Selectieve foetale groeisrestrictie in monochoriale tweelingen - een internationaal onderzoek

Bij selectieve groeirestrictie (sFGR) in monochoriale tweelingen (MCDA) zijn er
nog belangrijke onbeantwoorde vraagstukken. Zo is nog onduidelijk wat het
optimale diagnostische management van deze zwangerschappen inhoudt en is de
precieze onderliggende pathofysiologie nog niet doorgrond. Het huidige
diagnostische classificatie systeem (gebaseerd op 3 verschillende
bloeddoorstromingspatronen van de arteria umbilicalis) kent geen oplopende
schaal in ernst en is beperkt in de voorspellende waarde. Er is geen
behandeling voor sFGR beschikbaar. Het voorspellen van uitkomst en daarmee het
aanbieden van een eventuele selectieve reductie om het grote kind een kans te
geven en het bepalen van de monitorfrequentie met eventuele opname zijn daarom
des te belangrijker. De onzekerheid omtrent het beloop van de sFGR maakt
counseling dikwijls lastig.

Verder is er nog weinig bekend over de neurologische ontwikkeling van sFGR
kinderen (zowel tijdens de zwangerschap als daarna). Ook de psychologische
impact van een sFGR zwangerschap op de toekomstige ouder(s) is nog niet eerder
onderzocht. De impact en het effect van deze factoren zou idealiter wel
betrokken moeten worden bij de patientcounseling - wat op dit moment nog niet
gebeurd. Nog niet eerder is sFGR middels een internationale, multicenter studie
op een prospectieve wijze onderzocht. Onze studie is daarmee uniek.

Primaire vraagstelling:
Het beter kunnen voorspellen van de uitkomst/het beloop van sFGR door middel
van zowel het ontwikkelen van een predictiemodel ten tijde van diagnose, als
het verzamelen en evalueren van specifieke echoparameters.

Secundaire vraagstellingen:
- Onze pathofysiologische kennis van sFGR in MCDA tweelingen vergroten door
uniek histologisch onderzoek op de placenta's uit te voeren
- Het documenteren van perinatale morbiditeit en mortaliteit na sFGR
- Het onderzoeken van de neurologische ontwikkeling van sFGR kind(eren) tot en
met 2-jarige leeftijd
- De psychologische impact van een sFGR zwangerschap onderzoeken op beide
ouders (indien van toepassing), zowel in de zwangerschap als tijdens de
follow-up.

De CONTRAST-studie is een internationale, prospectieve, multicenter cohort
studie waarbij het LUMC (Leiden), het UZ Leuven, het Karolinska University
Hospital (Stockholm), het BCNatal (Barcelona), het Mount Sinai Hospital (samen
met het Hospital for Sick Children, beiden in Toronto), en het Boston
Children's Hospital (Boston) samenwerken.

MCDA tweelingen (monochoriale diamnotische tweelingen die een placenta delen)
lopen een substantieel risico op complicaties tijdens de zwangerschap, waarvan
sFGR er een is. Het LUMC, UZ Leuven, het Karolinska University Hospital en het
BCNatal zijn allen landelijke verwijscentra met uitgebreide expertise in de
management van complexe tweelingzwangerschappen. Aangezien sFGR een zeldzame
conditie is, kan er het beste op internationaal vlak worden samengwerkt.

De meeste onderzoeksmetingen van de CONTRAST-studie worden geïntegreerd in de
standaard (poli)klinische zorg voor sFGR tweelingzwangerschappen. De
onderzoeksmetingen zullen zowel in het sFGR cohort als in het (unselected) MCDA
cohort worden uitgevoerd.
Antenataal (tijdens de zwangerschap), is de belasting voor de zwangere terug te
voeren op verlenging van de duur van het (volledig veilige) echo-onderzoek. De
inschatting is dat dit maximaal 10-30 minuten extra tijd in beslag zal nemen,
en maximaal 5x kan voorkomen. De (foetale) MRI-scan zal eenmalig rond 28-30
weken zwangerschapsduur worden uitgevoerd en niet meer dan 60 minuten in beslag
nemen. Een MRI tijdens de zwangerschap wordt als een laag-risico en minimaal
invasieve procedure beschouwd.

De vragenlijsten die de zwangere en haar partner (indien van toepassing)
invullen kost circa 10-20 minuten van hun tijd (per vragenlijst, per persoon).
Er zijn in totaal 9 vragenlijsten (antenataal als bij de follow-up). Daarnaast
is er nog 1 vragenlijst die ouders dienen in te vullen over de ontwikkeling van
hun kind(deren) op 2-jarige leeftijd. Geschat wordt dat dit 30 minuten tijd
kost (per ouder, per kind).

De belasting voor het kind / de kinderen komt neer op een neurologisch
ontwikkelonderzoek (middels de Bayley-III), wat over het algemeen als leuk
wordt ervaren door kinderen. Deze test is niet geassocieerd met enige risico's
en duurt ongeveer 120 minuten. De Bayley-III is reeds onderdeel van de
standaard follow-up in Nederland in sommige gevallen (b.v. o.a. geboorte <30
weken, <1500g), er is dus reeds ruime ervaring met de test opgedaan.
De Bayley-III zal niet worden afgenomen bij alle kinderen, voor een lijst met
indicaties, zie hoofdstuk 5.3 (study procedures).