Klinisch onderzoek om het fysiek functioneren en de incidentie van hypoglykemie te beoordelen bij patiënten van 1 jaar en ouder met GSD III

Glycogeenstapelingsziektes vertegenwoordigen een groep
stofwisselingsstoornissen waarbij er een tekort is in de functie van enzymen
die nodig zijn om glycogeen te metaboliseren, inclusief synthese, afbraak of
regulatie van glycogeen. Glycogeen is de opgeslagen vorm van glucose, waarbij
glycogeenvorming optreedt bij het laden van koolhydraten en glycogeenafbraak
(glycogenolyse) tot glucose om onmiddellijke energie te leveren en de
bloedglucosespiegels op peil te houden. GSD III is een zeldzame, autosomaal
recessieve metabole ziekte die wordt gekarakteriseerd door een breed spectrum
van klinische manifestaties die voornamelijk de lever, de hartspier en de
skeletspier aantasten. Andere namen voor GSD III zijn onder meer de ziekte van
dextrinose, de ziekte van Cori en de ziekte van Forbes.

Klinische kenmerken variëren afhankelijk van de relatieve mate van lever- of
spieraantasting, waarbij de meeste patiënten gevolgen ondervinden van zowel
lever- als spieraantasting. Patiënten met GSD III worden over het algemeen op
de leeftijd van 1,5 jaar opgemerkt met hepatomegalie, het meest voorkomende
klinische symptoom. Andere kenmerken van de ziekte zijn onder meer ketotische
hypoglykemie tijdens vasten, hyperlipidemie, groeiachterstand, verhoogde
levertransaminasen en verhoogde creatinekinase. Sommige mensen ontwikkelen in
de loop van de tijd ook osteoporose of osteopenie. Hepatomegalie kan lijken te
verbeteren met leeftijd met een verminderde relatieve glucosebehoefte.Er wordt
echter steeds meer erkend dat progressieve levercirrose en leverfalen kunnen
optreden, waarbij sommige patiënten leveradenoom, hepatocellulair carcinoom of
eindstadium levercirrose ontwikkelen. De betrokkenheid van het skelet en de
hartspier varieert ook sterk, met meldingen van asymptomatische
cardiomyopathie, symptomatische cardiomyopathie die leidt tot de dood,
ventriculaire hypertrofie, plotselinge dood als gevolg van hartritmestoornissen
en langzaam voortschrijdende myopathie met distale, proximale of
gegeneraliseerde myopathie.

Momenteel is er geen goedgekeurde behandeling voor GSD III en de symptomen
worden onder controle gehouden met voedingsinterventie, waaronder kleine,
frequente voedingen en maïszetmeel om hypoglykemie bij kinderen te voorkomen,
een eiwitrijk dieet, beperking van complexe koolhydraten, het vermijden van
vasten en het vermijden van eenvoudige suikers . Het huidige voedingsmanagement
is gericht op het voorkomen van hypoglykemie en het op peil houden van de
glucosespiegels. Casusrapportages geven aan dat een strikt ketogeen regime
hypertrofische cardiomyopathie kan verminderen.
Er is geen specifieke aanpak aangetoond voor het aanpakken van de progressieve
en slopende spierbeschadigingen die patiënten met GSD III ervaren. De huidige
behandelingsbenadering van voedingsmanagement is ondersteunend, maar
onvolledig, en benadrukt de behoefte aan een gerichte therapie die het
ontbrekende of defecte enzym vervangt.

Het primaire doel van deze studie is het evalueren van de incidentie van
hypoglykemie bij volwassen en pediatrische patiënten met GSD III.

Het secundaire doel van deze studie is om de gevoeligheid van verschillende
spierkracht- en functiemetingen te evalueren om tekorten op te sporen bij
patiënten met Glycogeenstapelingsziekte (GSD) III.

Dit is een niet-interventionele klinische onderzoek bij patiënten >= 1 jaar oud
met GSD III.

Er zal geen onderzoeksproduct (IP) of referentieproduct worden toegediend als
onderdeel van dit onderzoek.
De last die gepaard gaat met deelname aan dit onderzoek is de tijd die nodig is
om het onderzoekhandelingen af te ronden, de afgelegde reis voor eventuele
bezoeken ter plaatse en het mogelijk optreden van licht ongemak van deelname
aan procedures en handelingen, waaronder ongemak en lokale huidirritatie door
de continue glucosemonitor (CGM) en vingerprikken voor de handglucosemeter
(HHG).

Patiënten kunnen er direct baat bij hebben als ze eerder onopgemerkte
ziekteverschijnselen hebben, waaronder:
asymptomatische hypoglykemie, vastgesteld tijdens de studie handelingen. Dit
kan leiden tot een verbetering in het dieet.

Omdat er momenteel geen behandelingen beschikbaar zijn voor deze aandoening
bestaat er een duidelijke medische behoefte aan een nieuwe
therapie die het klinische verloop van de ziekte zou kunnen veranderen. Dit
onderzoek wordt uitgevoerd ter ondersteuning van de klinische ontwikkeling van
een nieuwe therapie voor GSD III. Bij deelname kunnen proefpersonen mogelijk
indirect profiteren door bij te dragen aan een beter begrip van GSD III en de
ontwikkeling van nieuwe therapieën.