Vernieuwde aanbevolen doseringen van ciprofloxacine voor patiënten met
een verminderde nierfunctie: een bioequivalentie studie.

De rationale achter de aanbevolen doseringsverlaging van ciprofloxacine bij
patiënten met een verminderde nierfunctie is het bereiken van bio-equivalentie,
gedefinieerd als een blootstelling aan ciprofloxacine, die gelijk is aan de
blootstelling bij patiënten met een adequate nierfunctie die een reguliere
dosering krijgen. Echter laten resultaten van een eerdere studie, uitgevoerd
door onze onderzoeksgroep, zien dat de blootstelling aan ciprofloxacine niet
gelijkwaardig is, maar statistisch significant lager bij patiënten met een
verminderde nierfunctie (eGFR <30 ml/min/1.73m2). Om deze reden hebben we
vernieuwde doseringsaanbevelingen van ciprofloxacine voor patiënten met een
verminderde nierfunctie gesimuleerd, aan de hand van een intern gevalideerd
populatie farmacokinetisch model. Resultaten van deze simulaties laten zien dat
een dagelijkse dosering ciprofloxacine van 750 mg oraal en 600 mg intraveneus
(iv), in plaats van de huidige aanbevolen dosering van 500 mg oraal en 400 mg
iv, zou moeten leiden tot een gelijkwaardige blootstelling aan ciprofloxacine
bij patiënten met een verminderde nierfunctie en patiënten met een adequate
nierfunctie die een reguliere dosering krijgen.

Deze studie is overgegaan naar CTIS onder nummer 2024-520379-28-00 raadpleeg het CTIS register voor de actuele gegevens.

Het beoordelen van de bio-equivalentie van ciprofloxacine tussen patiënten met
een verminderde nierfunctie (eGFR < 30 ml/min/1.73m2) die worden behandeld met
de vernieuwde verlaagde dosering (test) en patiënten met een adequate
nierfunctie die worden behandeld met de reguliere dosering (referentie), door
te onderzoeken of de blootstelling aan ciprofloxacine in de eerste 24 uur van
behandeling (AUC0-24) gelijkwaardig is tussen beide patiëntengroepen (test /
referentie).

Een multi-center, multiple-dose, niet-gerandomiseerde, open,
bio-equivalentie-studie uitgevoerd in het Amsterdam UMC - locatie AMC, in het
OLVG Oost en Noordwest Ziekenhuisgroep locatie Alkmaar.

1) Behandeling met de vernieuwde verlaagde dosering van ciprofloxacine voor patiënten met een verminderde nierfunctie binnen het AMC en het OLVG locatie Oost. Patiënten met een verminderde nierfunctie opgenomen binnen Noordwest Ziekenhuisgroep worden behandeld met de aangepaste dosering ciprofloxacine die daar als standaarddosering wordt toegepast conform de lokale richtlijn. Patiënten met een adequate nierfunctie worden behandeld met de reguliere dosering. 2) Maximaal vier venapuncties in de eerste 48 uur van de behandeling met ciprofloxacine, waarbij in totaal maximaal 16 ml bloed wordt afgenomen.

Patiënten met een verminderde nierfunctie hebben, en worden geïncludeerd binnen
het AMC of OLVG locatie oost hebben mogelijk direct baat bij deelname aan dit
onderzoek, ze zullen namelijk worden behandeld met de vernieuwde verlaagde
dosering van ciprofloxacine, die naar verwachting leidt tot een blootstelling
die wel vergelijkbaar is met de blootstelling die wordt behaald met de
reguliere dosering in patiënten met een adequate nierfunctie. Patiënten met een
verminderde nierfunctie binnen Noordwest Ziekenhuisgroep hebben geen direct
voordeel bij deelname aan het onderzoek. Zij zullen op de standaard wijze,
volgens de huidige lokale richtlijnen, door hun eigen arts worden behandeld. De
richtlijn dosering binnen Noordwest Ziekenhuisgroep voor patiënten met een
verminderde nierfunctie is gelijk aan de vernieuwde verlaagde dosering zoals
wordt onderzocht in het AMC en OLVG locatie Oost. Op deze manier zou deze
vernieuwde verlaagde dosering mogelijk meer geschikt zijn dan de huidige
aanbevolen dosering voor deze patiëntengroep.
Het risico gepaard gaande met deelname is verwaarloosbaar: 4 venapuncties,
waarbij maximaal 16 ml bloed zal worden afgenomen en een niet belastende
vragenlijst. Door gebruik te maken van farmacokinetiek populatiemodellering,
kunnen individuele farmacokinetische parameters worden bepaald aan de hand van
4 bloedafnames per patiënt, die de basis vormen voor de berekening van het
primaire eindpunt (AUC0-24). Hierdoor wordt de belasting voor de individuele
patiënt tot het minimum beperkt.