Natuurlijk beloop en biomarker identificatie bij spinocerebellaire ataxie type 7

SCA7 is een zeer zeldzame, onbehandelbare neurologische aandoening. De ziekte
leidt tot progressieve immobiliteit, verlies van zelfstandigheid en
vroegtijdige dood. De kans dat deze aandoening aan kinderen wordt doorgegeven
is 50%. De hersenschade schade bij SCA7 bevindt zich voornamelijk in de kleine
hersenen en hersenstam, maar ook andere delen van de hersenen en het oog zijn
aangedaan. De oorzaak van deze hersenschade is een fout in het ataxine-7 eiwit.

Momenteel worden patiënten alleen symptomatisch behandeld, wat vaak niet
effectief is tegen progressief verlies van mobiliteit en onafhankelijkheid. Er
zijn hoge verwachtingen van de ontwikkeling van een gentherapie die
ziekteprogressie kan stoppen. Ter voorbereiding op dergelijke therapiën zijn
inzichten in het natuurlijk beloop van de ziekte en gevalideerde biomarkers
noodzakelijk. Er zijn gevalideerde klinische uitkomstmaten voor ataxie, maar de
dynamiek hiervan en de gevoeligheid voor verandering in de Nederlandse SCA7
populatie is onbekend. Er is een gebrek aan biomarkers voor SCA7, maar de
beschikbaarheid hiervan is essentieel voor interventiestudies bij zeldzame
aandoeningen. Hierdoor zal de ontwikkeing en validatie van innovatieve
biomarkers voor de ziekte SCA7 een belangrijk aandachtspunt zijn in dit
project.

Primaire doelstelling:
- Identificatie van (een gecombineerde set van) klinische en niet-klinische
biomarkers die het meest gevoelig zijn voor ziekteprogressie in Nederlandse
SCA7-mutatiedragers.

Secundaire doelstellingen:
- Quantificeren van jaarlijkse verandering in relevante klinische schalen en
door de patiënt gerapporteerde uitkomstmaten bij Nederlandse SCA7-patiënten.
- Vaststellen van het nut van oogheelkundige analyse als een surrogaat-marker
voor ziekteprogressie in SCA7.
- Vaststellen van het nut van structurele MR-metingen als surrogaat-markers
voor ziekteprogressie in SCA7.
- Ontwikkelen en vaststellen van het nut van biochemische ziekte- en
progressie-markers in SCA7.
- Genereren van een natuurhistorische dataset van klinische parameters, MRI,
oogheelkundige, en biochemische biomarkermetingen in SCA7 die kunnen worden
benut voor verder onderzoek naar SCA7

In een prospectief cohortonderzoek zal het natuurlijke beloop van Nederlandse
SCA7-patiënten gedurende 1 jaar worden vastgelegd. We zullen 20 SCA7-patiënten
en 20 gematchte controles includeren. Alle deelnemers aan de studie zullen een
gedetailleerde jaarlijkse meting ondergaan bij inclusie en na 1 jaar.

De 20 age-matched controles zullen in eerste instantie uit een al lopend SCA1
onderzoek geïncludeerd worden, op navraag bij deze deelnemers voor hun
toestemming. Indien nodig voor age-matching, zal het bestaande gezonde controle
cohort deels aangevuld worden met nieuwe controles.

Deelnemers bezoeken het studiecentrum eenmaal per jaar, gedurende 1 jaar (2
bezoeken in totaal). Deze bezoeken omvatten voor alle deelnemers een klinisch
onderzoek, MRI scan (45 minuten), looptesten, oogheelkundig onderzoek,
bloedmonsters, en vragenlijsten. Patiënten kunnen tevens kiezen om mee te doen
aan het optionele onderdeel om tweemaal een lumbaalpunctie te ondergaan.