Studie naar de elektrische geleiding in het hart van volwassen patiënten met een aangeboren hartafwijking

Vergeleken met de algemene populatie krijgen patiënten met een aangeboren
hartafwijking vaker hartritmestoornissen die tevens op jongere leeftijd
voorkomen en moeilijker te behandelen zijn. Een van de meest voorkomende is
boezemfibrilleren.

(Vroegtijdige) correctie van de hartafwijking resulteert in een afname van deze
ritmestoornis, maar voorkomt het niet. Ook na correctie, ontwikkelt een
aanzienlijk deel van deze patiënten boezemfibrilleren. Een rol lijkt weg gelegd
te zijn voor verstoringen in de elektrische geleiding die al aanwezig zijn voor
de correctie, doordat het defect een deel van het hart belast. Tot op heden
zijn de verschillen in elektrische geleiding nog niet gekwantificeerd tussen
deze patiënten met boezemfibrilleren en patiënten die dit niet hebben, en wat
de rol van herstel van de aangeboren hartafwijking hierop is.

Kwantificeren van verschillen in elektrische geleiding in het hart tussen
patiënten met boezemfibrilleren en patiënten die dit niet hebben, en wat de rol
van herstel van de aangeboren hartafwijking hierop is.

De ATLANTIS studie is een interventionele multicenter studie

Er zijn geen directe voordelen voor de patiënten die deelnemen aan de studie.
Noch de patiënt, noch de onderzoeker wordt op enige wijze gecompenseerd voor
deelname aan deze studie. De risico's die aan deze studie verbonden zijn, zijn
laag. Voor het opbrengen van de katheters zal de lies extra aangeprikt worden.
Het meten en opwekken van elektrische signalen wordt routinematig gedaan
tijdens standaard elektrofysiologisch onderzoek voor de behandeling van
ritmestoornissen. Mogelijk kan tijdens het opwekken van de signalen,
boezemfibrilleren optreden. Theoretisch kan de opgewekte hartritmestoornis
leiden tot instabiliteit van het hart en de bloedsomloop. Dit komt vaak alleen
voor bij patiënten met ernstig hartfalen. Deze patiënten zijn dan ook
uitgesloten van deelname aan deze studie. Doordat de lichaamsfuncties continu
bewaakt worden zal dit direct opgemerkt worden en zal het eigen ritme weer
hersteld worden. Mogelijk zou het sluitingsdevice gedisloceerd kunnen worden
tijdens het electrofysiologische onderzoek, echter zullen patiënten met een
groot defect en een hoog risico op deze complicatie uitgesloten worden van
participatie in de studie. Indien dit zich toch voordoet, zullen de metingen
beëindigd worden. De belasting is minimaal. De mapping procedure vindt plaats
tijdens de procedure, die daardoor met 15-20 minuten wordt verlengd. Deze
verlenging van de narcose heeft geen extra risico.