inzicht verkrijgen in het proces van suïcidale gedachten tot een suïcidepoging
en factoren, overwegingen en voorbereidingen die daarin een rol spelen

Een mixed methods studie waarin een gestructureerd interview wordt afgenomen
bij mensen die de intentie hadden om te overlijden door een suïcidepoging maar
waarbij de poging niet fataal was of is afgebroken door externe factoren. In
het onderzoek wordt onderscheid gemaakt tussen twee groepen: A) mensen die een
poging ondernomen hebben bij het spoor (N= 15 tot 20) en B) mensen die een
ander soort methode hebben gekozen dan het spoor met de intentie hun leven te
beëindigen (N= 15 tot 20).

De risico*s van deelname worden als matig ingeschat gezien de lage
belastbaarheid van één interview van één uur en een korte vragenlijst.
Verschillende internationale en nationale onderzoeken laten zien dat het
bevragen van mensen over suïcidaliteit geen schadelijke gevolgen heeft. Dit
geldt zowel voor mensen die geen suïcidale gedachten hebben alsook voor mensen
die dit wel hebben. Ernstig suïcidale mensen worden zelfs iets minder suïcidaal
als zij bevraagd worden over suïcidaliteit. Waarschijnlijk komt dit omdat het
bespreekbaar maken van suïcide lucht geeft en spanning vermindert. Uit
onderzoek is eveneens gebleken dat een suïcidepoging een grote risico factor is
voor het uiteindelijk uitvoeren van een fatale suïcidepoging. Dit maakt dat de
onderzoeksdoelgroep wel een kwetsbare groep is waarbij een zorgvuldige
werkwijze vereist is. Dit wordt gedaan door een screening van de deelnemers,
specifieke eisen aan de betrokken interviewer, aanvullende training voor de
interviewers en het waarborgen van nazorg.