EEN FASE 1, OPEN-LABEL STUDIE OM DE MASSA-BALANS EN FARMACOKINETICA VAN [14C]-IMU-838 BIJ GEZONDE MANNELIJKE VRIJWILLIGERS TE BEOORDELEN.

Vidofludimus calcium (IMU 838) is een middel dat mogelijk gebruikt kan worden
bij de behandeling van multiple sclerose (waaronder progressieve multiple
sclerose, relapsing multiple sclerose en relapsing-remitting multiple
sclerose), evenals een zeldzame chronische leverziekte (ook bekend als primaire
scleroserende cholangitis) en ontstekingsziekte van de darm (bijv. dikke darm
ontsteking en de ziekte van Crohn) en patiënten die in het ziekenhuis zijn
opgenomen met matige coronavirusziekte 19 (COVID-19).

IMU-838 is eerder door mensen gebruikt. Daarnaast is IMU 838 uitgebreid
onderzocht en getest in het laboratorium in verschillende diermodellen (o.a.
muis, rat en hond).

De werkzame stof van IMU 838 is vidofludimus calcium. Het is een middel dat het
menselijke enzym dihydro-orotaat dehydrogenase (DHODH) remt. Het remmen van
DHODH veroorzaakt specifieke veranderingen op cellulair niveau, vermindert
ontstekingen die in verband worden gebracht met multiple sclerose en kan
gunstig zijn voor een verscheidenheid aan ziekten. Deze ziekten omvatten virale
infecties, chronische ontstekings- en auto-immuunziekten.

In dit onderzoek onderzoeken wij hoe veilig het nieuwe middel IMU-838 is en hoe
goed het wordt verdragen als gezonde proefpersonen dit gebruiken. Let op:
wanneer we de term 'onderzoeksmiddel' in dit document gebruiken, dan bedoelen
we IMU-838.

Ook onderzoeken wij hoe snel en in hoeverre IMU-838 door het lichaam wordt
opgenomen, getransporteerd, en uitgescheiden (dit wordt farmacokinetiek
genoemd). Voor dit onderzoek wordt IMU 838 radioactief gelabeld met koolstof-14
(14C) om het onderzoeksmiddel op te sporen in bloed, urine en ontlasting en om
routes en mate van uitscheiding van radioactiviteit te schatten.

Het onderzoek duurt van de keuring tot en met de nacontrole maximaal 9 weken.
Aan het onderzoek zullen in totaal 7 volwassen mannen deelnemen.

Dag 1 is de dag waarop men het onderzoeksmiddel krijgt (IMU 838). Voor het
onderzoek is het nodig dat men 1 periode van 11 dagen (10 nachten) in het
onderzoekscentrum verblijft. Indien nodig kan deze periode worden verlengd met
maximaal 4 dagen (3 nachten).

De tijd tussen de keuring en het laatste verblijf hangt af van de hoeveelheid
radioactiviteit die aan het einde van het onderzoek (Dag 10) in de urine en
ontlasting achterblijft. De hoeveelheid radioactiviteit in urine en ontlasting
wordt vanaf Dag 1 dagelijks gemeten. Als op Dag 10 de radioactiviteitsniveaus
in urine en ontlasting lager zijn dan de vooraf gedefinieerde niveaus, mag men
het onderzoekscentrum verlaten. Als op Dag 10 niet aan de criteria voor ontslag
wordt voldaan, moet men maximaal 4 extra dagen in het onderzoekscentrum blijven
(Dag 11 tot 14) totdat aan de ontslagcriteria is voldaan. Als op Dag 14 nog
steeds niet aan de criteria voor ontslag wordt voldaan, wordt men ontslagen en
wordt verzocht 24 uur voor het verblijf thuis ontlasting te verzamelen en deze
monsters mee te nemen naar het klinische onderzoekscentrum tijdens het
24-uursbezoek op Dag 21-22, 28-29 en/of 35/36. Tijdens de 24-uursbezoeken
worden urine- en ontlastingsmonsters verzameld. Voor deze verzamelmomenten
wordt men op deze dagen in het onderzoekscentrum verwacht. De vrijwilliger
krijgt 3 tot 7 dagen na het laatste verblijf een nacontrole telefoontje

De vrijwilliger krijgt 45 mg [14C]-IMU-838 als een drankje via de mond van 250
milliliter (ml). Na de toediening van het onderzoeksmiddel zal het flesje
tweemaal worden nagespoeld met 50 ml water, dat men ook moet opdrinken.

Op dag 1; 45 mg van [14C] IMU-838 als orale oplossing, eenmaal

Bloedafname
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule kan soms leiden tot ontsteking, zwelling, verharding van de
ader, of bloedstolling en bloeding rondom de prikplaats. Bij sommige personen
kan een bloedafname soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of
bloeddrukdaling met duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we van de keuring tot de nacontrole ongeveer 402
milliliter (ml) bloed af. Deze hoeveelheid geeft bij volwassenen geen
problemen.

Hartfilmpje
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op de armen, borst en
benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan huidirritatie
veroorzaken.

Vasten
Als men langdurig moet vasten tijdens het onderzoek, kan dit leiden tot
klachten zoals duizeligheid, hoofdpijn, maagklachten of flauwvallen.

Coronavirus test
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen.