Diepe versus gematigde spierverslapping tijdens totale heup vervanging chirurgie om postoperatieve kwaliteit van herstel en immuunfunctie te verbeteren: een gerandomiseerd gecontroleerde studie

Artrose is de meest voorkomende gewrichtsaandoening in oudere patiënten. Met de
verouderende populatie neemt de mate van heupchirurgie dramatisch toe. Het is
mogelijk dat neuromusculaire blokkade tijdens heuprchirurgie het werkveld voor
chirurgen optimaliseren. Als de diepte van neuromusculaire blokkade toeneemt
wordt manipulatie van spieren en omliggende weefsels makkelijker, waardoor er
een afname is in schade aan spieren en weefsels. Er is toenemend bewijs dat
diepe spierverslapping tijdens laparoscopische chirurgie zorgt een beter
kwaliteit van herstel en lagere pijnscores postoperatief. Of dit ook geldt voor
open chirurgie is tot op heden nog onbekend.
Daarnaast is reeds bekend dat chirurgie geassocieerd is met postoperatieve
immuun suppressie. Chirurgische stress en schade leiden tot het vrijkomen van
zogenoemde Danger Associated Molecular Patterns (DAMPs). Het is reeds
aangetoond dat tijdens sepsis en na trauma het vrijkomen van DAMPs geassoceerd
is met immuunparalyse en een hogere vatbaarheid voor infectieuze complicaties.
In eerder onderzoek indiceert dat het vrijkomen van DAMPs ook ten grondslag
ligt aan de postoperatieve immuun suppressie. Het gebruik van diepe
neuromusculaire blokkade in heupchirurgie verlaagt mogelijk de chirurgische
schade en daardoor zorgend voor een beter kwaliteit van herstel en secundair
een beter behoud van immuun celfunctie.

Het primaire doel van de HIPPO studie is om het potentiële effect van diepe
neuromusculaire blokkade ten opzichte van gematigde neuromusculaire blokkade
tijdens totale heupvervangingen op postoperatief kwaliteit van herstel te
onderzoeken.
De secundaire doelen zijn om om het potentiële effect van diepe neuromusculaire
blokkade ten opzichte van matige neuromusculaire blokkade tijdens totale
heupvervangingen op de postoperatieve immuunfunctie, pijnscores en complicaties
te onderzoeken.

Een gerandomiseerd, gecontroleerde, geblindeerde monocentrum studie

Patiënten worden gerandomiseerd over een diepe spierverslappingsgroep (post-tetantic count 1-2) and een gematigde spierverslappingsgroep (Train-of-four count 1-2)

Diepe spierverslapping is bereikt door middel van hogere doseringen rocuronium,
echter zijn deze binnen normale therapeutische range zoals gebruikt in de
dagelijkse praktijk en daarom veilig in gebruik. De diepte van spierverslapping
wordt gedurende de hele operatie gemeten. Aan het eind van de operatie worden
de effecten van rocuronium opgeheven door middel van sugammadex om restparalyse
te voorkomen.
Mogelijke risicofactoren of interacties zoals gemeld in de productinformatie
van beide medicamenten zijn verwerkt in de exclusiecriteria om het risico aan
deelname te minimaliseren.
De last van deelname aan het onderzoek voor patiënten zit hem met name in het
invullen van vragenlijsten. Deze vragenlijsten moeten driemaal worden ingevuld,
op de dag voor operatie, de dag na operatie en op dag 40 na de operatie. Het
invullen van de vragenlijst kost ongeveer 10 minuten. Bloedmonsters die worden
afgenomen worden zoveel als mogelijk gecombineerd met routine bloedafnames.
Beoordeling van pijnscores, gebruik van pijnstilling en scores van complicaties
zijn onderdeel van de standaard behandeling.