De evaluatie van Magnetic Resonance Direct Thrombus Imaging (MRDTI) bij zwangeren met een verdenking op een bekken ader trombose

De diagnose van bekkenvenentrombose komt zelden voor bij niet zwangere
patiënten. In deze laatste groep betreft het zelfs 12% van alle trombose
diagnoses. Omdat de bekken venen moeilijk toegankelijk zijn voor echografisch
onderzoek, en compressie echografie überhaupt niet mogelijk is, dient momenteel
een CT of MR venografie verricht te worden. Omdat zowel de stralenbelasting als
de blootstelling aan contrastmateriaal potentieel schadelijk is voor moeder
en/of kind, wordt in de praktijk vaak geaarzeld om bij verdenking diep veneuze
trombose zo'n onderzoek aan te vragen.

In de Tethys studie worden 2 nieuwe diagnostische tests onderzocht in nauwe
samenwerking met de LEAD onderzoekers. Allereerst wordt de combinatie van een
klinische beslisregel, de zogenaamde LEFt score, en een bloedtest (D-dimeer)
ingezet om trombose uit te sluiten zonder dat er beeldvorming nodig is.

Daarnaast wordt een nieuwe MRI techniek, MRDTI, gebruikt om bij verdenking
bekkenvenentrombose deze diagnose aan te tonen of uit te sluiten als een gewone
echografie geen uitsluitsel geeft. Deze techniek is ongevaarlijk voor moeder en
kind.

Het onderzoeken van de prevalentie van bekkenvenentrombose in de patiënten die
volgens het diagnostisch schema in aanmerking komen voor een MRDTI.

Het aantonen van de veiligheid en efficiëntie van het uitsluiten van diep
veneuze trombose in de zwangerschap middels de LEFt score en een D-dimeer test.

Prospectieve management studie waarin alle patiënten een vast diagnostisch
schema volgen (Appendix A van studieprotocol).

Een diagnostisch algoritme dat op 2 manieren afwijkt van de huidige standaard. Patiënten met een lage LEFt score en een normale D-dimeer test zullen geen beeldvorming ondergaan om de DVT uit te sluiten. Patiënten met een hoge LEFt score, een afwijkende D-dimeer test maar normale echografie zullen een MRDTI scan ondergaan om bekkenvenentrombose aan te tonen.

De belasting van patiënten is minimaal: enkelen worden gevraagd een korte MRI
scan te ondergaan.

De risico's voor de patiënten zijn minimaal: op basis van de beschikbare
literatuur over klinische beslisregels, D-dimeer testen en MRDTI scans in
zwangeren en niet-zwangeren met verdenking op veneuze trombo-embolie is het de
verwachting dat het diagnostisch algoritme van de studie zeer veilig is. Dat
wil zeggen dat het risico op het missen van de diagnose veneuze trombo-embolie
zeer gering is.