De invloed van optische coherentietomografie op de besluitvorming over de endovasculaire behandeling van femoropopliteaal vaatlijden

Perifeer arterieel vaatlijden is een ernstig klinisch probleem met een
toenemende prevalentie door de vergrijzing. Een endovasculaire behandeling,
vaak middels stents, is de aanbevolen strategie voor femoropopliteale lesies.
Het succes van deze behandeling wordt bepaald door verschillende factoren,
waaronder de stentgrootte en stentplaatsing.
De huidige procedureplanning is primair gebaseerd op een één-vlak digitale
subtractie angiografie (DSA). Deze modaliteit geeft een 2D afbeelding van het
vaatlumen, wat mogelijk suboptimaal is voor het bepalen van de stentgrootte en
het mogelijk lastig maakt om de optimale stentpositie te bepalen, omdat kleine
lesies gemist kunnen worden. Een suboptimale behandeling zou kunnen leiden tot
onwenselijke wandschuifspanningswaarden die ervoor zorgen dat de vaatwand
gevoeliger wordt voor neo-intimale hyperplasie, dat uiteindelijk resulteert in
restenose en stentfalen. Intravasculaire optische coherentietomografie (OCT)
kan de arteriële wand op micrometerschaal visualiseren, wat kan leiden tot een
betere bepaling van de stentgrootte. Bovendien kan OCT verschillende lagen in
de vaatwand visualiseren en ongezonde gebieden herkennen, wat zou kunnen leiden
tot een optimalere stentplaatsing doordat ongezonde delen geheel bedekt kunnen
worden. Verder geeft OCT gedetailleerde patiënt-specifieke geometrieën die
nodig zijn om betrouwbare computationele vloeistofdynamica (CVD) modellen te
ontwikkelen die de bloedstroming in gestente arteriën kunnen simuleren en de
wandschuifspanning kunnen berekenen, wat het succes van de behandeling kan
voorspellen.

In een klinische studie onderzoeken hoe vaak het gebruik van intravasculaire
optische coherentietomografie in femoropopliteale stenotische lesies leidt tot
veranderingen in het behandelplan voor en na stentplaatsing in vergelijking tot
het traditionele digitale subtractie angiografie gebaseerde behandelplan.

Exploratieve, observationele studie.

De studielast bestaat uit twee OCT metingen tijdens de interventie en een
computertomografie angiografie tijdens de follow-up, welke beide buiten de
standaard behandeling vallen. OCT wordt als standaard behandeling gebruikt in
de coronaire arteriën en werd veilig bevonden in de arteria femoralis
superficialis. In enkele gevallen traden kleine en tijdelijke patiëntongemakken
op tijdens het inspuiten van zoutoplossing voor de OCT meting.