Een fase 1-onderzoek om de absorptie, metabolisme en de uitscheiding van PTC857 te onderzoeken na orale toediening van een enkele dosis 14C-PTC857 in stabiele omstandigheden bij gezonde mannelijke vrijwilligers.

PTC857 is een nieuw middel dat wordt bestudeerd voor de behandeling van
neurologische ziekten, zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS). ALS is een
progressieve ziekte van het zenuwstelsel die zenuwcellen in de hersenen en het
ruggenmerg aantast en daardoor verlies van spiercontrole veroorzaakt. De ziekte
kan momenteel niet worden genezen. De behandeling is gericht op het verminderen
van de symptomen.

Bij neurologische aandoeningen is er een overproductie van zeer reactieve
verbindingen die celstructuren kunnen beschadigen, wat kan leiden tot
ontstekingen in de hersenen. PTC857 heeft als doel de overproductie van de zeer
reactieve verbindingen te verminderen door een specifiek eiwit
(15-lipoxygenase) te remmen.

PTC857 is al eerder aan mensen gegeven in medisch-wetenschappelijk onderzoek.
PTC857 is ook uitgebreid getest in het laboratorium en op dieren met hogere
doseringen dan welke in dit onderzoek zullen worden gegeven. Er werden geen
belangrijke of klinisch relevante bijwerkingen gevonden.

In een eerder klinisch onderzoek (met 82 proef personen) werden enkelvoudige
PTC857 doseringen van 100 mg tot 1000 mg toegediend en werden meervoudige
doseringen van 250 mg tweemaal daags, 500 mg eenmaal daags, en 150 mg een- of
tweemaal daags gedurende 14 dagen toegediend. In een ander eerder klinisch
onderzoek (met 16 proef personen) werden 2 enkelvoudige doseringen van 150 mg
met 7 dagen tussen de doseringen toegediend. Al deze doseringen werden over het
algemeen goed verdragen en er werden slechts milde bijwerkingen gemeld.

In dit onderzoek onderzoeken wij hoe snel en in hoeverre het nieuwe middel
PTC857 in het lichaam wordt opgenomen, omgezet, en uitgescheiden. Zowel
ongelabeld als radioactief gelabeld PTC857 zal worden toegediend. Er zal
meerdere keren ongelabeld PTC857 worden gegeven om een stabiel
blootstellingsniveau te bereiken.

Daarnaast onderzoeken we hoe veilig PTC857 is en hoe goed het wordt verdragen
wanneer het wordt gebruikt door gezonde proefpersonen.

In totaal zal de vrijwilliger het onderzoekscentrum 3 keer bezoeken:
• Eenmalig voor de keuring.
• Eenmalig voor een verblijf in het onderzoekscentrum. Voor het onderzoek is
het noodzakelijk dat de vrijwilliger 15 dagen (14 nachten) en maximaal 22 dagen
(21 nachten) in het onderzoekscentrum verblijf. Dag 1 is de eerste dag waarop
de vrijwilliger het onderzoeksmiddel krijgt. De vrijwilliger wordt op de dag
voorafgaand aan de eerste toediening van het onderzoeksmiddel in het
onderzoekscentrum verwacht, dus op Dag -1. U verlaat het onderzoekscentrum
uiterlijk op Dag 21.
• Eenmalig voor een nacontrole.

De vrijwilliger krijgt meerdere doses niet-gelabeld PTC857 en een enkele dosis 14C-gelabeld PTC857 als orale oplossingen met behulp van doseerspuiten. De vrijwilliger moet na elke toediening 240 ml water drinken om de mond te spoelen. Hieronder vindt u een overzicht van de doseringen: Dag 1 tot en met dag 6: PTC857 tweemaal daags 250 mg Dag 7: 14C-PTC857 in de ochtend 250 mg radioactief gelabeled PTC857 Dag 7: PTC857 's avonds 250 mg Dag 8 tot en met dag 14: PTC857 tweemaal daags* 250 mg * De avonddosis op Dag 14 is niet nodig als op Dag 14 blijkt dat de vrijwilliger aan de vooraf bepaalde criteria heeft voldaan. Op dag 7, na een nacht vasten, moet de vrijwilliger binnen ongeveer 30 minuten voorafgaand aan de 14C-PTC857 toediening een aangepast ontbijt consumeren.

Bloedafname:
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule kan soms leiden tot ontsteking, zwelling, verharding van de
ader, of bloedstolling en bloeding rondom de prikplaats. Bij sommige personen
kan een bloedafname soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of
bloeddrukdaling met duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we van de keuring tot de nacontrole ongeveer 394 tot 485
ml bloed af. Deze hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen. Ter
vergelijking: bij de bloedbank wordt 500 ml bloed per keer in één keer
afgenomen. Als de onderzoeker dit nodig vindt om de veiligheid van de deelnemer
te kunnen waarborgen, kunnen extra monsters worden genomen voor eventueel
aanvullende testen. Als dit gebeurt dan kan de totale hoeveelheid afgenomen
bloed meer zijn dan de hierboven aangegeven hoeveelheid.

Hartfilmpje:
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op armen, borst en benen
geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan huidirritatie
veroorzaken.

Vasten:
Als men tijdens het onderzoek langere tijd moet vasten, kan dit leiden tot
symptomen zoals duizeligheid, hoofdpijn, maagklachten of flauwvallen.

Coronavirus test:
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter de neus en
keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen ogen gaan tranen.