Onderzoek naar neurale plasticiteit en nucleaire overprikkelbaarheid bij patiënten met orale-oculaire faciale synkinesis met behulp van 7 Tesla functionele MRI

Faciale synkinesis is een van de meest voorkomende gevolgen na een
aangezichtsverlamming, gedifineerd als het onvermogen om spieren in het gezicht
te bewegen ten gevolge van zenuwbeschadiging. Faciale synkinesis ontstaat
tijdens het herstel van zenuwletsel en wordt gekenmerkt door onwillekeurige en
synchrone contracties van spieren tijdens gezichtsbewegingen. De
levenskwaliteit van de patiënten wordt sterk beïnvloed door de ziekte. Als
patiënten problemen ondervinden met gezichtsbewegingen, leidt dit tot
moeilijkheden bij het uiten van emoties, eten en drinken.
Een veel voorkomende vorm van synkinesis in het gezicht is orale-oculaire
synkinesis, gedefinieerd als het sluiten van de ogen tijdens bewegingen met de
mond. Tijdens bewegingen van de mond speelt de musculus buccinator een
essentiële rol. Zowel de nervus trigeminus als de nervus facialis innerveren de
musculus buccinator, wat resulteert in een complex sensorimotorisch
terugkoppelingssysteem tussen de zenuwen. Dysregulatie van dit feedback systeem
wordt verondersteld te resulteren in hyperexciteerbaarheid van de trigeminus en
facialis kernen in de pons. Bovendien zal dit leiden tot corticale plasticiteit
van de sensorische en motorische gebieden van de hersenen. Op basis hiervan
stellen wij de hypothese van ontregeling van het sensorimotorische feedback
systeem in patiënten met gezichtssynkinesis, resulterend in verschillen in de
neuroplastische organisatie van de primaire en secundaire somatosensorische
cortexen, de primaire motorische cortex, de supplementaire motorische cortex,
en de ventrale laterale premotorische cortex in vergelijking met gezonde
controle deelnemers. Bovendien verwachten we hyperexciteerbaarheid van de
trigeminus en gezichtskernen. Daarom beoogt deze studie een meer gedetailleerd
inzicht te verkrijgen in de neurale reorganisatie van de sensorische en
motorische gebieden als gevolg van synkinesis in het gezicht met behulp van 7T
fMRI.

Onderzoeken van de neuroplasticiteit van de hersenen als gevolg van
gezichtssynkinesis door het beoordelen van de somatotopie van het gezicht op
verschillende cortexen van belang (primaire en secundaire somatosensorische
cortexen, de primaire motorische cortex, de aanvullende motorische cortex, de
ventrale laterale premotorische cortex, de facialis kern (pons) en de
trigeminus kern (pons)) in vergelijking met gezonde controle deelnemers.

Een single center beeldvormingsstudie uitgevoerd in het MUMC+. Elke
proefpersoon zal een enkele functionele MRI-scan ondergaan in de 7 Tesla
MRI-scan van Scannexus. Een scansessie duurt ongeveer 1,5 uur. Tijdens de scan
wordt de deelnemers gevraagd om motorische en sensorische taken uit te voeren.

Alle proefpersonen met facial synkinesis worden op de hoogte gesteld van het
onderzoek door hun behandelende artsen in de polikliniek plastische chirurgie.
Wanneer zij aangeven geïnteresseerd te zijn in het onderzoek zullen zij
benaderd worden door de onderzoeksgroep.
De potentiële participanten worden geïnformeerd over de studie en de
procedures, en de proefpersoneninformatie en het toestemmingsformulier worden
uitgedeeld. Als de patiënten bereid zijn deel te nemen, wordt een afspraak
gemaakt met de onderzoeker om het toestemmingsformulier te ondertekenen.

Op een later moment ondergaat elke proefpersoon een enkele functionele MRI-scan
die 1,5 uur duurt. Er zijn geen follow-up momenten. Proefpersonen hebben geen
directe voordelen van deelname aan de studie. In het zeldzame geval dat er een
afwijking wordt vastgesteld op een van de fMRI-beelden, zal dit met de
proefpersoon worden besproken en wordt deze informatie gedeeld met de huisarts.
De belasting die gepaard gaat met deelname aan deze studie, betreft de
gebruikelijke MRI-bijwerkingen (bijv. angstige of claustrofobische gevoelens).
Er komt geen straling aan te pas.