Een single-center, open-label studie om de distributie, metabolisme en de excretie (DME) en farmacokinetiek van MIJ821 te evalueren na een enkelvoudige intraveneuze (i.v.) infusie van [14C]MIJ821 bij gezonde mannelijke deelnemers.

MIJ821 is een nieuw middel dat mogelijk gebruikt kan worden bij de behandeling
van ernstige depressieve stoornis. Een ernstige depressieve stoornis wordt
gekenmerkt door een slecht humeur en vaak door een laag zelfbeeld, lage energie
en een verlies van interesse. Het kan een grote invloed hebben op het leven en
de gezondheid van een persoon, met een aanzienlijk verhoogd risico op
suïcidaliteit (zelfdoding), en is moeilijk te behandelen, zelfs met bestaande
antidepressiva. Als tenminste twee verschillende soorten behandelingen niet
helpen, wordt er gesproken van therapieresistente depressie.

Van ketamine is aangetoond dat het snelle (binnen enkele uren) en langdurige
(dagen tot weken) antidepressieve effecten heeft bij patiënten met
therapieresistente depressie, maar kan leiden tot een dissociatieve toestand
(een gevoel van gescheiden te zijn van het lichaam, zoals een trance). De
werkingsmechanismen van MIJ821 zijn vergelijkbaar met die van ketamine. Door
echter specifieker te werken dan ketamine wil MIJ821 de dissociatieve
bijwerkingen verminderen, terwijl het toch een antidepressief effect heeft.

In dit onderzoek onderzoeken we hoe snel en in hoeverre het onderzoeksmiddel
MIJ821 in het lichaam wordt opgenomen, getransporteerd, en uitgescheiden.
MIJ821 is voor dit onderzoek radioactief gemerkt met koolstof-14 (14C).
Hierdoor is het mogelijk om MIJ821 te volgen in bloed, urine, ontlasting en
uitgeademde lucht. We kijken ook naar afbraakproducten van MIJ821 in urine,
ontlasting en bloed.

We onderzoeken ook hoe veilig het nieuwe middel MIJ821 is en hoe goed het wordt
verdragen als gezonde mannelijke deelnemers dit gebruiken.

Wij kijken ook naar het effect van uw erfelijke eigenschappen op hoe uw lichaam
reageert op MIJ821 als volgt:
1) We zullen uw DNA onderzoeken op de activiteit van het gen voor het enzym
genoemd CYP2D6. Deelname aan deze DNA test is verplicht.
2) We doen verkennend onderzoek om te kijken of verschillen in genetische
informatie gerelateerd zijn aan verschillen in hoe het lichaam omgaat met
MIJ821. Deelname aan deze DNA test is niet verplicht.

MIJ821 is al eerder door mensen gebruikt. Ook is het uitgebreid in het
laboratorium getest en op dieren.

Voor het onderzoek is het nodig dat de vrijwilliger 17 dagen (16 nachten) in
het onderzoekscentrum verblijft. Dag 1 is de dag waarop het onderzoeksmiddel
wordt toegediend.

Van Dag 1 t/m Dag 16 worden alle urine en ontlasting verzameld en worden
regelmatig monsters genomen van bloed en uitgeademde lucht om de hoeveelheid
radioactiviteit in de urine, ontlasting, bloed en uitgeademde lucht te meten.
Als de hoeveelheid radioactiviteit op Dag 16 nog steeds boven de vooraf
vastgestelde grenswaarden ligt, moet de vrijwilliger terug komen naar het
onderzoekscentrum voor maximaal 4 extra 24-uurs bezoeken.

Gedurende 24 uur voor de binnenkomst in het onderzoekscentrum voor het verblijf
en voor de 24-uursbezoeken dient de vrijwilliger thuis ontlasting te verzamelen
en mee te nemen naar het onderzoekscentrum.

