Een fase 1, open-label onderzoek om de absorptie, het metabolisme en de uitscheiding, inclusief de massabalans, van een enkele orale dosis [14C]-etrumadenant bij gezonde mannelijke proefpersonen te beoordelen

Etrumadenant is een middel dat mogelijk kan worden gebruikt voor de behandeling
van kanker. Etrumadenant remt de werking van adenosine. Adenosine is een stof
die in tumoren wordt gemaakt en heeft een sterke onderdrukkende werking op het
afweersysteem. Het afweersysteem is een complex systeem van cellen en eiwitten
dat het lichaam verdedigt tegen infectie en kanker. Door het afweersysteem te
onderdrukken zorgt adenosine voor een omgeving waarin kankercellen gemakkelijk
kunnen groeien. Door de werking van adenosine te remmen, kan de werking van
afweercellen worden hersteld, wat resulteert in de dood van tumorcellen.

In dit onderzoek onderzoeken wij hoe snel en in hoeverre het middel
etrumadenant in het lichaam wordt opgenomen, getransporteerd, en uitgescheiden.
Etrumadenant is voor dit onderzoek radioactief gelabeld met koolstof-14 (14C).
Hierdoor is het mogelijk om etrumadenant te volgen in bloed, urine, en
ontlasting.

Verder onderzoeken wij hoe veilig etrumadenant is en hoe goed het wordt
verdragen.

Etrumadenant is al eerder aan mensen gegeven in medisch-wetenschappelijk
onderzoek. Ook is het uitgebreid in het laboratorium en op dieren getest.

Voor het onderzoek is het nodig dat de vrijwilliger 1 periode van 13 tot 16
dagen (12 tot 15 nachten) in het onderzoekscentrum verblijft, en mogelijk 2
extra 24-uurs bezoeken

Dag 1 is de dag waarop de vrijwilliger het onderzoeksmiddel krijgt.

Tijdens het verblijf worden de urine en ontlasting verzameld en wordt er
dagelijks bloed afgenomen om de hoeveelheid radioactiviteit te meten. De
vrijwilliger dient zich ervan bewust te zijn dat het verlaten van het
onderzoekscentrum afhankelijk zal zijn van de hoeveelheid radioactiviteit in
het bloed, urine, en ontlasting.

Als de hoeveelheid radioactiviteit op Dag 12 nog steeds boven de vooraf
bepaalde niveaus ligt, blijft de vrijwilliger maximaal 3 extra dagen in het
onderzoekscentrum (tot en met Dag 15). Vanaf Dag 12 zullen we op een dagelijkse
basis beslissen of de vrijwilliger het onderzoekscentrum kunt verlaten.

Als de hoeveelheid radioactiviteit op Dag 14 nog steeds boven de vooraf
bepaalde niveaus ligt zal de vrijwilliger een magnesium hydroxide oplossing
krijgen om de ontlasting te bevorderen.

De vrijwilliger krijgt op Dag 1 éénmaal 150 mg 14C-gelabeld etrumadenant
toegediend met een orale spuit (zonder naald). Deze hoeveelheid bevat 3.7 MBq
radioactiviteit (dit komt overeen met een stralingsbelasting van 0.40 mSv, wat
ongeveer gelijk is aan 2 maanden achtergrondstraling. Na inname van het
onderzoeksmiddel moet de vrijwilliger 240 ml water drinken om de mond te
spoelen. Het onderzoeksmiddel smaakt mogelijk vies, mocht dat nog zo zijn na
het drinken van het water en het afronden van de smakelijkheidsbeoordeling dan
krijgt de vrijwilliger appelmoes om de smaak weg te nemen. Alle deelnemers
krijgen hetzelfde onderzoeksmiddel.

De vrijwilliger krijgt op Dag 1 éénmaal 150 mg 14C-gelabeld etrumadenant toegediend met een orale spuit (zonder naald). Deze hoeveelheid bevat 3.7 MBq radioactiviteit (dit komt overeen met een stralingsbelasting van 0.40 mSv, wat ongeveer gelijk is aan 2 maanden achtergrondstraling. Na inname van het onderzoeksmiddel moet de vrijwilliger 240 ml water drinken om de mond te spoelen. Het onderzoeksmiddel smaakt mogelijk vies, mocht dat nog zo zijn na het drinken van het water en het afronden van de smakelijkheidsbeoordeling dan krijgt de vrijwilliger appelmoes om de smaak weg te nemen. Alle deelnemers krijgen hetzelfde onderzoeksmiddel. Tijdens dit onderzoek krijgt de vrijwilliger mogelijk ook een magnesium hydroxide oplossing ('milk of magnesia') als drankje, een middel geregistreerd voor gebruik als laxeermiddel.

Bloedafname
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule kan soms leiden tot ontsteking, zwelling, verharding van de
ader, of bloedstolling en bloeding rondom de prikplaats. Bij sommige personen
kan een bloedafname soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of
bloeddrukdaling met duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we vanaf de keuring tot de nacontrole ongeveer 482
milliliter (ml) bloed bij de vrijwillger af. Deze hoeveelheid geeft bij
volwassenen geen problemen. Ter vergelijking: bij de bloedbank wordt 500 ml
bloed per keer in een keer afgenomen. Als de onderzoeker dit nodig vindt om de
veiligheid van de deelnemer te kunnen waarborgen, kunnen extra monsters worden
genomen voor eventueel aanvullende testen. Als dit gebeurt dan kan de totale
hoeveelheid afgenomen bloed meer zijn dan de hierboven aangegeven hoeveelheid.

Hartfilmpje
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op uw armen, borst en
benen geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan huidirritatie
veroorzaken.

Vasten
Als de vrijwilliger langdurig moet vasten tijdens het onderzoek, kan dit leiden
tot klachten zoals duizeligheid, hoofdpijn, maagklachten of flauwvallen.

Coronavirus test
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter in de neus
en keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat de vrijwilliger
moet kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan de
vrijwilliger een prikkelend gevoel ervaren en kunnen de ogen gaan tranen