In vitro tests met bloedcellen om te voorspellen welk medicijn geschikt zal zijn in individuele patiënten met MG

Myasthenia gravis (MG) is een goed gekarakteriseerde auto-immuunziekte met
antistoffen tegen de acetylcholinereceptor (AChR). Over het geheel genomen
echter leidt de standaardbehandeling van MG tot variabele resultaten. Terwijl
sommigen snel verbeteren, hebben veel andere patiënten een langdurige
behandeling nodig met immunosuppressiva alvorens (partiele) remissie optreedt;
veel MG-patiënten zijn in het geheel niet responsief op medicatie. Spierzwakte,
de bijwerkingen en de variabiliteit van de effectiviteit van de behandeling
dragen ertoe bij dat de kwaliteit van leven is verminderd, vooral in ernstige
en behandelings-refractaire MG -patiënten.
Momenteel is er geen methode beschikbaar om te voorspellen welke
immunosuppressiva effectief zullen zijn in individuele patiënten.
Isolering van lymfocyten en plasmacellen, met inbegrip van langlevende
plasmacellen (LLPC*s) die aanwezig zijn in de thymus, bloed en beenmerg, zou
instrumenteel kunnen zijn om de effectiviteit te bestuderen van de
verschillende therapieën die deze specifieke celtypes als aangrijpingspunt
hebben. Dit zou een overzicht kunnen verschaffen van de lymfocyten populatie,
en de mogelijke resistentie, door de in vitro response tegen verschillende
immunosuppressiva te testen.

1. Isolering van lymfocyten en (langlevende) plasmacellen (LLPC*s) uit thymus,
bloed en beenmerg, om de effectiviteit te bestuderen van de verschillende
therapieën die deze specifieke celtypes als aangrijpingspunt hebben.
2. MRI 3-Tesla imaging van patiënten om te kunnen differentiëren tussen
lymphoid folliculaire hyperplasie van normaal thymusweefsel.

De benadering bestaat uit in vitro analyse van subgroepen van B- en T-cellen
(met inbegrip van LLPC*s) in thymus, bloed- en beenmerg-celculturen, de
responsie van deze cellen op toediening van immunosuppressieve geneesmiddelen,
proteasoom-remmers, anti-CD38 en andere immuno-modulaire geneesmiddelen. Een en
ander houdt in dat een personalized medicine benadering zal worden nagestreefd
waarbij de oorzaak van medicijn-resistentie in vitro zal worden gevonden en een
passende alternatieve medicatie zal worden gezocht.
Verder zal een klein cohort van de patiënten een onderzoek met 3 Tesla MRI
imaging ondergaan om de lymphoid hyperplasie in de thymus te bevestigen volgens
de standaard richtlijnen.
Dit is een observationele studie zonder farmacologische interventie dat wordt
uitgevoerd in het Maastricht Universiteit Medisch Centrum (MUMC+). Vers
thymusweefsel, beenmerg en bloed zal worden afgenomen van patiënten die
thymectomie ondergaan. Weefselcellen zullen in cultuur worden gebracht met doel
om de immunosuppressiva en alternatieve immunomodulaire geneesmiddelen in vitro
te testen.

Thymectomie wordt beschouwd als gunstig voor patiënten met AChR-MG en is daarom
een standaardprocedure. De ingreep heeft een laag risico naar de algemene
ervaring. In patiënten zonder thymoom wordt de thymus meestal weggehaald.
Restmateriaal dat na afloop van de operatie bewaard wordt is geen extra
belasting voor de patiënt.
Er bestaat een zeer gering risico op complicaties bij een beenmerg biopsie. Met
informed consent van de patiënten, zal beenmerg worden verkregen onder
anesthesie gedurende de thymectomie middels een aspiratie biopsie uit de
achterkant van het bekken.
Een bloedmonster van 80 mL zal poliklinisch worden afgenomen voor en na de
thymectomie met informed consent. Het risico en de belasting hiervan zijn
verwaarloosbaar voor de patiënt.
Patiënten zullen de vraag krijgen of zij willen instemmen dat hun cellen worden
bewaard in de biobank voor het doel zoals in dit onderzoeksvoorstel beschreven.
De patiënten worden geïnformeerd als hun lichaamsmateriaal zal worden
vernietigd, volgend op verzoek van de patiënt, volgens de wettelijke
regelgeving.
De resultaten van deze studie zouden de basis kunnen vormen voor
gepersonaliseerde strategieën van immunosuppressie.
De patiënten zelf zullen niet profiteren door deelname aan het onderzoek.