Hieronder staat een overzicht van de dagen waarop de vrijwilliger in het
onderzoekscentrum verblijft of waarop de vrijwilliger een bezoek brengt aan het
onderzoekscentrum:

Keuring
1 kort bezoek tussen Dag -35 en Dag 2

Binnenkomst
Dag -1

Verblijfsperiode
Dag -1 t/m Day 16

Vertrek
Dag 16
Het kan zijn dat de vrijwilligers na hun vertrek op dag 16 terug moeten komen
naar het onderzoekscentrum. Dit hangt af van de hoeveelheid radioactiviteit in
het lichaamsmateriaal.

24-uurs bezoeken
Dag 18 t/m Dag 19*
Dag 22 t/m Dag 23*
Dag 27 t/m Dag 28*
Dag 33 t/m Dag 34*
* Afhankelijk van de hoeveelheid radioactiviteit in het lichaamsmateriaal
kunnen deze bezoeken worden afgezegd.

De vrijwilliger krijgt MIJ821 als een intraveneus infuus (oplossing van het
middel direct in een bloedvat toegediend). De infusie duurt 40 minuten.

De vrijwilliger krijgt het onderzoekmiddel in de ochtend van Dag 1 nadat men *s
nachts 10 uur heeft gevast. Na toediening moet de vrijwilliger nog 4 uur
vasten. tevens mag de vrijwilliger geen vloeistoffen drinken van 1 uur voor tot
2 uur na de dosering.

De vrijwilliger krijgt een enkele dosis van 0.16 mg/kg van 14C radioactief gelabeld MIJ821. Dit betekent dat 0.16 milligram MIJ821 wordt toegediend per 1 kg lichaamsgewicht. De hoeveelheid die de vrijwilliger krijgt hangt dus af van het lichaamsgewicht van de vrijwilliger. De dosis bevat tussen 0.98 mSv en 1.52 mSv, afhankelijk van dit lichaamsgewicht.

Bloedafname:
Bloedafnames kunnen pijn doen of een bloeduitstorting geven. Het gebruik van
een verblijfscanule kan soms leiden tot ontsteking, zwelling, verharding van de
ader, of bloedstolling en bloeding rondom de prikplaats. Bij sommige personen
kan een bloedafname soms bleekheid, misselijkheid, zweten, lage hartslag, of
bloeddrukdaling met duizeligheid of flauwvallen veroorzaken.

Alles bij elkaar nemen we van de keuring tot de nacontrole maximaal 500 ml
bloed af. Deze hoeveelheid geeft bij volwassenen geen problemen. Ter
vergelijking: bij de bloedbank wordt 500 ml bloed per keer in één keer
afgenomen. Als de onderzoeker dit nodig vindt om de veiligheid van de deelnemer
te kunnen waarborgen, kunnen extra monsters worden genomen voor eventueel
aanvullende testen. Als dit gebeurt dan kan de totale hoeveelheid afgenomen
bloed meer zijn dan de hierboven aangegeven hoeveelheid.

Hartfilmpje:
Voor het maken van een hartfilmpje worden elektroden op armen, borst en benen
geplaatst. Langdurige toepassing van deze elektroden kan huidirritatie
veroorzaken.


Intraveneuze infusie van het onderzoeksmiddel:
De infusie van het onderzoeksmiddel in een bloedvat in uw arm kan leiden tot
reacties in de huid rond de plaats waar de naald naar binnen gaat. Verder
kunnen reacties zoals jeuk, blozen, hoofdpijn, misselijkheid/braken, lage
bloeddruk, netelroos of veranderingen in de ademhaling optreden.

Vasten:
Als men tijdens het onderzoek langere tijd moet vasten, kan dit leiden tot
symptomen zoals duizeligheid, hoofdpijn, maagklachten of flauwvallen.

Coronavirus test:
Monsters voor de coronavirus test zullen met wattenstaafjes achter de neus en
keel worden afgenomen. Het afnemen van de monsters duurt slechts enkele
seconden, maar kan ongemak veroorzaken en een onaangenaam gevoel geven. Het
afnemen van een monster achter in de keel kan er toe leiden dat men moet
kokhalzen. Wanneer het monster achter in de neus wordt afgenomen kan men een
prikkelend gevoel ervaren en kunnen ogen gaan tranen.